التوبة ٦

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۱۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و اگر یکی از مشرکان از تو پناهندگی بخواهد، به او پناه ده تا سخن خدا را بشنود (و در آن بیندیشد)! سپس او را به محل امنش برسان، چرا که آنها گروهی ناآگاهند!

و اگر كسى از مشركان از تو پناه خواست پناهش ده تا كلام خدا را بشنود سپس او را به نقطه امنش برسان، زيرا آنها مردمى نادانند
و اگر يكى از مشركان از تو پناه خواست پناهش ده تا كلام خدا را بشنود؛ سپس او را به مكان امنش برسان، چرا كه آنان قومى نادانند.
و اگر یکی از مشرکان به تو پناه آورد (که از دین آگاه شود) بدو پناه ده تا کلام خدا بشنود و پس از شنیدن سخن خدا او را به مأمن و منزلش برسان، زیرا که این مشرکان مردمی نادانند.
و اگر یکی از مشرکان از تو پناه خواست، پس پناهش بده تا سخن خدا را بشنود، آن گاه او را به جایگاه امنش برسان؛ این به سبب آن است که آنان گروهی هستند که [حقایق را] نمی دانند [باشد که در پناه تو و شنیدن سخن حق مسلمان شوند.]
و هرگاه يكى از مشركان به تو پناه آورد، پناهش ده تا كلام خدا را بشنود، سپس به مكان امنش برسان، زيرا اينان مردمى نادانند.
و اگر کسی از مشرکان از تو پناه خواست به او پناه بده، تا آنکه کلام الهی را بشنود، سپس او را به جای امنش برسان، این از آن است که ایشان قومی ناآگاه‌اند
و اگر يكى از مشركان از تو زنهار- امان- خواست او را زنهار ده تا سخن خداى را بشنود، سپس او را به جاى امنش برسان، اين [زنهاردادن‌] از آن روست كه آنان مردمى نادانند.
(ای پیغمبر!) اگر یکی از مشرکان (و کافرانی که به شما دستور جنگ با آنان داده شده است) از تو پناهندگی طلبید، او را پناه بده تا کلام خدا (یعنی آیات قرآن) را بشنود (و از دین آگاه شود و راجع بدان بیندیشد. اگر آئین اسلام را پذیرفت، از زمره‌ی شما است، و اگر اسلام را نپذیرفت) پس از آن او را به محلّ امن (و مأوی و منزل قوم) خودش برسان (تا از خطرات راه برهد و بدون هیچ گونه اذیّت و آزاری به میان اهل و عیال خویشتن رود). این (پناه دادن) بدان خاطر است که مشرکان مردمان نادان (و ناآگاه از حقیقت اسلام) هستند (و چه بسا در پرتو آشنائی با اسلام، نور ایمان در دلهایشان روشن گردد).
و اگر یکی از مشرکان از تو پناه خواست، پناهش ده، تا سخن خدا را بشنود، سپس او را به مکان امنش برسان. این تأمین برای آن است که آنان بی‌گمان گروهی نادانند.
و اگر یکی از مشرکان به تو پناهنده شد پس پناهش ده تا بشنود گفتار خدا را سپس برسانش به مأمن خویش این بدان است که آنانند گروهی که نمی‌دانند


التوبة ٥ آیه ٦ التوبة ٧
سوره : سوره التوبة
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِسْتَجارَکَ»: از تو پناه خواست. «أَجِرْهُ»: پناهش بده. «مَأْمَنَهُ»: محلّ امن و امان خود. یعنی سرزمین قوم و قبیله و منزل او که سرپناه اهل و عیال خودش می‌باشد. «ذلِکَ»: این فرمانِ به پناهندگی، یا این پناهندگی.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - فرمان الهى به پیامبر (ص) مبنى بر به حضور پذیرفتن مشرکانى که پس از انقضاى مهلت چهار ماهه، به منظور شنیدن پیام وحى، درخواست ملاقات کنند. (فإذا انسلخ الأشهر الحرم فاقتلوا المشرکین ... و إن أحد من المشرکین استجارک فأجره حتى یسمع کلم اللّه) «استجارة» به معناى درخواست جوار و همسایگى است. درخواست جوار از سوى مشرکان پس از انقضاى مهلت چهار ماهه - به قرینه «حتى یسمع کلام اللّه» - درخواست رسیدن به حضور پیامبر (ص) به منظور استماع دعوت آن حضرت و تحقیق پیرامون وحى است.

۲ - لزوم پذیرش پناهندگى کفار محاربى که به منظور آشنایى با معارف اسلام، درخواست پناهندگى مى کنند. (و إن أحد من المشرکین استجارک فأجره حتى یسمع کلم اللّه)

۳ - قرآن، کلام خداست. (حتى یسمع کلم اللّه)

۴ - مؤاخذه کفار به جرم مبارزه با اسلام، پیش از ارائه معارف الهى قرآن به آنان و تمام شدن حجت بر ایشان، ممنوع است. (و خذوهم و احصروهم ... و إن أحد من المشرکین استجارک فأجره حتى یسمع کلم اللّه)

۵ - دستور الهى مبنى بر رساندن مشرکان به مراکز امن خودشان، پس از استماع و دریافت پیام وحى از پیامبر (ص) (فأجره حتى یسمع کلم اللّه ثم أبلغه مأمنه)

۶ - تعرض به کفار و سلب امنیت از آنان در اماکن سکونتشان، جایز نیست. (فأجره حتى یسمع کلم اللّه ثم أبلغه مأمنه)

۷ - تضمین امنیت کفار محاربى که به منظور آشنایى با اسلام و معارف آن، پناهنده شوند و بازگرداندن آنان به مراکز امنشان - پس از دریافت معارف - لازم است. (و إن أحد من المشرکین استجارک ... ثم أبلغه مأمنه)

۸ - اماکن سکونت (شهرها، روستاها و ...) مشرکان پیمان شکن صدر اسلام تنها مراکز امن اعلام شده از سوى خدا براى آنان (فاقتلوا المشرکین حیث وجدتموهم ... ثم أبلغه مأمنه)

۹ - هدف و فلسفه اصلى جنگ و مبارزه با کفار و مشرکان، آوردن ایشان به دامن اسلام است و نه نابودى آنان. (فاقتلوا المشرکین ... و إن أحد من المشرکین استجارک ... حتى یسمع کلم اللّه ثم أبلغه مأمنه)

۱۰ - جهل و ناآگاهى مشرکان، فلسفه دستور خدا به پیامبر (ص) مبنى بر به حضور پذیرفتن آنان و ابلاغ پیام وحى به آنان (و إن أحد من المشرکین استجارک فأجره ... ذلک بأنهم قوم لایعلمون)

۱۱ - مشرکان صدر اسلام، مردمانى نادان و گرفتار جهل بودند. (ذلک بأنهم قوم لایعلمون)

موضوعات مرتبط

  • اتمام حجت: اهمیّت اتمام حجت ۴
  • احکام: ۲، ۶، ۷ فلسفه احکام ۹، ۱۰
  • اسلام: اهمیّت تعلیم اسلام ۲، ۷; اهمیّت گسترش اسلام ۹; تاریخ صدر اسلام ۱۱; جرم مبارزه با اسلام ۴
  • پناهندگان: حفظ امنیت پناهندگان ۷
  • پناهندگى: احکام پناهندگى ۲، ۷
  • جاهلان: ۱۱
  • جنگ: فلسفه جنگ با کافران ۹; فلسفه جنگ با مشرکان ۹
  • جهاد: فلسفه جهاد ۹
  • خدا: اوامر خدا ۱، ۵; کلام خدا ۳
  • دین: اهمیّت تعلم دین ۱۰
  • قرآن: وحیانیت قرآن ۳; ویژگیهاى قرآن ۳
  • قواعد فقهى: قاعده قبح کیفر بىبیان ۴
  • کافران: احکام کافران ۶; اماکن امن کافران ۶; امنیت کافران پناهنده ۷; حرمت سلب امنیت از کافران ۶; قبول پناهندگى کافران محارب ۲; مؤاخذه کافران ۴; کافران محارب پناهنده ۷
  • مؤاخذه: مؤاخذه قبل از اتمام حجت ۴; مؤاخذه ممنوع ۴
  • محرمات: ۶
  • محمّد(ص): و مشرکان ۱، ۵; مسؤولیت محمّد(ص) ۱۰
  • مشرکان: آثار جهل مشرکان ۱۰; اماکن امن مشرکان ۸; جهل مشرکان صدر اسلام ۱۱; حفظ امنیت مشرکان ۵; قبول درخواست ملاقات مشرکان ۱; مشرکان ناقض معاهده ۸; مهلت به مشرکان ۱
  • وحى: استماع تعالیم وحى ۱، ۵

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=التوبة_٦&oldid=7206»