النساء ١١٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

کسی که کار بدی انجام دهد یا به خود ستم کند، سپس از خداوند طلب آمرزش نماید، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد یافت.

و هر كه كار بدى كند يا به خود ستم كند، سپس از خداوند آمرزش بخواهد خدا را آمرزنده و مهربان خواهد يافت
و هر كس كار بدى كند، يا بر خويشتن ستم ورزد؛ سپس از خدا آمرزش بخواهد، خدا را آمرزنده مهربان خواهد يافت.
و هر که عمل زشتی از او سرزند یا به خویشتن ستم کند سپس از خدا طلب آمرزش و عفو نماید خدا را بخشنده و مهربان خواهد یافت.
و هر کس کار زشتی کند یا برخود ستم ورزد، سپس از خدا آمرزش بخواهد، خدا را بسیار آمرزنده و مهربان خواهد یافت.
و هر كه كارى ناپسند كند يا به خود ستم روا دارد، آنگاه از خدا آمرزش خواهد، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد يافت.
و هرکس بدی یا بر خویش ستم کند، سپس از خداوند آمرزش بخواهد، خدا را آمرزگاری مهربان می‌یابد
و هر كه كار بدى كند يا به خود ستم كند آنگاه از خدا آمرزش بخواهد خدا را آمرزگار و مهربان يابد.
هرکس که کار بدی بکند یا (با ارتکاب معاصی) بر خود ستم کند، سپس (دست دعا به سوی خدا بردارد و) از خدا آمرزش بطلبد، (از آنجا که درگاه توبه همیشه باز است) خدا را آمرزنده‌ی (گناهان خویش و) مهربان (در حق خود) خواهد یافت.
و هر کس بدی‌ای کند، یا بر خویشتن ستمی روا دارد، سپس از خدا پوشش بخواهد، خدا را پوشنده‌ی رحمتگر بر ویژگان خواهد یافت.
و کسی که به کاری زشت بپردازد یا ستم کند بر خویشتن و سپس از خدا آمرزش خواهد بیابد خداوند را آمرزنده مهربان‌


النساء ١٠٩ آیه ١١٠ النساء ١١١
سوره : سوره النساء
نزول : ٨ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«سُوءًا»: کار زشت. گناهی که دیگران را ناراحت کند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- توبه و استغفار، راهى براى آمرزش همه گناهان، اعم از صغیره و کبیره (و من یعمل سوءاً او یظلم نفسه ثم یستغفر اللّه یجداللّه غفوراً رحیماً) برخى بر آنند که مراد از «سوءاً»، گناه صغیره است و مراد از ظلم در «یظلم نفسه»، گناهان کبیره است.

۲- خداوند، آمرزنده گناه شرک و غیر شرک، در صورت استغفار و توبه (و من یعمل سوءاً او یظلم نفسه ثم یستغفر اللّه یجداللّه غفوراً رحیماً) گفته شده مقصود از ظلم در «یظلم نفسه»، شرک است و مقصود از «سوء»، گناهانى غیر از شرک.

۳- توبه و استغفار از ستم و تجاوز به خود و یا دیگران، موجب آمرزش است. (و من یعمل سوءاً او یظلم نفسه ثم یستغفر اللّه یجداللّه غفوراً رحیماً) برخى از مفسران بر آنند که مراد از «سوءاً»، تجاوز و تعدى به دیگران است و مراد از «یظلم نفسه» ستم نمودن به خویشتن.

۴- خداوند آمرزنده گناه خیانتکاران و حامیان آنان، در صورت استغفار و توبه (هأنتم هؤلاء ... او یظلم نفسه ثم یستغفر اللّه یجداللّه غفوراً رحیماً) با توجه به آیات قبل مى توان گفت از مصادیق مورد نظر براى «من یعمل سوءاً» خیانتکاران هستند و حامیان آنان از مصادیق «یظلم نفسه» مى باشند.

۵- گناه، ستم بر خویشتن است. (و من یعمل سوءاً او یظلم نفسه ثم یستغفر اللّه)

۶- توجه به غفران و رحمت الهى، زمینه و انگیزه اى براى توبه و بازگشت گناهکاران به سوى خدا (و من یعمل سوءاً او یظلم نفسه ثم یستغفر اللّه یجداللّه غفوراً رحیماً)

۷- نوید خداوند به آمرزش حتمى گنهکاران در صورت توبه و استغفار (و من یعمل سوءاً او یظلم نفسه ثم یستغفر اللّه یجداللّه غفوراً رحیماً)

۸- گناهکار، با توبه و استغفار، آمرزش و رحمت الهى را درک و احساس مى کند. (و من یعمل سوءاً ... ثم یستغفر اللّه یجداللّه غفوراً رحیماً) کلمه «یجد»، از مصدر وجدان به معناى دریافتن و احساس کردن است; یعنى در وجود خود رحمت و مغفرت الهى را درک مى کند.

۹- طرح بیم و امید به همراه یکدیگر، از روشهاى قرآن براى ارشاد و تربیت انسانها (فمن یجدل اللّه عنهم یوم القیمة ... و من یعمل سوءاً ... یجداللّه غفوراً رحیماً)

۱۰- توبه و استغفار، افزون بر آمرزش گناهان، موجب جلب رحمت الهى خواهد شد. (ثم یستغفر اللّه یجداللّه غفوراً رحیماً)

۱۱- آمرزش گناهان آدمى، زمینه ساز شمول و جریان رحمت الهى بر وى (یجداللّه غفوراً رحیماً)

۱۲- خداوند، آمرزنده اى مهربان است. (یجداللّه غفوراً رحیماً) بنابر اینکه «رحیم»، صفت «غفور» باشد.

۱۳- خداوند، غفور و رحیم است. (یجداللّه غفوراً رحیماً)

موضوعات مرتبط

  • آمرزش: آثار آمرزش ۱۱ ; بشارت به آمرزش ۷ ; زمینه آمرزش ۱ ; موجبات آمرزش ۳
  • استغفار: آثار استغفار ۱، ۲، ۳، ۴، ۷، ۸، ۱۰ ; استغفار از ظلم ۳
  • اسماء و صفات: رحیم ۱۳ ; غفور ۱۳
  • انگیزش: عوامل انگیزش ۶
  • تبلیغ: روش تبلیغ ۹
  • تربیت: امیدوارى در تربیت ۹ ; ترس در تربیت ۹ ; روش تربیت ۹
  • ترس: و امیدوارى ۹
  • توبه: آثار توبه ۱، ۲، ۳، ۴، ۷، ۸، ۱۰ ; توبه از ظلم ۳ ; زمینه توبه ۶
  • خائنان: آمرزش خائنان ۴
  • خدا: آمرزش خدا ۲، ۴، ۶، ۷، ۸، ۱۲ ; رحمت خدا ۶، ۸ ; زمینه رحمت خدا ۱۱ ; موجبات رحمت خدا ۱۰ ; مهربانى خدا ۱۲
  • خویش: ظلم به خویش ۵
  • ذکر: آثار ذکر ۶
  • شرک: آمرزش شرک ۲
  • گناه: آثار گناه ۵ ; آمرزش گناه ۲، ۴، ۱۰، ۱۱ ; آمرزش گناه صغیره ۱ ; آمرزش گناه کبیره ۱ ; ظلم گناه ۵
  • گناهکاران: آمرزش گناهکاران ۸

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=النساء_١١٠&oldid=103604»