نتایج جستجو

چیزى گفته مى شود که اشیاء را در آن محفوظ و مستور مى دارند و منظور، رازها، اندیشه ها و توطئه هایى است که کفار در دل پنهان مى داشتند. کون‌ (۱۳۹۰ بار) وَ لَم

آن بر دو گونه است: گاهى، با چشم دیده مى شود، مانند گشودن قفل، و گاه، با اندیشه درک مى شود، مانند گشودن پیچیدگى اندوهها و غصه ها، و یا گشودن رازهاى علوم،

قابل ملاحظه اینجاست که گویا مى خواهد این حقیقت را بیان کند که دعوت کننده به اندیشه و بیدارى فکر، چگونه ممکن است خود مجنون باشد، و همین که منادى تفکر است، خود

صحیح و استدلالات حساب شده است. و به تعبیر دیگر، دست انداختن در درون فکر و اندیشه مردم، به حرکت در آوردن آن و بیدار ساختن عقل هاى خفته، نخستین گام محسوب مى

آن بر دو گونه است: گاهى، با چشم دیده مى شود، مانند گشودن قفل، و گاه، با اندیشه درک مى شود، مانند گشودن پیچیدگى اندوهها و غصه ها، و یا گشودن رازهاى علوم،

قرآن) اندیشه کرد و مطلب را آماده ساخت! |همانا او [براى مبارزه با قرآن‌] فكر كرد و سنجيد آرى، [آن دشمن حق‌] انديشيد و سنجيد. اوست که فکر و اندیشه بدی کرد

گذاردن و ریا که سودش ناچیز و زیانش سریع و عظیم است ترک اندیشه و تفکر است، و خداوند همگان را به اندیشه و تفکر دعوت می‌کند. تفسیر آیات ۱ - تشبیه انفاق کننده

کسی است که زنده می‌کند و می‌میراند؛ و رفت و آمد شب و روز از آن اوست؛ آیا اندیشه نمی‌کنید؟! |و اوست آن كه زنده مى‌كند و مى‌ميراند و آمد و شد شب و روز از

نگاه کنند، آثار عذاب آشکار است!) و (در این حال) دلهایشان (فرومی‌ریزد؛ و از اندیشه و امید،) خالی می‌گردد! |در حالى كه گردن كشيده سر به هوا راه مى‌روند و چشمشان

پند گيرند. کتابی است مبارک که آن را بر تو فرو فرستاده‌ایم، تا در آیات آن اندیشه کنند، و خردمندان از آن پند گیرند [اين قرآن‌] كتابى است فرخنده و با بركت

|سپس نگاهى افكند آنگاه نظر انداخت. پس باز اندیشه کرد. آن گاه نظر کرد، آنگاه نگريست. سپس بازنگریست‌ آنگاه انديشه كرد. باز هم نگریست و دقّت کرد. آن‌گاه نظر

آید. مادّه «نظر» چنان که «راغب» در «مفردات» مى گوید، به معناى گردش فکر یا اندیشه، براى مشاهده یا ادراک چیزى است، و گاه به معناى تأمل و جستجوگرى، و نیز به

requires Javascript to function. او گروه زیادی از شما را گمراه کرد، آیا اندیشه نکردید؟! |و حقا كه او بسيارى از شما را به بيراهه كشاند. چرا تعقل نمى‌كرديد

بايد تنها بر خدا توكل كنند. آن‌گاه که دو طایفه از شما بد دل و ترسناک (و در اندیشه فرار از جنگ) شدند و خدا یار آنها بود، و همیشه باید اهل ایمان به خدا توکل

۲ - کافران حق ناپذیر و اندیشه گر علیه دین، مستحق هلاکت و نابودى اند. (إنّه فکّر و قدّر . فقتل کیف قدّر) ۳ - حق ناپذیرى و اندیشه دین ستیزانه، عملى شگفت انگیز

دهیم، در آفرینش واژگونه‌اش می‌کنیم (و به ناتوانی کودکی باز می‌گردانیم)؛ آیا اندیشه نمی‌کنند؟! |و هر كه را عمر دراز دهيم، در آفرينش دگرگونش كنيم [كه ناتوان

به چیزى است، یعنى نتیجه دلباختگى آنها به شرک و بت پرستى که پرده اى بر روى اندیشه و خِرَد آنها افکنده، این شده است: در قیامت که پرده ها کنار مى رود، متوجّه

یحرّمون فتأخذون بقولهم؟ فقال: نعم، فقال النّبى (ص): هو ذاک. آزادى: ۱۰ آزادى اندیشه ۱۰ اتحاد: عوامل اتحاد ۴ ادیان: هماهنگى ادیان ۱ انبیا: انبیا و آزادى ۱۰ ;

- تعقل و اندیشه، مانع از تأثیر تبلیغات سوء و گمراه کننده در انسان (فاستخفّ قومه فأطاعوه) ۶ - زبون ساختن انسان ها و ممانعت از رشد و تکامل اندیشه آنان، روش

ترجمه Tabber requires Javascript to function. (تا اندیشه کنید) درباره دنیا و آخرت! و از تو در باره یتیمان سؤال می‌کنند، بگو: «اصلاح کار آنان بهتر است.

ضرورت و لزوم تدبّر و اندیشه عمیق در قرآن (افلا یتدبّرون القران) اندیشه و تأمل مداوم در یک چیز را تدبّر مى گویند که از آن به «اندیشه عمیق» تعبیر شده است

تمدن بشرى در رشد اندیشه کافران، دست کم تا عصر بعثت پیامبر(ص) (بل قالوا مثل ما قال الأوّلون) ۳ - سطحى نگرى و عدم به کارگیرى عقل و اندیشه، وجه مشترک همه کافران

به کارگیرى اندیشه و فکر، در شناخت اسرار طبیعت براى ره یابى به آیات الهى (ءایت لقوم یعقلون) تعبیر «لقوم یعقلون» تشویق ضمنى به تعقل و اندیشه براى شناخت آیات

به راز دلها داناست. خدا به اسرار غیب آسمانها و زمین داناست و به افکار و اندیشه دلها هم کاملا آگاه است. یقیناً خدا دانای غیب آسمان ها و زمین است و بی تردید

تعقلون) ۱۰- به کار نگرفتن عقل و اندیشه زمینه توجه به دنیا و غفلت از آخرت (و ما الحیوة الدنیا إلا ... أفلا تعقلون) ۱۱- اندیشه و تعقل درباره دنیا و آخرت و ارزش

که در آن اختلاف می‌کنند آشکار و مبین گرداند و تا کافران کاملا به دروغ و اندیشه غلط خود آگاه شوند. [یقیناً مردگان را زنده می کند] تا حقایقی را که در آن

می‌شوند. فقط کسانی [دعوتت را] پاسخ می دهند که [سخنانت را با دقّت، تدبّر، اندیشه و تفکّر] می شنوند، [مشرکان و کافران لجوج، مردگانند] و خدا مردگان را [در

بت پرست در پاسخ به اعتراض حضرت ابراهیم(ع)، مسأله سابقه تاریخى اندیشه بت پرستى و فزونى پیروان اندیشه شرک را مطرح کردند; ولى حضرت ابراهیم(ع) با گمراه خواندن آنان

در تکذیب و کشتن انبیا گردید. (تأثیر اندیشه در رفتار) و این کردار ناروا مایه کورى و کرى آنان شد. (تأثیر رفتار در اندیشه). ۱۱- گرایش بنى اسرائیل در برهه اى

خدا گردید و نیکوکار گشت مسلّم اجرش نزد خدا خواهد بود و آنان را هیچ خوف و اندیشه و هیچ اندوهی نخواهد بود. آری، کسانی که همه وجود خود را تسلیم خدا کنند در

را جز بشری مانند خود نمی بینیم، و کسی را جز فرومایگان که نسنجیده و بدون اندیشه از تو پیروی کرده باشند مشاهده نمی کنیم، و برای شما هیچ برتری و فضیلتی بر

تا همه به وسیله آن انذار شوند، و بدانند او خدا یکتاست؛ و تا صاحبان مغز (و اندیشه) پند گیرند! |اين [قرآن‌] پيامى روشنى براى مردم است، و براى اين كه بدان انذار

إذًا لفى ضلل مبین) ۴ - بطلان و بیراهه بودن شرک و بت پرستى، با اندک تأمل و اندیشه روشن مى شود. (و مالى لا أعبد الذى فطرنى ... ءأتّخذ من دونه ءالهة ...إنّى

تشویق و فراخوانى خداوند به تفکر و اندیشه در طبیعت براى شناخت حقایق الهى (إن فى ذلک لأیة لقوم یتفکّرون) ۲۱- تفکر و اندیشه ورزى در طبیعت، از راههاى خداشناسى

بلکه نگاه به معنی دقت و اندیشه در ساختمان این مواد غذائی، و اجزاء حیاتبخش آن، و تأثیرات شگرفی که در وجود انسان دارد، و سپس اندیشه در خالق آنهاست. و نیز دقیقا

(شیطان) جهاد می‌کنند، پس (شما مؤمنان) با دوستان شیطان بجنگید (و از آنها بیم و اندیشه مکنید) که مکر و سیاست شیطان بسیار سست و ضعیف است. آنان که ایمان آورده اند،

نمى‌آوريد، گمراه‌تر از كسى كه همچنان راه مخالفت در پيش گرفته است كيست؟ بگو اندیشه کنید اگر [قرآن‌] از سوی خدا باشد، و سپس شما منکرش شوید، دیگر چه کسی از کسی

الهى بودن قرآن، مى تواند گویاى حقیقت یاد شده باشد. ۵ - قرآن، در عرصه فکر و اندیشه، پیروز شکست ناپذیر و کتابى عالمانه است. (تنزیل الکتب من اللّه العزیز العلیم)

فَلا تَعْقِلُونَ). هر کس آیات این کتاب را که مایه تذکر و بیداری دل و حرکت اندیشه و پاکی جامعه‌هاست بررسی کند به خوبی می‌داند یک معجزه روشن و جاویدان است،

انفال و غیر آن هم به خواهش مردم توجه مکن، پیرو امر خدا باش و از خلق ابدا اندیشه مدار). همان گونه که پروردگارت تو را به درستی و راستی از خانه ات [به سوی

هلاک شدند) که همه مکر و تدبیرها نزد خداست، او می‌داند هر کس به چه کار و اندیشه است، و کافران به زودی خواهند یافت که عاقبت خوش و منزل سعادت برای کیست. کسانی

نهاد در میان شما دوستی و مهری را همانا در این است آیتهائی برای گروهی که اندیشه کنند And of His signs is that He created for you mates from among yourselves

می‌نماید، و بهتر می‌داند که چه افرادی (بر طبق حکمت و عنایت یزدان و برابر اندیشه و تلاش انسان، سزاوار پذیرش ایمان بوده و به سوی صفوف مؤمنان) راهیابند. به‌راستی

و چون از حضور تو دور شوند شبانه گروهی خلاف گفته تو را در دل گیرند، و خدا اندیشه شبانه آنها را خواهد نوشت. پس (ای پیغمبر) از آنها روی بگردان و به خدا اعتماد

(منافق) به آنها گفتند: لشکری بسیار بر علیه شما مؤمنان فراهم شده، از آنان در اندیشه و بر حذر باشید، (این تبلیغات) بر ایمانشان بیفزود و گفتند: تنها خدا ما را

باشد; مى تواند بیانگر مطلب بالا باشد. ۵ - حقیقت ملکوتى قرآن، دور از درک و اندیشه توده ها * (و لقد یسّرنا القرءان) مفهوم «و لقد یسّرنا القرآن...» این است

«قیام»، «عزم و تصمیم» است. لذا «قاموا» یعنى بر اندیشه توحیدى خود مصمّم شدند. «فقالوا» نیز گویاى اعلان آن اندیشه است. ۳- قیام براى خدا و دفاع از ارزش ها، نیازمند

بزرگ و فضیلت بی‌حساب تنها با تلاوت خالی از اندیشه و ایمان و عمل حاصل نمی‌شود، چرا که تلاوت مقدمه‌ای است برای اندیشه، و «ایمان» و «عمل» ثمره‌ای از آن است. بسم

مستقل و مقدم بر سایر جانداران یاد شده است، مطلب بالا استفاده مى شود. ۳ - اندیشه در چگونگى پیدایش حیات و نیروى حس و ادراک در موجودات زنده، زمینه ره یابى

اگر این کارزار به وعده و قرار شما با دشمن مقرر می‌شد در وعده‌گاه (از خوف و اندیشه در جنگ) اختلاف می‌کردید لیکن برای آنکه حکم ازلی و قضای حتمی را که خدا مقدر

آنجا حیران است و به جائی نمی‌رسد، و اندیشه در ذات نامحدود برای عقول محدود غیر ممکن است، چرا که ج4، ص595 هر چه در اندیشه گنجد محدود است و خداوند محال است محدود

(این حقایق را) نمی‌دانند» (وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ). چرا که اندیشه و فکر خود را به کار نمی‌گیرند، و گر نه دلائل مبدأ و معاد واضح و آشکار است

بودن قرآن، پندارى موهوم و از اندیشه هاى باطل کافران است. فى تکذیب ... بل هو قرءان مجید حرف «بل»، اضراب از قبل است و اندیشه تکذیب گرانه کافران را تخطئه مى کند

نیز در آنان مؤثرند. ۳- انکار رحمانیت خداوند، قضاوتى شتابزده و به دور از اندیشه خردمندانه است. (هم بذکر الرحمن هم کفرون . خلق الإنسن من عجل ) برداشت یاد

نکشید مگر به حق [به قصاص یا حد]، این چنین به شما سفارش کرده است، باشد که اندیشه کنید بگو: بياييد آنچه را پروردگارتان بر شما حرام كرده بخوانم: اينكه چيزى

را به آنها باز دهید، و به اسراف و عجله مال آنها را حیف و میل مکنید بدین اندیشه که مبادا بزرگ شوند (و اموالشان را از شما بگیرند). و هر کس (از اولیاء یتیم)

ان ینزل علینا مائدة من السماء) ۳- حواریون عیسى (ع) در ابتداى ایمانشان بر اندیشه اى ناصواب نسبت به خداوند و توانمندى وى (اذ قال الحواریون ... هل یستطیع ربک

القول) «اذ یبیتون»، حاکى از اندیشه خیانت و گناه است. و جمله «ما لایرضى»، تصریح به ناخشنودى خداوند و نکوهش از چنین پندار و اندیشه اى دارد. ۸- خداوند، محیط

مردگان. مراد کافران و مشرکانی است که تعصّب و لجاجت و استمرار بر گناه، فکر و اندیشه آنان را به خود مشغول داشته است و گوش ایشان را از شنیدن ادلّه و پذیرش حق

شریفه در مقام بیان جلوه هاى آن در طبیعت است. ۲ - تشویق خداوند به تأمل و اندیشه در جلوه هاى قدرت الهى در طبیعت (مانند شتر، گاو و گوسفند) (أوَلم یروا أنّا

کفرون) از این که در جوامع شرک پیشه، تنها سخن مرفهان ذکر گردیده - با آن که اندیشه شرک مختص آنان نبوده است - مى توان استفاده کرد که آنان، نقش اصلى را در تعیین

مخالف اندیشه دینى است. (یهب لمن یشاء إنثًا و یهب لمن یشاء الذکور) تقدیم «إناثاً» بر «الذکور» علاوه بر رعایت فاصله و سجع، مى تواند به منظور نفى اندیشه جاهلیت

اجتماعى، نشانگر میزان اندیشه و خرد انسان (إنّ الذین ینادونک من وراء الحجرت أکثرهم لایعقلون) از مفهوم «أکثرهم...»، استفاده مى شود که هر جا اندیشه باشد، آداب صحیحِ

دیدن خداوند نشانه مبرا بودن او از خصوصیات جسم است. ۶- تنها خداوند به درک و اندیشه آدمى کاملاً آگاه است. (و هو یدرک الأبصر) چنانکه راغب در المفردات گفته است

..» معنا شده است. بر این اساس ، هود(ع) به مردم مى گوید: اگر در این معنا اندیشه کنید که من هیچ مزدى از شما درخواست نمى کنم ، خواهید فهمید که در ادعاى نبوت

به آغاز حیات خودش در آن روز که نطفه بی‌ارزشی بیش نبود می‌برد، و او را به اندیشه وا می‌دارد، می‌گوید: «آیا انسان ندید که ما او را از نطفه آفریدیم و او (آن

است. ۲ - کافران حق ناپذیز و اندیشه گر علیه دین، مستحق شدیدترین عقوبت و نابودى اند. (ثمّ قتل کیف قدّر) ۳ - حق ناپذیرى و اندیشه دین ستیزانه، عملى بس شگفت انگیز

دارد. ۱۰- اصلاح اندیشه و اعتقاد، نیازمند اصلاح نفس* (بل هم فى لبس من خلق جدید ... و نعلم ما توسوس به نفسه) این آیات، در مقام اصلاح اندیشه منکران معاد است

(لعنهم اللّه بکفر هم) «باء» در «بکفر» سببیه است. ۶ - قرار گرفتن حجاب بر قلب و اندیشه یهودیان ریشه در فطرت و خلقت آنان ندارد بلکه کفرورزى و دور شدنشان از رحمت

و پسندیده است، بدین‌سان خداوند آیاتش را برای شما روشن می‌گرداند، باشد که اندیشه کنید بر نابينا و لنگ و بيمار و خودتان تنگى و گناهى نيست كه از خانه‌هاى خويش-

دانایى او نسبت به کردار و اندیشه ها پس از بیان خروج پیامبر (ص) از مدینه براى آماده سازى محلّ دفاع، حکایت از بگو مگوها و اندیشه هاى مخالف نظر پیامبر (ص)

آنان که دوری گزینند گناهان بزرگ را و ناشایسته‌ها را (پرده‌دریها را) جز اندیشه گناه (یا گناه خرد) همانا پروردگار تو پهناور است آمرزش او و او داناتر است

سؤال بردن آنها (سلهم أیّهم بذلک زعیم) ۲ - هیچ کس نمى تواند ضامن درستى این اندیشه شود که خداوند، سرنوشت مسلمانان و تبهکاران را یکسان دانسته و آزادى مطلق انسان ها

هرگونه دلیل و برهان بى بهره بودند. ۲ - فراخوانى مشرکان از سوى خداوند، به اندیشه و تأمل درباره پوچى مکتب شرک (أفرءیتم اللّ-ت و العزّى) از واژه «أفرأیتم»

من قبله) آیه شریفه پس از طرح عقاید شرک آلود و خرافى مشرکان مى گوید: این اندیشه ها در هیچ یک از کتاب هاى پیشین نیامده است. از این نکته مطلب بالا استفاده

انکارى پس از آن، به سرزنش شدن آن اندیشه و عمل، دلالت دارد. ۱۲ - تعصّب و وفادارى به آراى پیشینیان، مانع بروز و رشد اندیشه هاى نو است. (و إذا قیل لهم اتّبعوا

ایمانهاست، بیانگر این است که آنان نیز حضور مؤمنان در کارزار بدر برخاسته از اندیشه دینى ایشان مى دانستند. ۳- منافقان و سست ایمانها، حضور مؤمنان را در جنگ بدر

به «کلّ أفّاک» باز گردد و «یلقون السمع» کنایه از این باشد که آنها تمامى اندیشه و حواس خویش را در اختیار شیاطین مى گذارند. گفتنى است که بر این مبنا ضمیر

بی‌پایه، چهره حقیقت را بپوشانند. تفسیر آیات ۱ - خداوند، پیامبر(ص) را به اندیشه و تحلیل در چگونگى و شیوه هاى مخالفت و مبارزه سران کفر و شرک با قرآن و رسالت

استفاده مى شود. ۴ - تأثیر تمایلات و حبّ و بغض هاى انسان ها، در شکل گیرى اندیشه و باورهاى آنان (أیحسب الإنسن ألّن نجمع عظامه ... کلاّ بل تحبّون العاجلة)

و شهرهای بلا دیده و نابود شده) آنها درس عبرت و نشانه روشنی برای کسانی که اندیشه می‌کنند باقی گذاردیم» (وَ لَقَدْ تَرَکْنا مِنْها آیَةً بَیِّنَةً لِقَوْمٍ

غرق در آن پوشش نبوده; بلکه به هنگام حضور جبرئیل چنان ویژگى را مى یافت. ۳ - اندیشه بشر، ناتوان از درک برخى حقایق عالم (إذ یغشى السدرة مایغشى) از این که پوشش

بودند. (إنّکم لفى قول مختلف) ۲ - کفر و حق ستیزى، منتهى به تناقض در گفتار و اندیشه * (إنّکم لفى قول مختلف) مخاطب «إنّکم»، کافران هستند. از آن جایى که براى

من نزّل ... ماء فأحیا به الأرض ... قل الحمد للّه ۱۴ - اکثر مشرکان، فاقد اندیشه هستند. (بل أکثرهم لایعقلون) ۱۵ - نیندیشیدن مشرکان در آیات و دلایل وحدانیت

هر (گونه) محصولات (دیگر) برایتان می‌رویاند. همواره در اینها برای گروهی که اندیشه می‌کنند نشانه‌ای است. و شب و روز و خورشید و ماه را برایتان رام گردانید،

اسلام واقعی است بر همه ادیان) تمکین و تسلط عطا کند و به همه آنان پس از خوف و اندیشه از دشمنان ایمنی کامل دهد که مرا به یگانگی، بی هیچ شائبه، شرک و ریا پرستش

و آنچه را كه دلها نهان مى‌دارند، مى‌داند. و خدا بر نگاه خیانت چشم خلق و اندیشه‌های نهانی دلها (ی مردم) آگاه است. [او] چشم هایی را که به خیانت [به نامحرمان]

انطاکیه (حبیب نجار)، مردم را به گوش فرادادن به سخنان خود و تأمل و تفکر در اندیشه ها و باورهاى خود فراخواند. (فاسمعون) ۳ - مؤمن انطاکیه (حبیب نجار)، ایمان

اندک، خویش را فلاح یافته مى انگاشتند و خداوند با نفى علم غیب از آنان، این اندیشه را تخطئه مى کند. ۵ - شهودى بودن علم غیب (أعنده علم الغیب فهو یرى) تفریع

(سبحن ربّ السموت ... عمّا یصفون) ۷ - پروردگار گستره هستى، فراتر از دسترسى اندیشه بشر و منزّه از توصیف هاى خلق (سبحن ربّ السموت و الأرض ربّ العرش عمّا یصفون)

نقشه هاى آنان، به وسیله پرندگانى کوچک و ضعیف، نشانه قدرت خداوند و سزاوار تأمل و اندیشه (ألم تر کیف فعل ربّک ... ألم یجعل کیدهم فى تضلیل . و أرسل علیهم طیرًا أبابیل)

توحید، پیامى حق و منطبق با واقعیت هاى عالم هستى (بل أتینهم الحقّ) ۵ - شرک، اندیشه اى نادرست، دروغ و نا منطبق با واقعیت هاى جهان هستى (بل أتینهم بالحقّ و إنّهم

این که آیات پیشین نظر به مشرکان منکر معاد داشت، این آیه مى تواند ردى بر اندیشه آنان باشد. آسمان: تعدد آسمان ها ۳; عظمت آسمان ها ۴; قانونمندى خلقت آسمان

أجئتنا بالحقّ أم أنت من اللّ-عبین ) ۲- دعوت حضرت ابراهیم(ع) به توحید و ردّ اندیشه شرک و بت پرستى، موجب تردید مردم بت پرست در عقیده خود شد. (ما هذه التماثیل

ممکن است بیان این دقایق در این آیات، به منظور نمایاند آن حساب گرى باشد. ۴ - اندیشه در پدیده هاى زمین، عامل راه یابى انسان به توحید و جلوه هاى رحمت حق (الرحمن

حتّى یخرجوا منها فان یخرجوا منها فانا دخلون) آیه و سیاق آن، حکایت از تخطئه اندیشه قوم موسى (ع) (فتح سرزمین قدس بدون مبارزه) دارد. ۶- انتظار فتح و پیروزى بدون

بیان حقایق بسیار مهم را با سوگند شروع می‌کند، سوگندهائی که خود نیز سبب حرکت اندیشه و فکر و عقل انسان است و ارتباط خاصی با همان مطلب مورد نظر دارد. در اینجا

یضرهم و لا ینفعهم) به کارگیرى لفظ «ما» - که بیشتر در مورد چیزهاى فاقد عقل و اندیشه کاربرد دارد - بیانگر برداشت فوق مى باشد. ۵ - پرستش غیر خدا، حرام است. (و

فرعون ما أریکم إلاّ ما أرى) ۱۵ - فرعون، خود را فردى خیرخواه و پایبند به اندیشه ها و عقاید خویش و نیز به دور از دورویى معرفى کرد. (قال فرعون ما أریکم إلاّ

آنان مى فرماید: وحى - که طریق ارتباط انسان با غیب است - هیچ گونه سازگارى با اندیشه آنان ندارد. تورات: تعالیم تورات در صدراسلام ۱; ویژگیهاى تورات ۲ علم غیب: