نتایج جستجو

غلب غنى غوى ف فئد فتح فجر فخر فدى فرت فرج فرر فرش فرعون فرغ فرق فسد فصل فعل فقر فلح فنن فنى فوج فوز فوق فى فکر فکه قبر قبل قتر قتل قدر قدس قدم قرء قرآن قرب

این کلمه ملق‌ (۲ بار) (بروزن فلس) فقر. اصل آن به معنى نرمى است كه فقر انسان را نرم و ذليل مى‏كند. اِمْلاق نيز به معنى فقر وبى چيزى است [انعام:151]. همينطور

مى‌نمايند، شيطانند. «الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ» 5- ميان فقر و فحشا، رابطه است. بعضى از گناهان بخاطر ترس از فقر است. «يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاءِ»

فرزندکشى ۱۳، ۱۴; فرزندکشى در جاهلیت ۱۸; فرزندکشى و فقر ۱۶; موانع فرزندکشى ۱۷ فقر: آثار فقر ۱۳، ۱۴; فقر در جاهلیت ۱۸ قتل: اجتناب از قتل ناحق ۲۶; حرمت قتل

آیات شامل این کلمه «نَقیر» از مادّه «نقر» (بر وزن فقر) به معناى کوبیدن چیزى است که منتهى به ایجاد حفره و سوراخ شود و «منقار» را نیز به همین دلیل «منقار»

اهمیت شکر نعمت ۱۰ عمل: آثار اجتماعى عمل ۱۶ فرجام: فرجام شوم ۱ فقر: آثار فقر ۱۵; عوامل فقر ۶، ۷، ۹، ۱۶ قرآن: فلسفه مثالهاى قرآن ۱ کفران: آثار اجتماعى کفران

اطمینان بخشى خدا ۴; فضل خدا ۲ فقر: ناپسندى فقر ۳ لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۴ محمد(ص): اجابت دعاى محمد(ص) ۶; تاریخ محمد(ص) ۱; فضایل محمد(ص) ۶; فقر محمد(ص) ۱; منشأ اطمینان

ایوب(ع) به انواع ناگوارى ها، ناراحتى ها، فقر و مرض مبتلا بود. (أنّى مسّنى الضرّ ) «الضرّ» اسم مصدر و به معناى سوء حال، فقر و ناراحتى بدنى مى باشد و نیز هر آن

روح ۶ عذاب: زمینه نجات از عذاب هاى اخروى ۴ عمل: فواید اخروى عمل ۳ فقر: علم به فلسفه فقر ۵ قیامت: عوامل اطمینان در قیامت ۳ مال دوستى: اجتناب از مال دوستى

حکومت: مسؤولیّت حکومت ۶، ۸ خدا: سرزنشهاى خدا ۶، ۷ رهبرى: مسؤولیت رهبرى ۸ فقر: خطر فقر ۴ نظام اقتصادى:۸ یهود: انحصارطلبى یهود ۵ ; بخل یهود ۵ ; بیخپناهى یهود

بمسّ شده است با آنكه در اينحال بايد شكر نعمت الهى را نمايد كه بلا و محنت و فقر او را مبدّل به صحّت و رفاهيت و دولت نموده است نه با سرور و نشاط گرم شهوترانى

آیات شامل این کلمه فقر (۱۴ بار) حاجت. فقير: حاجتمند. احتياج رااز آن فقر گفته‏اند كه آن به منزله شكسته شدن فقارظهر (ستون فقرات) است در تعّذر رسيدن به مراد(مجمع)

تملك نفس و مناعت زينت فقر است. ل من غنى ب ان کون هم الله ف علم لا اله وله هن خير وسع عرف الذين زين جهل سوم وجد برج کبر حسب غير نکح فقر اکل ه فضل حتى بدر سئل

شکست ۴ عذاب: عجز از دفع عذاب ۶; منشأ ممانعت از عذاب ۳; نجات از عذاب ۲ فقر: آثار فقر ۵ مال: نقش مال ۲ مرفهان: بیوفایى دوستان مرفهان ۵

اتمام حجت ۵; موجبات عذاب ۸، ۹، ۱۰; موجبات عذاب دنیوى ۷ عمل: آثار عمل ۹ فقر: عوامل فقر ۷ کفران: کفران نعمت ۳ محمد(ص): آثار تکذیب محمد(ص) ۱۰ مکه: عذاب اهل مکه

اكرام و نعمت دادن را به حساب ممتاز بودنخود از ديگران مى گذارد و آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را اهانت و خوارى از ناحيه خدا مى پندارد مراد از آمدن پروردگار در

خدا ۱۴; موانع بهانه جویى معرضان از عبادت خدا ۷ عمل: عمل پسندیده ۱۴ فقر: زمینه نجات از فقر ۴ قریش: آثار امنیت قریش ۹; آثار تغذیه قریش ۲; آثار کوچ تابستانى

آیات شامل این کلمه فقر (۱۴ بار) ال وَ يَعِدُکُم اللّه حَمِيد الشّيْطَان يَأْمُرُکُم غَنِي بِالْفَحْشَاء أَن اعْلَمُوا مَغْفِرَة مِنْه در حال بارگیری..

آیات شامل این کلمه فقر (۱۴ بار) ال وَ ثُم لْيَقْضُوا الْبَائِس تَفَثَهُم أَطْعِمُوا مِنْهَا لْيُوفُوا فَکُلُوا نُذُورَهُم الْأَنْعَام بَهِيمَة لْيَطّوّفُوا

اكرام و نعمت دادن را به حساب ممتاز بودنخود از ديگران مى گذارد و آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را اهانت و خوارى از ناحيه خدا مى پندارد مراد از آمدن پروردگار در

كن، نه آنچه را كه بينوايان دوست مى‌دارند. زيرا ممكن است فقرا به جهت شدّت فقر، به اشياى ناچيز نيز راضى باشند. «مِمَّا تُحِبُّونَ»، نه «ممّايحبّون» 7- انسانى

بلندى هستند. ۲۳ - خوارى، فقر و درماندگى، سرنوشت محتوم متجاوزان بنى اسرائیل است. (و ضربت علیهم الذلة و المسکنة) «مسکنة» به معناى فقر و سستى است. «ذلة» و «مسکنة»

مفردات گفته: گويند «تَدَرَّعَ فُلانٌ الفَقْرَ وَ لَبِسَ الْخَوْفَ» فلانى زره فقر و لباس ترس را به تن كرد. بعضى گويد علّت آمدن لباس در آيه آن است كه خوف و جوع

البلاغه حكمت 68 آمده: «وَالْعَفافُ زيَنةُالْفَقْرِ» تملك نفس و مناعت زينت فقر است. وَ مَن کَان غَنِيّا فَقِيرا فَلْيَأْکُل يَکْبَرُوا بِالْمَعْرُوف أَن

یارانش نازل گردیده. واقدى گوید: که هفت نفر از فقراء انصار بودند که از اثر فقر و نداشتن وسائل سفر در جهاد مخصوصاً سوارى به گریه افتاده بودند عثمان دو نفر

ولى ضلل ائى شدد دون خوف ذکر انس هن تبع قتل لبس وقى اوى رسل غنى هذا نن حزن فقر انتم بصر غير کتب جعل

يوم حسب عظم قوم اولاء هو عرض اجر عقب سئل شرر لما هؤلاء ان صلح مول بل سبل فى فقر ارث

ديگرى شديدتر است. ثم ان نظر ها ظنن عبس يوم دبر اذ ف کبر فعل ب وجه قول قدر کيف فقر کلا ذا قتل ربب الى

ضعیفان: معذوریت ضعیفان ۱ عمل: ملاک عمل پسندیده ۱۵ ; ملاک عمل ناپسند ۱۵ فقر: آثار فقر ۵ فقرا: معذوریت فقرا ۱ قواعد فقهى: قاعده احسان ۱۷ ; قاعده نفى عسر و حرج

اطاعت نمایید و (بدانید) خداوند از آنچه انجام می‌دهید با خبر است! |آيا [از فقر] ترسيديد كه پيش از نجوايتان صدقه‌هايى بدهيد؟ پس حالا كه عمل نكرديد و خدا هم

غیب خضر(ع) ۱۴; غارتگرى پادشاه قصه خضر(ع) ۱; غصب کشتیها در دوران خضر(ع) ۸; فقر مالکان کشتى قصه خضر(ع) ۲; فلسفه سوراخ کشتى قصه خضر(ع) ۱، ۱۳; قصه خضر(ع) ۱،

سوى اکل جبل ذى کفر سلم سبل شهد تبع بشر نا نحن فى رئى هدى عذب ى الذى على نکح فقر بلغ علو ها حکم بين کفى کون حبب سرف فسد ملک

روايات بعضى از مصاديق آيه است. در مجمع چند قول نقل شده از جمله هلاكت مردمان و فقر علماء است. و اما اينكه مراد نقصان خود زمين و غبار شدن و از بين رفتن اطراف

روايات بعضى از مصاديق آيه است. در مجمع چند قول نقل شده از جمله هلاكت مردمان و فقر علماء است. و اما اينكه مراد نقصان خود زمين و غبار شدن و از بين رفتن اطراف

وقتيكه از وجود و احتياج خود و ديگر موجودات مى‏فهميم خداوند از آلودگيها و فقر و احتياج و از هر نالايق منزّه و مبرّا است مى‏گوئيم: سبحان اللّه ربّنا. موجودات

ن صحف الله عزز دعو نن حتى عند الذى قلب رين کسب عظم مهد نعم جمم زيد الا کم فقر يقن درى عهد فرر اول زبن رکب رحم وحد طمع وزر الى کفر طوع قتل نبذ کثر مرء اتى

انفاق خالص و انفاق تواءم با من و اذى كيفيت مالى كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب

گیری، و آنها را مأیوس نکنی، و از خود مرانی. سوم این که: هم ناظر به فقر علمی است و هم فقر مادی، دستور می‌دهد که به تقاضای سائلان در هر قسمت پاسخ مثبت ده، این

به تنگدستى وبيمارى گرفتار كرديم. باشد كه تضرّع كنند. «بأساء» به معناى جنگ، فقر، قحطى، سيل، زلزله و امراض مُسرى است و «ضراء» به معناى غم، غصّه، آبروريزى،

انفاق خالص و انفاق تواءم با من و اذى كيفيت مالى كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب

بى‌نيازى و اگر فقير نمايم او را فاسد ميكند فقر او را و همانا بعضى از بندگان من كسى است كه اصلاح نميكند او را مگر فقر و ندارى و اگر بى‌نياز كنم او را فاسد ميكند

«نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ» فرمودند: سلامتى و غنى، خير، و بيمارى و فقر، شرّ است و هر دو براى امتحان مى‌باشد. «1» سيماى مرگ در قرآن و روايات‌ 1- آمادگى

رحمت و نعمت بیدار نشدند) ما ایشان را به عذاب (مصائب و شدائدی همچون قحط و فقر) گرفتار می‌سازیم، امّا آنان در برابر پروردگارشان نه سر فرود می‌آورند و کرنش

مرا از شما مستور كرد و ايضاً (حكمت112) هر كه ما اهل بيت را دوست دارد براى فقر لباسى آماده كند و ايضاً به بعضى از عمّالش مى‏نويسد: «فَالْبَسْ لَهُمْ جِلْباباً

انفاق خالص و انفاق تواءم با من و اذى كيفيت مالى كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب

نهرها از زیر [کاخ های] من به فرمان من روان نیستند؟ آیا [عظمت و حشمت من و فقر و تهیدستی موسی را] نمی بینید؟! فرعون در ميان مردمش ندا داد كه: اى قوم من،

جَعَلَ لَكَ» «1». نهج‌البلاغه، خطبه 192. «2». لسان العرب. جلد 6 - صفحه 232 3- فقر و غنا به دست خداست. «إِنْ شاءَ جَعَلَ لَكَ» 4- اراده و خواست خداوند تخلّف‌ناپذير

إِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ: و اگر برساند خدا به تو بليتى و سختى مانند فقر و مرض و مكروه، يعنى چنين مقرر كند كه ضرر به تو رسد فَلا كاشِفَ لَهُ إِلَّا

در ميان مؤمنان دست مى‌زنند. «قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا» 2- نه فقر و استضعاف ارزش است و نه تمكّن و كاخ‌نشينى؛ آنچه مهم است انتخاب راه خداوند

و هزار ناگوارى از ناگواريهاى آخرت را از او بگرداند، آسانترين ناگوارى دنيا فقر و سهلترين ناگوارى آخرت عذاب قبر است و من به اميد ارتقاء درجه و مقامم آن را

يقطين عبد روح ذلک عوم قول جمل صبح احد زحزح غرم خرج وعد ردف غيب حکم ودد ايد يا فقر رکم

از جمله زكات است. «5» سنگدلى انسان به جائى مى‌رسد كه: نسبت به سخت‌ترين نوع فقر كه مسكين است. نسبت به ضرورى‌ترين نياز كه خوراك است. آن هم به مقدار مصرف نه

اسلاميّه. جلد 9 - صفحه 309 آنها: بَلْ كَذَّبُوا بِالسَّاعَةِ: نه چنين است كه فقر و احتياج تو مانع كفار است از ايمان آوردن به تو، بلكه تكذيب كردند قيامت را،

متر به چنان كه در مجمع آمده به معنى احتياج شديد است كه گويا فقير از شدّت فقر به تراب چسبيده است، يعنى: يتيمى كه داراى قرابت و مسكينى كه شديداً محتاج و

مطر ذلک عشو امر دين طلع حسب حول قضى عرش اوى رعد لقمان ابو مع صدق فوز فوج فقر

فطرت خواستار بوديد داده است. همچنين است آيه [رحمن:29] بشر كه ذاتاً يكپارچه فقر و احتياج است خدا را بشناسد يا نشناسد پيوسته از او مى‏خواهد و از او استمداد

كنار بگذارد. «الحريص الاسير» حريص، اسير است. «الحرص علامة الفقر» حرص، نشانه فقر است. «الحرص يفسد الايقان» حرص، يقين به مقدّرات الهى را فاسد مى‌كند. «الحرص

شما را از سؤالات بی‌جا بر کنار و از بخل و لئامت پاک می‌گرداند) و اگر (از فقر) چیزی (برای صدقه) نیابید در این صورت خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. ای مؤمنان

القلم را در نماز واجب يا مستحب، امان فرمايد خدا او را از اينكه برسد به او فقر هرگز، و پناه دهد او را وقتى بميرد از فشار قبر؛ «1» (به شرط ايمان و تقوا و

بى‌نيازى و اگر فقير نمايم او را فاسد ميكند فقر او را و همانا بعضى از بندگان من كسى است كه اصلاح نميكند او را مگر فقر و ندارى و اگر بى‌نياز كنم او را فاسد ميكند

به فنا نيست مگر بوى بد ندارد، مگر جزئى از بدنش قازورات نيست مگر سر تا پا فقر و احتياج نيست؟! چرا در مقابل چنين موجود تذلّل كند و او را تقديس بى جا و باطل

تجلب الفقر: «2» امانت دارى نمودن، مى‌كشاند غنا را، و خيانت نمودن، جلب مى‌كند فقر را. «1»- بحار الانوار، جلد 75، صفحه 96. «2»- بحار الانوار، جلد 75، صفحه 171

ماجرا سخنى از ايمان و كفر فقيران نيست بلكه سخن از بخل و حرص بعضى و گرسنگى و فقر ديگران است. گاهى براى تغيير فكر و فرهنگ، بايد فرد يا گروهى خطاكار در جامعه

ماجرا سخنى از ايمان و كفر فقيران نيست بلكه سخن از بخل و حرص بعضى و گرسنگى و فقر ديگران است. گاهى براى تغيير فكر و فرهنگ، بايد فرد يا گروهى خطاكار در جامعه

و هزار ناگوارى از ناگواريهاى آخرت را از او بگرداند، آسانترين ناگوارى دنيا فقر و سهلترين ناگوارى آخرت عذاب قبر است و من به اميد ارتقاء درجه و مقامم آن را

كنار بگذارد. «الحريص الاسير» حريص، اسير است. «الحرص علامة الفقر» حرص، نشانه فقر است. «الحرص يفسد الايقان» حرص، يقين به مقدّرات الهى را فاسد مى‌كند. «الحرص

ماجرا سخنى از ايمان و كفر فقيران نيست بلكه سخن از بخل و حرص بعضى و گرسنگى و فقر ديگران است. گاهى براى تغيير فكر و فرهنگ، بايد فرد يا گروهى خطاكار در جامعه

معناى (( ملكوت (( در عرف قرآن مجيد ۱- معناى اسماء حسنى درك وجود خداى تعالى و فقر همه چيز به او، نخستين درك و حكم ما است ۲- حد اسماء و اوصاف خداى تعالى چيست

انفاق خالص و انفاق تواءم با من و اذى كيفيت مالى كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب

خود را در مرتبه پدر خود دانى؟ حضرت فرمود: خدا نور تو را بنشاند و تو را به فقر مبتلا سازد، چه شده كه ديده بصيرت تو احول گشته و به كج بينى در من نگاه كنى،

كنار بگذارد. «الحريص الاسير» حريص، اسير است. «الحرص علامة الفقر» حرص، نشانه فقر است. «الحرص يفسد الايقان» حرص، يقين به مقدّرات الهى را فاسد مى‌كند. «الحرص

ترس از فقر در آينده است. «بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌» (چنانكه در آيه 267 و 268 سوره بقره در كنار دستور انفاق مى‌فرمايد: اين شيطان است كه شما را از فقر آينده مى‌ترساند

ترس از فقر در آينده است. «بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌» (چنانكه در آيه 267 و 268 سوره بقره در كنار دستور انفاق مى‌فرمايد: اين شيطان است كه شما را از فقر آينده مى‌ترساند

را به حساب ممتاز بودن خود از ديگران مى گذارد حکایت انسانی که آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را، اهانت و خوارى مى پندارد مراد از آمدن پروردگار در قيامت: «و جاء

را به حساب ممتاز بودن خود از ديگران مى گذارد حکایت انسانی که آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را، اهانت و خوارى مى پندارد مراد از آمدن پروردگار در قيامت: «و جاء

اكرام و نعمت دادن را به حساب ممتاز بودنخود از ديگران مى گذارد و آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را اهانت و خوارى از ناحيه خدا مى پندارد مراد از آمدن پروردگار در

از جمله زكات است. «5» سنگدلى انسان به جائى مى‌رسد كه: نسبت به سخت‌ترين نوع فقر كه مسكين است. نسبت به ضرورى‌ترين نياز كه خوراك است. آن هم به مقدار مصرف نه

بى‌نيازى و اگر فقير نمايم او را فاسد ميكند فقر او را و همانا بعضى از بندگان من كسى است كه اصلاح نميكند او را مگر فقر و ندارى و اگر بى‌نياز كنم او را فاسد ميكند

بى‌نيازى و اگر فقير نمايم او را فاسد ميكند فقر او را و همانا بعضى از بندگان من كسى است كه اصلاح نميكند او را مگر فقر و ندارى و اگر بى‌نياز كنم او را فاسد ميكند

هستند نهى از افراط وتفريط در انفاق نهى از فرزند كشى (چه دختر وچه پسر) از بيم فقر وگرسنگى كه در عرب رسم بوده نهى شديد از زناكارى بحثى قرآنى واجتماعى پيرامون

را به حساب ممتاز بودن خود از ديگران مى گذارد حکایت انسانی که آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را، اهانت و خوارى مى پندارد مراد از آمدن پروردگار در قيامت: «و جاء

فسده‌ ‌ذلک‌» ‌تا‌ آخر حديث‌«2» (بدرستي‌ ‌که‌ بعضي‌ ‌از‌ بندگانم‌ ‌را‌ جز فقر چيزي‌ شايسته‌ نيست‌ و ‌اگر‌ ‌او‌ ‌را‌ غني‌ گردانم‌ ‌اينکه‌ غنا ‌او‌ ‌را‌ فاسد

براى يتيمان، محبت است. «فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلا تَقْهَرْ» 23- اگر بيمارى و فقر و سختى براى انسان رخ دهد، ياد ساير نعمت‌ها براى او مرهمى است. «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ

ايراد بخدا است و او در جواب مى‌فرمايد من آن خداوندم كه عزّت و ذلت و دولت و فقر و صحّت و مرض و زشتى و زيبائى بدست من است و بهر كس بخواهم و صلاح بدانم ميدهم

بى‌نيازى و اگر فقير نمايم او را فاسد ميكند فقر او را و همانا بعضى از بندگان من كسى است كه اصلاح نميكند او را مگر فقر و ندارى و اگر بى‌نياز كنم او را فاسد ميكند

يَعِدُهُم‌ُ الشَّيطان‌ُ إِلاّ غُرُوراً (120) وعده‌هاي‌ شيطان‌ يكي‌ وعده‌ فقر ‌است‌ ‌که‌ ‌اگر‌ اموال‌ ‌خود‌ ‌را‌ صرف‌ وجوه‌ بريه‌ ‌از‌ زكاة و خمس‌ و صله‌

ترس از فقر در آينده است. «بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌» (چنانكه در آيه 267 و 268 سوره بقره در كنار دستور انفاق مى‌فرمايد: اين شيطان است كه شما را از فقر آينده مى‌ترساند

برای عودت دادن آن. یا این که در وقت ثروتمندی متکبّر و مغرور می‌شود، و در وقت فقر و فاقه متضرّع و زبون، و در هر دو حالت تنها متوجّه دنیا است. بالاخره دعایش

را به حساب ممتاز بودن خود از ديگران مى گذارد حکایت انسانی که آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را، اهانت و خوارى مى پندارد مراد از آمدن پروردگار در قيامت: «و جاء

نيكوئيها مانند طيب عيش و نعمت و غنا و صحت، وَ السَّيِّئاتِ‌: و بدى‌ها مثل شدت و فقر و مصائب نفس و مال، لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ‌: براى اين كه ايشان برگردند به‌

باشد و کالا اهمّیّت داشته و در انبار یا جای محکمی گذاشته شده باشد، و قحطی و فقر و فاقه انگیزه دزدی نبوده باشد. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ‌ آمَنُوا لاَ... (۱)

يعنى آيات بينات و شواهد باهرات سبحانى كه در موجودات ظاهر و هر فرد به لسان فقر و احتياج ذاتى قدرت آفريدگار خود را گويا و عظمت و جلالت پروردگار را برهانى

): «مَثَلُ»: حال. وضع. «خَلَوْا»: رفته‌اند. درگذشته‌اند. «الْبَأْسَآءُ»: فقر. جنگ. شدّت و سختی. «الضَّرَّآءُ»: بیماری. تنگدستی. ضرر و زیان. «زُلْزِلُوا»:

براى خدا به صورت يك قياس استثنائى تسبيح سنگ وچوب به چه معنااست ؟ وجود سراپا فقر ونياز موجودات ، وجود رب واحد را اعلام مى كند هر موجودى از موجودات داراى مرتبه

«جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا» فرمود: پاداش ابرار به خاطر صبرى است كه در برابر فقر و مصيبت‌هاى دنيا داشتند. «2» چنانكه حضرت على عليه السلام فرمود: «صبرت و فى

پس از ارسال رسل و انزال كتب، مسلم است جمعى مؤمن و مطيع و به تمام جهات از فقر و فاقه و ملامت و سختى ثبات ورزند، و گروهى كافر و عاصى كه هر چه خواهند رفتار

انسان را فرمايد: وَ إِذا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ: و چون برسد آدميان را سختى از فقر و بيمارى و بلا يا مطلق شدت و حوادث وقايع كه درمانند و مضطر شوند، دَعَوْا رَبَّهُمْ

انفاق خالص و انفاق تواءم با من و اذى كيفيت مالى كه بايد انفاق بشود ترس از فقر بر اثر انفاق اعمال طيب و دلپسند، وسوسه شيطانى است خود دارى از انفاق مال طيب

ترس از فقر در آينده است. «بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌» (چنانكه در آيه 267 و 268 سوره بقره در كنار دستور انفاق مى‌فرمايد: اين شيطان است كه شما را از فقر آينده مى‌ترساند

روايت نموده: هر كه سوره ابراهيم عليه السّلام و حجر را در هر نماز جمعه بخواند، فقر و ديوانگى به او نرسد. (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ) «1» حجر آيه 87