المؤمنون ٥١

يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ‌ کُلُوا مِنَ‌ الطَّيِّبَاتِ‌ وَ اعْمَلُوا صَالِحاً إِنِّي‌ بِمَا تَعْمَلُونَ‌ عَلِيمٌ‌

ترجمه

ای پیامبران! از غذاهای پاکیزه بخورید، و عمل صالح انجام دهید، که من به آنچه انجام می‌دهید آگاهم.

|اى پيامبران! از پاكيزه‌ها بخوريد و كار شايسته كنيد كه من به آنچه انجام مى‌دهيد آگاهم

اى پيامبران، از چيزهاى پاكيزه بخوريد و كار شايسته كنيد، كه من به آنچه انجام مى‌دهيد دانايم.

ای رسولان، از غذاهای پاکیزه (حلال) تناول کنید و به نیکوکاری و اعمال صالح پردازید که من به هر چه می‌کنید آگاهم.

ای پیامبران! از خوردنی های پاکیزه بخورید و کار شایسته انجام دهید؛ مسلماً من به آنچه انجام می دهید، دانایم.

اى پيامبران، از چيزهاى پاكيزه و خوش بخوريد و كارهاى شايسته كنيد كه من به كارهايى كه مى‌كنيد آگاهم.

ای پیامبران از پاکیزه‌ها بخورید و کارهای شایسته کنید که من از آنچه می‌کنید آگاهم‌

اى پيامبران، از چيزهاى پاكيزه بخوريد و كار نيك و شايسته كنيد، كه من به آنچه مى‌كنيد دانايم.

(به پیغمبران گفته‌ایم تا به پیروان خود برسانند. گفته‌ایم) ای پیغمبران! از غذاهای حلال بخورید و کارهای شایسته بکنید، بی‌گمان من از آنچه انجام می‌دهید بس آگاهم.

هان ای پیامبران! از چیزهای پاکیزه بخورید و کار شایسته(ی رسالت) کنید، من بی‌گمان به آنچه انجام می‌دهید بسی دانایم.

ای پیمبران بخورید از پاکیزه‌ها و بکنید کاری شایسته همانا منم بدانچه می‌کنید دانا

المؤمنون ٥٠	آیه ٥١	المؤمنون ٥٢
سوره : سوره المؤمنون نزول : ٥ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٣ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَآ أَیُّهَا الرُّسُلُ کُلُوا ...»: مخاطب انبیاء بوده و مراد پیروان انبیاء است. «الطَّیِّبَات»: چیزهای پاکیزه. مراد خوراکیهای حلال است (نگا: بقره / و و نساء / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ‌ آمَنُوا کُلُوا... (۲) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ‌ آمَنُوا کُلُوا... (۲)

إِنَ‌ هٰذِهِ‌ أُمَّتُکُمْ‌ أُمَّةً... (۰)

تفسیر

• آيات ۲۳ - ۵۴، سوره مؤ منون
• اشاره به عقيده بت پرستان درباره عبادت آلهه و معناى خطاب نوح عليه السلام به قوم خود: ((اعبدوا الله ...))
• افترائات و احتجاجات قوم نوح عليه السّلام در مقام انكار رسالت آنحضرت .
• و دورى گزيدن از قوم خود كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند
• اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند.
• نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى
• يادآورى سنت الهى : هدايت امم با ارسال رسل ، تكذيب امتها آنان را و عذاب الهى و...
• اشاره اى به رسالت موسى و هارون
• خطابى از خداوند به عموم پيامبران
• بحث روايتى (روايتى در ذيل برخى آيات گذشته )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - پیامبران الهى، داراى جنبه بشرى و نیازمند تغذیه و بهره گیرى از موهبت هاى طبیعى، مانند دیگر مردمان (یأیّها الرسل کلوا من الطّیّبت)

۲ - بهره ورى از نعمت هاى الهى و تغذیه از غذاهاى پاکیزه، توصیه خداوند به یکایک پیامبران (یأیّها الرسل کلوا من الطّیّبت) از آن جایى که پیامبران الهى به صورت متفرق و جدا جدا و در طول تاریخ فرستاده شده اند، این آیه مى تواند به این معنا باشد که: «ما به یکایک پیامبران، توصیه کردیم که از طیبات بهره گیرند و...».

۳ - رهبانیت (ترک دنیا و زهدورزى هاى بى جا)، انحراف از سیره پیامبران الهى است. (یأیّها الرسل کلوا من الطّیّبت) با توجه به این که جمله «کلوا من الطّیّبات» بعد از یاد عیسى و مادرش، مطرح شده است، مى تواند به اندیشه نادرست رهبانیت در مسیحیت، اشاره داشته باشد.

۴ - اهمیت دادن به تغذیه سالم و بهره گیرى از نعمت هاى الهى، وجه مشترک همه ادیان آسمانى (یأیّها الرسل کلوا من الطّیّبت)

۵ - لزوم رعایت اعتدال در بهره ورى از موهبت هاى طبیعت و پرهیز از اسراف و زیاده روى در آن (کلوا من الطّیّبت) با توجه به «من» تبعیضه در «من الطّیّبات»، این برداشت، به دست مى آید.

۶ - خداوند، خواهان بهره ورى انسان ها، از روزى هاى حلال و اجتناب از حرام خوارى است. (یأیّها الرسل کلوا من الطّیّبت) برداشت فوق، مبتنى بر این نکته است که «طیّب» در لغت به معناى حلال به کار رود.

۷ - وجود غذاهاى متنوع و لذیذ در طبیعت براى انسان ها (کلوا من الطّیّبت) به کارگیرى «طیّبات»به صورت جمع، بیانگر برداشت فوق است.

۸ - گرایش باطنى پیامبران به ترک دنیا و پرهیز از لذت هاى آن (یأیّها الرسل کلوا من الطّیّبت) این که خدا، به پیامبران توصیه مى کند که از غذاهاى لذیذ استفاده کنید، نشان مى دهد که در بین آن بزرگواران، نوعى گرایش به ترک دنیا و اجتناب از لذات آن وجود داشته است; که ممکن بود در صورت نبود این توصیه الهى، به نوعى رهبانیت کشیده شوند.

۹ - انجام کارهاى شایسته، توصیه دیگر خداوند به یکایک پیامبران (یأیّها الرسل ... و اعملوا صلحًا) «عمل» (مصدر «اعملوا») به معناى انجام دادن و «صالحاً» صفت براى موصوف محذوف است;یعنى، «و اعملوا عملاً صالحاً; و کار شایسته انجام دهید».

۱۰ - لزوم شکر و سپاس گزارى به درگاه خداوند، در برابر استفاده از نعمت هاى او (کلوا من الطّیّبت و اعملوا صلحًا) چنان چه «طیّبات»به معناى غذاهاى پاکیزه و لذیذ باشد، دستور بعدى (واعملوا صالحاً) بدان معنا خواهد بود که باید به پاس آن نعمت ها کار شایسته انجام دهید. و اگر به معناى «غذاهاى حلال»، باشد تقدیم آن بر عمل صالح، مى تواند بیانگر این حقیقت باشد که تغذیه حلال، زمینه ساز عمل صالح است. برداشت فوق، براساس معناى اول مى باشد.

۱۱ - عمل صالح، شکر استفاده از نعمت هاى الهى (کلوا من الطّیّبت و اعملوا صلحًا)

۱۲ - تغذیه سالم و حلال، زمینه گرایش انسان به عمل صالح (کلوا من الطّیّبت و اعملوا صلحًا)

۱۳ - استفاده از نعمت هاى الهى، سپاس گزارى از خدا و انجام اعمال شایسته، رسم و راه زندگى ترسیم شده از سوى خدا براى یکایک پیامبران و همه مؤمنان (یأیّها الرسل کلوا من الطّیّبت و اعملوا صلحًا)

۱۴ - آگاهى کامل و همه جانبه خدا به عملکرد انسان ها (إنّى بما تعملون علیم)

۱۵ - انحراف از روش ترسیم شده از سوى خدا براى زندگى، درپى دارنده مجازات الهى (إنّى بما تعملون علیم)

۱۶ - همه مردم - حتى پیامبران - در معرض کیفرهاى الهى در صورت تخلف از دستورات او (یأیّها الرسل ... إنّى بما تعملون علیم)

۱۷ - «أبان بن تغلب قال: سألت جعفربن محمد(ع) عن قول اللّه - عزّ ذکره -: «یاأیّها الرسل کلوا من الطّیّبات، قال: الرزق الحلال; ابان بن تغلب گوید: از امام صادق(ع) درباره سخن خداوند - عزّ ذکره - «یا أیّها الرسل کلوا من الطّیّبات» سؤال کردم، فرمود: [مراد] روزى حلال است». ۱- تفسیر فرات کوفى، ص ۲۷۷، ح ۳۷۵; بحارالأنوار، ج ۱۱، ص ۵۸، ح ۶۲.

۱۸ - «عن النبى(ص) فى قوله «یاأیّهاالرسل کلوا من الطّیّبات» (الآیة) قال: ذاک عیسى بن مریم یأکل من غزل أُمّه; از رسول خدا(ص) درباره سخن خداوند «یا أیّها الرسل...» روایت شده است که فرمود: یکى از پیامبران - که از طیبات مى خورد - عیسى بن مریم است. او از دستمزد نخ ریسى مادرش ارتزاق مى کرد». ۱- الدرالمنثور، ج ۶، ص ۱۰۲.

موضوعات مرتبط

• ادیان: تعالیم ادیان ۴; هماهنگى ادیان ۴
• اسراف: اهمیت اجتناب از اسراف ۵
• اسماء و صفات: علیم ۱۴
• انبیا: بشر بودن انبیا ۱; تغذیه انبیا ۱; توصیه به انبیا ۲، ۹، ۱۳; زهد انبیا ۸;طعام انبا ۱; سیره انبیا ۳، ۱۳; گرایشهاى انبیا ۸; نیازهاى مادى انبیا ۱
• تغذیه: آثار تغذیه حلال ۱۲; آثار تغذیه سالم ۱۲; اهمیت تغذیه سالم ۴
• حرامخوارى: اجتناب از حرامخوارى ۶
• خدا: توصیه هاى خدا ۲، ۶، ۹، ۱۳; علم غیب خدا ۱۴; عمومیت کیفرهاى خدا ۱۶; کیفر تخلف از اوامر خدا ۱۵، ۱۶
• دین: دین و عینیت ۴
• روزى : روزى حلال ۶، ۱۷
• رهبانیت: انحراف رهبانیت ۳
• زندگى: روش زندگى ۱۳
• زهد: سرزنش زهد بیجا ۳
• شکر: اهمیت شکر نعمت ۱۰; توصیه به شکر نعمت ۱۳; موارد شکر نعمت ۱۱
• طعام: تنوع طعام هاى لذیذ ۷
• طیبات: استفاده از طیبات ۲، ۶; مراد از طیبات ۱۷، ۱۸
• عمل صالح: اهمیت عمل صالح ۱۱; توصیه به عمل صالح ۹، ۱۳; زمینه عمل صالح ۱۲
• عیسى(ع): روزى حلال عیسى(ع) ۱۸
• گرایشها: گرایش به زهد ۸
• مؤمنان: توصیه به مؤمنان ۱۳; سیره مؤمنان ۱۳
• نعمت: استفاده از نعمت ۲; اهمیت استفاده از نعمت ۴; توصیه به استفاده از نعمت ۱۳