طه ١٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۰۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

بطور قطع رستاخیز خواهد آمد! می‌خواهم آن را پنهان کنم، تا هر کس در برابر سعی و کوشش خود، جزا داده شود!

|قيامت حتما آمدنى است. مى‌خواهم وقت آن را پنهان دارم تا هر كسى به موجب آنچه مى‌كوشد جزا داده شود
در حقيقت، قيامت فرارسنده است. مى‌خواهم آن را پوشيده دارم، تا هر كسى به [موجب‌] آنچه مى‌كوشد جزا يابد.
و محققا ساعت قیامت خواهد رسید و من خواهم که آن ساعت را پنهان دارم تا (مردم آزمایش شوند و) هر نفسی به پاداش اعمالش در (آن روز) برسد.
بی تردید قیامت که می خواهم زمان وقوعش را پنهان بدارم، آمدنی است، تا هر کس را برابر تلاش و کوششی که می کند، پاداش دهند.
قيامت آمدنى است. مى‌خواهم زمان آن را پنهان دارم تا هر كس در مقابل كارى كه كرده است سزا ببيند.
قیامت فرارسنده است، می‌خواهم [چندی هم‌] پنهانش بدارم تا هر کسی بر وفق کوششش جزا یابد
همانا رستاخيز آمدنى است، مى‌خواهم [هنگام‌] آن را پنهان دارم تا هر كسى به آنچه مى‌كند پاداش داده شود.
رستاخیز به طور قطع خواهد آمد. من می‌خواهم (موعد) آن را (از بندگان) پنهان دارم تا (مردمان در حالت آماده باش دائم بوده، و در ضمن به سبب مخفی بودن قیامت آزادی عمل داشته باشند، و سرانجام) هرکسی در برابر تلاش و کوشش خود جزا و سزا داده شود.
«به‌راستی ساعت [:قیامت] آمدنی است. نزدیک است آن را (بر خود هم) پوشیده دارم، تا هر کسی به (موجب) آنچه می‌کوشد جزا یابد.»
همانا ساعت است آینده خواهم نهان دارمش تا پاداش داده شود هر کسی بدانچه می‌کوشد


طه ١٤ آیه ١٥ طه ١٦
سوره : سوره طه
نزول : ٤ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَکَادُ»: نزدیک است که من. می‌خواهم (نگا: قاموس اللغه). «أُخْفِیهَا»: آن را پنهان می‌دارم. برخی گفته‌اند، همزه آن برای سلب است و إخفاء به معنی إظهار است، در این صورت مفهوم آیه چنین می‌شود: رستاخیز به طور قطع فرا می‌رسد و درصدد آشکار ساختن آن و خاتمه بخشیدن بدین جهانم، تا هرکسی آن درود عاقبت کار که کشت. «بِمَا»: برابر عمل خود. واژه (ما) مصدریّه است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - فرا رسیدن قیامت، حتمى است. (إنّ الساعة ءاتیة)

۲ - «ساعة» از اسامى قیامت است. (إنّ الساعة ءاتیة) «ساعة»، یعنى پاره اى از زمان. در بسیارى از آیات از قیامت با عنوان «ساعة» یاد شده است، به گونه اى که به صورت نام هاى مشهور قیامت در آمده است; این نام گذارى یا به خاطر این است که همه خلق در یک زمان محشور مى شوند و یا به این جهت که زمان برپایى قیامت لحظه اى اندک است (اقتباس از لسان العرب).

۳ - ایمان به قیامت، از مهم ترین ارکان عقیدتى آیین موسى(ع) است. (نودى یموسى ... إنّ الساعة ءاتیة)

۴ - تنها راه پى بردن به قیامت و خصوصیات آن، اطلاعات رسیده از جانب خداوند است. (أکاد أُخفیها) اسناد «أخفیها» به خداوند، گویاى این است که اگر او از قیامت سخن نگفته بود، براى پى بردن به آن راهى وجود نداشت.

۵ - خداوند به اراده خویش، زمان برپایى قیامت را از انسان ها مخفى نگه داشته است. (أکاد أُخفیها) در قاموس آمده است که «أکاد» (در این آیه) به معناى «أرید» است و «أکاد أخفیها»; یعنى، اراده مى کنم که آن را مخفى نگه دارم، براین اساس مراد از اخفاى قیامت، پنهان داشتن زمان وقوع آن خواهد بود، نه اصل وقوع آن.

۶ - وقوع قیامت، ناگهانى است. (أکاد أُخفیها)

۷ - جزا دیدن یکایک آدمیان، فلسفه برپایى قیامت (ءاتیة ... لتجزى کلّ نفس) «لتجزى»یا تعلیل است براى «آتیة» و جمله «أکاد أخفیها» معترضه است و یا تعلیل است براى هر دو موضوع مطرح شده در آیه که آمدن قیامت و وجود زمینه براى مخفى ماندن اخبار آن از سوى خداوند است و یا تنها بیانگر علت «أخفیها» است، برداشت مذکور، مبتنى بر دو احتمال اول است.

۸ - آگاه نبودن انسان ها به زمان برپایى قیامت، زمینه ساز مداومت آنان برکارهاى خویش و به وجود آمدن استحقاق پاداش و کیفر است. (أکاد أُخفیها لتجزى کلّ نفس بما تسعى) لام در «لتجزى» - در برداشت فوق - تعلیل براى «أکاد أخفیها» گرفته شده است; دراین معنا، ترکیب جمله در اصل «لتسعى کلّ نفس فتجزى بما تسعى» خواهد بود و حاصل معنى این که اراده کردم قیامت را مخفى بدارم تا همه به تلاش خود ادامه دهند و نتایج کردار خود را ببینند; این سخن ناظر به حالت روانى انسان ها است که اگر زمان مرگ خود و نابودى جهان را بدانند، بسیارى از تلاش هاى خود را رها خواهند کرد.

۹ - انسان، دربرابر تلاش ها و کردارهاى پى گیر و مداوم خویش، مسؤول است. (لتجزى کلّ نفس بما تسعى) ماده «سعى» به جاى «عمل» ممکن است در بدى ها، ناظر به نادیده گرفتن لغزش هاى خالى از اصرار و در اعمال نیک، توصیه به کوشش مداوم باشد.

۱۰ - دنیا، محل تلاش و آخرت جاى کیفر و پاداش و مواجه شدن با نتیجه تلاش است. (إنّ الساعة ءاتیة ... لتجزى کلّ نفس بما تسعى)

۱۱ - دنیا، فاقد گنجایش و امکانات لازم براى جزاى اعمال آدمیان است. (الساعة ءاتیة ... لتجزى کلّ نفس بما تسعى) ضرورت برپایى قیامت براى تحقق جزا، اشاره به این نکته دارد که ظرف دنیا گنجایش جزا دادن به تلاش هاى خوب و بد را ندارد، لذا روز دیگر و شرایط دیگرى باید فراهم گردد تا «جزا» بتواند تحقق یابد.

۱۲ - پاداش دیدن و به کیفر رسیدن انسان ها، محصول کردار و تلاش خود آنها است. (لتجزى کلّ نفس بما تسعى)

۱۳ - حضور در صحنه قیامت و برخورد با سزاى اعمال دنیایى خود، فرجام همه انسان ها است. (إنّ الساعة ... لتجزى کلّ نفس بما تسعى)

۱۴ - سعى و تلاش آدمى در عبادت و نماز، درپى دارنده پاداش حتمى درقیامت است. (فاعبدنى و أقم الصلوة ... لتجزى کلّ نفس بما تسعى)

موضوعات مرتبط

  • آخرت: نقش آخرت ۱۰
  • انسان: پاداش اخروى انسان ها ۱۰، ۱۳; حشر انسان ها ۱۳; فرجام انسان ها ۱۳; مسؤولیت انسان ۹
  • ایمان: اهمیت ایمان به قیامت ۳
  • پاداش: زمینه پاداش ۸; عوامل پاداش ۱۲; عوامل پاداش اخروى ۱۴; مکان پاداش ۱۰
  • تلاش: زمینه تلاش ۸
  • خدا: آثار اراده خدا ۵; اهمیت تعالیم خدا ۴
  • دنیا: محدودیت پاداش در دنیا ۱۱; محدودیت کیفر در دنیا ۱۱; نقش دنیا ۱۰
  • الساعة :۲
  • عبادت: آثار تلاش براى عبادت ۱۴
  • عمل: آثار عمل ۱۲; فرصت عمل ۱۰; مسؤول عمل ۹
  • قیامت: پاداش در قیامت ۷; حتمیت قیامت ۱; فلسفه اختفاى قیامت ۸; فلسفه برپایى قیامت ۷; کیفر در قیامت ۷; منشأ اختفاى قیامت ۵; منشأ علم به قیامت ۴; ناگهانى بودن قیامت ۶; نامهاى قیامت ۲; وقت قیامت ۵
  • کیفر: زمینه کیفر ۸; عوامل کیفر ۱۲; محدودت کفر دنو ۱۱;مکان کیفر ۱۰
  • نماز: آثار تلاش براى نماز ۱۴
  • یهودیت: ارکان یهودیت ۳

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=طه_١٥&oldid=111315»