روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۷۸۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن يحيي بن المبارك عن عبد الله بن جبله عن اسحاق بن عمار قال :

شَكَوْتُ إِلَى‏ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ جَاراً لِي وَ مَا أَلْقَى مِنْهُ قَالَ فَقَالَ لِيَ اُدْعُ عَلَيْهِ قَالَ فَفَعَلْتُ فَلَمْ أَرَ شَيْئاً فَعُدْتُ إِلَيْهِ فَشَكَوْتُ إِلَيْهِ فَقَالَ لِيَ اُدْعُ عَلَيْهِ قَالَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَدْ فَعَلْتُ فَلَمْ أَرَ شَيْئاً فَقَالَ كَيْفَ دَعَوْتَ عَلَيْهِ فَقُلْتُ إِذَا لَقِيتُهُ دَعَوْتُ عَلَيْهِ قَالَ فَقَالَ اُدْعُ عَلَيْهِ إِذَا أَدْبَرَ وَ إِذَا اِسْتَدْبَرَ فَفَعَلْتُ فَلَمْ أَلْبَثْ حَتَّى‏ أَرَاحَ اَللَّهُ مِنْهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۳۹

از اسحاق بن عمار، گويد: به امام صادق (ع) از همسايه خود و آزارى كه از او كشم، شكايت بردم، گويد: به من فرمود: بر او نفرين كن، من كردم و نتيجه‏اى نديدم و باز به آن حضرت مراجعه كردم و شكايت نمودم، گويد: فرمود: بر او نفرين كن، گفتم: قربانت! من نفرين كردم و چيزى نديدم، فرمود: چگونه بر او نفرين كردى؟ گفتم: هر گاه به او برخوردم نفرينش كردم، گويد: فرمود: هر گاه به تو پشت كند و از تو رو گرداند نفرينش كن، من اين كار را كردم و درنگى نكرد و خدا مرا از او آسوده كرد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۷۶

اسحاق بن عمار گويد: بحضرت صادق عليه السّلام از دست همسايه‏اى كه داشتم و آزارى كه از او بمن ميرسيد شكايت كردم؟ گويد: بمن فرمود: بر او نفرين كن، پس من نفرين كردم ولى نتيجه‏اى نديدم، پس دوباره خدمتش رفتم و شكايت كردم؟ فرمود: بر او نفرين كن گويد: عرضكردم: فدايت گردم من نفرين كردم و نتيجه‏اى نديدم، فرمود: چگونه نفرين كردى؟ عرضكردم: هر گاه باو برخوردم نفرينش كردم، گويد: فرمود: چون بتو پشت كند و رو گرداند نفرينش كن، پس من اين كار را كردم و زمانى نگذشت كه خدا مرا از شر او آسوده كرد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۹۵

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل بن زياد، از يحيى بن مبارك، از عبداللَّه بن جبله، از اسحاق عمّار كه گفت: در نزد امام جعفر صادق عليه السلام شكايت كردم از همسايه‏اى كه داشتم و از آن‏چه از او مى‏ديدم. اسحاق گفت كه: حضرت به من فرمود كه: «بر او نفرين كن». گفت كه: پس چنان كردم و هيچ نديدم. به خدمتش برگشتم و در نزد او شكايت كردم. به من فرمود كه: «بر او نفرين كن». عرض كردم كه: فداى تو گردم! كردم و هيچ نديدم. فرمود: «چگونه بر او نفرين كردى؟» عرض كردم كه: چون او را ملاقات كردم، بر او نفرين كردم. اسحاق گفت كه: حضرت فرمود: «بر او نفرين كن، چون رو آورد و در وقتى كه پشت كند». پس من چنان كردم و درنگ نكردم تا آنكه خدا از او راحت بخشيد.