فَشَرّد
از الکتاب
«شَرِّد» از مادّه «تَشرید» به معناى پراکنده ساختن توأم با اضطراب است; یعنى آن چنان به آنها حمله کن که گروه هاى دیگر از دشمنان و پیمان شکنان متفرق گردند و فکر حمله را از سر بیرون کنند.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
به سر خود رفتن. تشريد: راندن و طرد كردن [انفال:57]. يعنى اگر كفار پيمان شكن را در جنگ گير آوردى به وسيله آنها كسانى را كه در پشت سر آنها اند بران شايد متذكر باشند يعنى با آنها طورى سخت رفتار كن تا ديگران از ترس رانده شوند و طمع در پيمان شكنى نكنند. در نهج البلاغه خطبه 136 فرموده «وَاللّهِ لَيُشَرِّ دَنَّكُمْ فى اَطْرافِ الْاَرْضِ» به خدا شما را در اطراف زمين متفرق مىكندو از اين ابى الحديد نقل شده كه آن اشاره به عبدالملك مروان است. اين كلمه در كلام اللّه يك دفعه آمده است .
کلمات نزدیک مکانی
الْحَرْب بِهِم مَن وَ فِي تَثْقَفَنّهُم خَلْفَهُم لَعَلّهُم يَتّقُون فَإِمّا يَذّکّرُون لا إِمّا هُم تَخَافَن
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
