نتایج جستجو

صلو صلى صور صيف ضحى ضحک ضرع ضلل ضيز طبق طرف طعم طغو طغى طلح طلع طلق طمث طمس طمع طهر طور طوع طوف طوى طير ظلل ظنن ظهر عاد عبد عبر عبس عبقر عجل عدد عذب عذر عرب

خرج ورى علم ليل فلح قلل سبل اخر وقت حقق على ا کما اما الو حمد نفش هى روح طمع

۹ ; حرمت رشوه خوارى ۹ ; سرزنش رشوه خوارى ۸ شایعه: سرزنش استماع شایعه ۸ طمع: آثار طمع ۷، ۱۰ عدالت: اهمیّت عدالت ۱۷، ۲۰ عدالتخواهان: فضایل عدالتخواهان ۱۸، ۱۹،

اصحاب الجنة ۲; تکبر اصحاب الجنة ۲; خست اصحاب الجنة ۳; سوگند اصحاب الجنة۱; طمع اصحاب الجنة ۱، ۲; مال دوستى اصحاب الجنة ۳; میوه چینى اصحاب الجنة۲ امتحان:

مى‌كنند پهلوهايشان از خوابگاهها جدا مى‌گردد [و] پروردگارشان را از روى بيم و طمع مى‌خوانند، و از آنچه روزيشان داده‌ايم انفاق مى‌كنند. (شبها) پهلو از بستر خواب

شایستگان درآورد. چرا به خدا و اين آيين حق كه بر ما نازل شده است ايمان نياوريم و طمع نورزيم در اينكه پروردگار ما ما را در شمار صالحان آورد؟ و چرا به خداوند و حق

مشتق شده در حال بارگیری... من هم استبرق ه ب فى سندس بصر خوف کم کود ف رئى طمع ثوب قمر خضر ها رعد جنن ايى وکء ذهب ک على لبس سمو جعل کفر ذلک سور الله جنى

قاموس هُلعَ (بروزن صرد) را حريص گفته است. على هذا هَلُوع يعنى كم صبر و پر طمع. در اينصورت دو آيه بعدى يعنى جزع به هنگام ضرر و بخل به هنگام نعمت معنى هَلُوع

نخواهد آمد. راغب گويد: [مائده:3]. امروز كفار از دين شما مأيوس شدند. يعنى طمع بريدند از اينكه شما از دينتان دست برداريد. [يوسف:87]. از رحمت خدا نااميد نباشيد

ه بصر نشر ل يمن جرد قنع فى رئس يوم قبل دعو شمل کان شخص قول الذين ا عزو لا طمع انن ردد ذا ما جدث اخر هذا من ف کرم طرف عسر

ضنك. [طه:124]. هر كه ازياد من اعراض كند حتماً زندگى او تنگ است. بايد دانست طمع و حرص آدمى را حدّ يقفى نيست هر چه بدست مى‏آورد باز در صدد ديگرى است و شخص

قناعت و توكّل و تحمّل را از دست ميدهد و دنيا هم بكام كسى نميگردد و حرص و آز و طمع و خودبينى و خود خواهى و كبر و غرور و حسد و ساير صفات ناپسنديده زندگى او را

ضنك. [طه:124]. هر كه ازياد من اعراض كند حتماً زندگى او تنگ است. بايد دانست طمع و حرص آدمى را حدّ يقفى نيست هر چه بدست مى‏آورد باز در صدد ديگرى است و شخص

متذكر باشند يعنى با آنها طورى سخت رفتار كن تا ديگران از ترس رانده شوند و طمع در پيمان شكنى نكنند. در نهج البلاغه خطبه 136 فرموده «وَاللّهِ لَيُشَرِّ دَنَّكُمْ

نخواهد آمد. راغب گويد: [مائده:3]. امروز كفار از دين شما مأيوس شدند. يعنى طمع بريدند از اينكه شما از دينتان دست برداريد. [يوسف:87]. از رحمت خدا نااميد نباشيد

مى‏گويد: خوف توّقع مكروهى است از روى علامت مظنون يا معلوم چنان كه رجاء و طمع توقّع محبوبى است از روى آن دو. [بقره:38]. تخويف به معنى ترساندن است [زمر:16]،

رين کسب عظم مهد نعم جمم زيد الا کم فقر يقن درى عهد فرر اول زبن رکب رحم وحد طمع وزر الى کفر طوع قتل نبذ کثر مرء اتى مع دخل قضى درک

از آنها، چنانند که) اگر غنایمی نزدیک (و در دسترس)، و سفری آسان باشد، (به طمع دنیا) از تو پیروی می‌کنند؛ ولی (اکنون که برای میدان تبوک،) راه بر آنها دور

مشى منافقان ۱، ۳، ۴ ; خیانت منافقان ۸ ; دوستى منافقان ۳ ; صفات منافقان ۲ ; طمع منافقان ۲ ; فرصت‌طلبى منافقان ۲ ; مکر منافقان ۵ ; منافقان در قیامت ۱۱ ; منافقان

هن کيد على ارض قلب اتى کثر موت قرى ليس فسق رود کفر اننى دبب طوع هو اذا عرب طمع بصر ذکر فرى سحب وقع کلل نصر ظهر حفظ اخر دور ضلل لقى حيق سخر کتب کلم نفر نکد

رفاه‌طلبى: زمینه رفاه‌طلبى ۳۸ شجاعت: اهمیت شجاعت ۳۲ ; زمینه شجاعت ۲۹، ۳۰ طمع: آثار طمع ۳۹ علما: آثار ترس علما ۳۸ ; تقواى علماى ربانى ۳۱ ; زهد علماى ربانى ۳۱ ;

إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ «24» إِنْ هذا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ «25» با اين حال، طمع دارد كه بيفزايم. هرگز، زيرا او به آيات ما عناد مى‌ورزد. به زودى او را به گردنه‌اى

إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ «24» إِنْ هذا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ «25» با اين حال، طمع دارد كه بيفزايم. هرگز، زيرا او به آيات ما عناد مى‌ورزد. به زودى او را به گردنه‌اى

إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ «24» إِنْ هذا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ «25» با اين حال، طمع دارد كه بيفزايم. هرگز، زيرا او به آيات ما عناد مى‌ورزد. به زودى او را به گردنه‌اى

إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ «24» إِنْ هذا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ «25» با اين حال، طمع دارد كه بيفزايم. هرگز، زيرا او به آيات ما عناد مى‌ورزد. به زودى او را به گردنه‌اى

نخواهد آمد. راغب گويد: [مائده:3]. امروز كفار از دين شما مأيوس شدند. يعنى طمع بريدند از اينكه شما از دينتان دست برداريد. [يوسف:87]. از رحمت خدا نااميد نباشيد

إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ «24» إِنْ هذا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ «25» با اين حال، طمع دارد كه بيفزايم. هرگز، زيرا او به آيات ما عناد مى‌ورزد. به زودى او را به گردنه‌اى

إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ «24» إِنْ هذا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ «25» با اين حال، طمع دارد كه بيفزايم. هرگز، زيرا او به آيات ما عناد مى‌ورزد. به زودى او را به گردنه‌اى

آیات شامل این کلمه طيب‌ (۵۰ بار) دلچسبى. طمع پسندى «طالب الشى‏ء طيباً» يعنى دلچسب و طبع پسند شد راغب گويد: اصل طيّب آن است كه حواس از آن لذّت مى‏برند و

نگرانند؟ (گروه گروه)، از راست و چپ (از تو) فراری و متنفرند. آیا هر یک از آنان طمع می‌بندد که در بهشت پرنعمت در آورده شود؟ نه چنان است. ما آنان را بی‌گمان از

تکرار در قرآن: ۵۰(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... دلچسبى. طمع پسندى «طالب الشى‏ء طيباً» يعنى دلچسب و طبع پسند شد راغب گويد: اصل طيّب آن است

پهلوهایشان از خوابگاه‌ها(شان) جدا می‌گردد حال آنکه پروردگارشان را از روی بیم و طمع می‌خوانند و از آنچه روزیشان دادیم انفاق می‌کنند. پس هیچ کسی نمی‌داند، چه چیزی

كافر شدند نزد تو شتابندگانند از راست و چپ دسته‌هاى متعدّده حلقه زدگان‌ آيا طمع دارد هر مردى از آنها كه داخل شود در بهشت پر نعمت‌ نه چنين است همانا ما آفريديم

آمِنِينَ (146) بعد از اظهار عدم طمع اجر، كه موجب تهمت مى‌باشد، زبان به موعظه و نصيحت گشوده فرمود: أَ تُتْرَكُونَ‌: آيا طمع داريد كه واگذاشته خواهيد شد (استفهام

و مراد به ذلت، ذلت حرص و طمع باشد به مصداق فرمايش حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم كه فرمود: عزّ من قنع و ذلّ من طمع: عزيز شد هر كه قناعت يافت؛

بودم و نگفته بودم كه شيطان به آشكارا دشمن شماست؟ آنگاه آنان را فریبکارانه به طمع انداخت و چون از [میوه‌] آن درخت خوردند، عورتهایشان بر آنان آشکار شد و بر آنها

به نعمتهاى مادى خداوند وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد مقصود از ((حكم )) و الحاق به

به نعمتهاى مادى خداوند وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد مقصود از ((حكم )) و الحاق به

در خانه خود نشستيم به انتظار آنكه ساقط شود آن ستاره در خانه ما، و كسى كه طمع او در اين باب بيشتر بود، عباس بن عبد المطلب بود. پس چون فجر طالع شد فرود آمد

كافر شدند نزد تو شتابندگانند از راست و چپ دسته‌هاى متعدّده حلقه زدگان‌ آيا طمع دارد هر مردى از آنها كه داخل شود در بهشت پر نعمت‌ نه چنين است همانا ما آفريديم

كافر شدند نزد تو شتابندگانند از راست و چپ دسته‌هاى متعدّده حلقه زدگان‌ آيا طمع دارد هر مردى از آنها كه داخل شود در بهشت پر نعمت‌ نه چنين است همانا ما آفريديم

كافر شدند نزد تو شتابندگانند از راست و چپ دسته‌هاى متعدّده حلقه زدگان‌ آيا طمع دارد هر مردى از آنها كه داخل شود در بهشت پر نعمت‌ نه چنين است همانا ما آفريديم

كافر شدند نزد تو شتابندگانند از راست و چپ دسته‌هاى متعدّده حلقه زدگان‌ آيا طمع دارد هر مردى از آنها كه داخل شود در بهشت پر نعمت‌ نه چنين است همانا ما آفريديم

به نعمتهاى مادى خداوند وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد مقصود از ((حكم )) و الحاق به

آیات شامل این کلمه طمع‌ (۱۲ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) وَ أَ اللّه أَن تَعْمَلُون عَمّا يُؤْمِنُوا بِغَافِل لَکُم قَد مَا کَان فَرِيق مِنْهُم يَسْمَعُون در حال

آیات شامل این کلمه طمع‌ (۱۲ بار) أَن رَبّنَا إِنّا وَ مُنْقَلِبُون يَغْفِر الْحَق يُدْخِلَنَا إِلَى لَنَا مِن جَاءَنَا مَع ضَيْر الْقَوْم لا خَطَايَانَا

[شورى:14]. ايضاً [جاثية:17]. [بقره:213]. [آل عمران:19]. [يونس:90]. 3- حرص. طمع و حرص صفت مذمومى است كه شخص را دانسته و از روى علم به گناه وامى دارد مثل حرص

به نعمتهاى مادى خداوند وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد مقصود از ((حكم )) و الحاق به

به نعمتهاى مادى خداوند وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد مقصود از ((حكم )) و الحاق به

به نعمتهاى مادى خداوند وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد مقصود از ((حكم )) و الحاق به

حاجتى داشته باشند براى خودشان و كسان ديگر برآورده شود و اين كاشف از نهايت طمع آنها و تشويش خاطر آن ملعون است و كلمه ارجه امر از ارجاء بمعنى تأخير است كه

منطقه حفاظتى واقع در ميان درّه‌هاى كوه احد را رها نكنند، ولى محافظان بخاطر طمع ورزى و جمع آورى غنائم جنگى بر خلاف دستور، منطقه را رها كردند و دشمن از همان

به نعمتهاى مادى خداوند وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد مقصود از ((حكم )) و الحاق به

كردند). 10- هم سِحر گناه است و هم در استخدام فرعون‌ها درآمدن. «خَطايانا» 11- طمع در مادّيات، منفى ولى در معنويّات، مثبت است. «نَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لَنا»

به نعمتهاى مادى خداوند وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد مقصود از ((حكم )) و الحاق به

به نعمتهاى مادى خداوند وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد مقصود از ((حكم )) و الحاق به

به نعمتهاى مادى خداوند وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد مقصود از ((حكم )) و الحاق به

به نعمتهاى مادى خداوند وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد مقصود از ((حكم )) و الحاق به

به نعمتهاى مادى خداوند وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد مقصود از ((حكم )) و الحاق به

به نعمتهاى مادى خداوند وجه اينكه ابراهيم عليه السّلام فرمود به مغفرت خدا طمع دارم ، و مراد از خطيئه اى كهبه خود نسبت دارد مقصود از ((حكم )) و الحاق به

شدن به عذاب اليم: يُرِيدُونَ أَنْ يَخْرُجُوا مِنَ النَّارِ: اراده كنند و طمع دارند يا قصد نمايند اين كه بيرون آيند از آتش جهنم و عذاب آن‌ وَ ما هُمْ بِخارِجِينَ

گفتند آيا ما بتو ايمان بياوريم با آنكه يك عدّه مردم پست و رذل و فرومايه براى طمع بجاه و مال از روى جهالت و نادانى پيروى از تو نمودند ما هم اگر ايمان بتو آوريم

اللّه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه كسيكه اذيّت كند همسايه خود را براى طمع در مسكن او خداوند خانه او را نصيب آن همسايه‌اش فرمايد بمفاد اين آيه شريفه

شما برق را، خَوْفاً وَ طَمَعاً: در حالتى كه بترسند مسافران از رسيدن صاعقه و طمع كنند مقيمان به رسيدن باران. يا جهت ترسيدن مطلق آدميان به رسيدن صواعق به ايشان

حاجتى داشته باشند براى خودشان و كسان ديگر برآورده شود و اين كاشف از نهايت طمع آنها و تشويش خاطر آن ملعون است و كلمه ارجه امر از ارجاء بمعنى تأخير است كه

كردند: اى پيغمبر خدا ظاهر شو براى ما كه به تو ايمان آورده‌ايم. حضرت الياس به طمع ايمان آنها عرض كرد اگر اينها صادقند مرا رخصت فرما نزد آنها روم و اگر دروغ

گفتند آيا ما بتو ايمان بياوريم با آنكه يك عدّه مردم پست و رذل و فرومايه براى طمع بجاه و مال از روى جهالت و نادانى پيروى از تو نمودند ما هم اگر ايمان بتو آوريم

چموش، «جموح» مى‌گويند. منافقان، يا از ترس، اظهار ايمان مى‌كنند، يا از روى طمع به مال و مقام. اين آيه گروه اوّل را مى‌گويد. «1» 1- منافق، هراسان و در پى

تُنْصَرُونَ (65) ما در جواب گوئيم: لا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ‌: فرياد مكنيد امروز و طمع فريادرسى منمائيد. إِنَّكُمْ مِنَّا لا تُنْصَرُونَ‌: بدرستى كه شما از طرف ما

وسوسه‌هاى آنان نيز گوناگون است. «هَمَزاتِ الشَّياطِينِ» 10- شيطان‌ها در انبيا نيز طمع دارند. «هَمَزاتِ الشَّياطِينِ» 11- بالاتر از وسوسه، حضور شيطان‌هاست. «أَنْ

به كفر و نفاق و شقاق باقى، و با وجود بر اين اميدوارى داشته باشد، هر آينه طمع خامى است؛ زيرا به سوء اختيار، خود را از مورد قابليت ترحم و تفضل نامتناهى حق

بيايند بلكه انسب آنستكه‌ جلد 4 صفحه 609 پيغمبر در حالى باشد كه كسى به اجبار و طمع مال و جاه گرد او نگردد تا ايمان ايشان بخلوص نزديك و از اغراض دنيوى دور باشد

وسوسه‌هاى آنان نيز گوناگون است. «هَمَزاتِ الشَّياطِينِ» 10- شيطان‌ها در انبيا نيز طمع دارند. «هَمَزاتِ الشَّياطِينِ» 11- بالاتر از وسوسه، حضور شيطان‌هاست. «أَنْ

گمراهى و سركشى مانند تزيّى به زىّ ايشان و تعظيم ذكر آنها. و اختلاط با ايشان و طمع در هداياى ايشان و مداهنه نمودن با آنها، چه جاى ميل بسيار و معاونت ايشان در

قناعت و توكّل و تحمّل را از دست ميدهد و دنيا هم بكام كسى نميگردد و حرص و آز و طمع و خودبينى و خود خواهى و كبر و غرور و حسد و ساير صفات ناپسنديده زندگى او را

خروج بسوى ظلم فاحش است و ندانستند كه هر كس قابل مقام وحى و تنزيل نميشود و طمع نمودند در امرى كه بخاطر انبيا و اوليا خطور ننموده كه ديدار خدا باشد چون او

حكم مى‌كنند كه آن گمان خلاصى و نجات آنها است از عذاب ما. مراد آنست كه ايشان طمع آن نداشته باشند كه عذاب الهى را از خود دفع كنند و خداى را عاجز سازند از آنكه

بِشُرَكائِهِمْ كافِرِينَ «13» بعد از آن بيان فرمايد قطع اميد آنان نسبت به آنانكه طمع شفاعت به آنها داشتند: وَ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ مِنْ شُرَكائِهِمْ‌: و نباشد مر

اللّه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه كسيكه اذيّت كند همسايه خود را براى طمع در مسكن او خداوند خانه او را نصيب آن همسايه‌اش فرمايد بمفاد اين آيه شريفه

گفتند آيا ما بتو ايمان بياوريم با آنكه يك عدّه مردم پست و رذل و فرومايه براى طمع بجاه و مال از روى جهالت و نادانى پيروى از تو نمودند ما هم اگر ايمان بتو آوريم

گفتند آيا ما بتو ايمان بياوريم با آنكه يك عدّه مردم پست و رذل و فرومايه براى طمع بجاه و مال از روى جهالت و نادانى پيروى از تو نمودند ما هم اگر ايمان بتو آوريم

اللّه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه كسيكه اذيّت كند همسايه خود را براى طمع در مسكن او خداوند خانه او را نصيب آن همسايه‌اش فرمايد بمفاد اين آيه شريفه

بگو من پيروى نمى‌كنم آرزو و هواهاى شما را. اين تأكيد كلام نهى است براى قطع طمع آنها و اشاره به موجب نهى و علت امتناع از متابعت آنها و بيان مبدء گمراهى ايشان

به مقام قرب رسد و مأمون شود از غوائل جن و انس. 4- آنكه قصد نمود كه بالكليه طمع خلق از نفس خود قطع نمايد و مى‌دانست كسى كه دعا كند با توجه حقيقى، هر آينه

بيايند بلكه انسب آنستكه‌ جلد 4 صفحه 609 پيغمبر در حالى باشد كه كسى به اجبار و طمع مال و جاه گرد او نگردد تا ايمان ايشان بخلوص نزديك و از اغراض دنيوى دور باشد

بيايند بلكه انسب آنستكه‌ جلد 4 صفحه 609 پيغمبر در حالى باشد كه كسى به اجبار و طمع مال و جاه گرد او نگردد تا ايمان ايشان بخلوص نزديك و از اغراض دنيوى دور باشد

ابى بود كه قبل از تشريف فرمائى پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بمدينه طمع بسلطنت در آن ديار داشت و بعد از ورود آنحضرت مأيوس شد و ظاهرا قبول اسلام نمود

«إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ» 13- جبهه رفتن به تنهايى نشانه‌ى ايمان كامل نيست، طمع نداشتن به غنائم، حفظ اخوّت و تسليم بودن در برابر رهبرى هم لازم است. (كلّ آيه)

قناعت و توكّل و تحمّل را از دست ميدهد و دنيا هم بكام كسى نميگردد و حرص و آز و طمع و خودبينى و خود خواهى و كبر و غرور و حسد و ساير صفات ناپسنديده زندگى او را

خروج بسوى ظلم فاحش است و ندانستند كه هر كس قابل مقام وحى و تنزيل نميشود و طمع نمودند در امرى كه بخاطر انبيا و اوليا خطور ننموده كه ديدار خدا باشد چون او

خروج بسوى ظلم فاحش است و ندانستند كه هر كس قابل مقام وحى و تنزيل نميشود و طمع نمودند در امرى كه بخاطر انبيا و اوليا خطور ننموده كه ديدار خدا باشد چون او

است ولى جارى است در حق تمام اهل ايمان چون عبادت ايشان ظاهرا از ترس عذاب و طمع در بهشت نبوده بلكه فقط براى اهليّت حقّ بعبادت و اطاعت بوده است و اتّصاف روز

حاليكه ستمكار بود بر خود بعجب و غرور و براى غفلت از آخرت و اقبال بدنيا و طمع بدوام نعم آن و درازى آمال و آرزو گفت گمان نميكنم اين باغ فانى و نابود شود

اجابت خواسته هاى کافران و یا سازش با آنان از سوى رهبران جامعه اسلامى، به جهت طمع شخصى نیست; بلکه براى در اختیار گرفتن ثروت و نیروى انسانى کافران و صرف آنها

بيشتر آنها گوش بحرف حق ميدهند و تعقل و تفكر مينمايند لذا اهتمام بشأن آنها و طمع بايمانشان دارى ولى آنها مانند چهارپايانند در نشنيدن حق و نداشتن عقل و فكر

اكثر براى اشاره بآن باشد كه ممكن است بعضى از آنها در بدو امر از باب خوف يا طمع اسلام قبول نمايند و بتدريج نور ايمان بقلب آنها بتابد و واقعا مسلمان و عادل

نزديك طلوع فجر شد هر يك از ما در خانه خود نشسته منتظر افتادن ستاره بوديم و طمع پدر من عبّاس از همه بيشتر بود پس چون فجر طالع شد ستاره‌اى از آسمان فرود آمد

نزديك طلوع فجر شد هر يك از ما در خانه خود نشسته منتظر افتادن ستاره بوديم و طمع پدر من عبّاس از همه بيشتر بود پس چون فجر طالع شد ستاره‌اى از آسمان فرود آمد

نزديك طلوع فجر شد هر يك از ما در خانه خود نشسته منتظر افتادن ستاره بوديم و طمع پدر من عبّاس از همه بيشتر بود پس چون فجر طالع شد ستاره‌اى از آسمان فرود آمد

قناعت و توكّل و تحمّل را از دست ميدهد و دنيا هم بكام كسى نميگردد و حرص و آز و طمع و خودبينى و خود خواهى و كبر و غرور و حسد و ساير صفات ناپسنديده زندگى او را