التوبة ١٢٢

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۲۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

شایسته نیست مؤمنان همگی (بسوی میدان جهاد) کوچ کنند؛ چرا از هر گروهی از آنان، طایفه‌ای کوچ نمی‌کند (و طایفه‌ای در مدینه بماند)، تا در دین (و معارف و احکام اسلام) آگاهی یابند و به هنگام بازگشت بسوی قوم خود، آنها را بیم دهند؟! شاید (از مخالفت فرمان پروردگار) بترسند، و خودداری کنند!

و مؤمنان را وظيفه نيست كه همگى [به سوى جهاد] كوچ كنند، پس چرا از هر گروهى از آنان، طايفه‌اى كوچ نمى‌كنند تا در دين دانا شوند و چون بازگشتند قوم خود را انذار كنند شايد آنها از معاصى بر حذر باشند
و شايسته نيست مؤمنان همگى [براى جهاد] كوچ كنند. پس چرا از هر فرقه‌اى از آنان، دسته‌اى كوچ نمى‌كنند تا [دسته‌اى بمانند و] در دين آگاهى پيدا كنند و قوم خود را -وقتى به سوى آنان بازگشتند بيم دهند- باشد كه آنان [از كيفر الهى ]بترسند؟
و (هنگامی که رسول فرمان خروج برای جنگ دهد) نباید مؤمنان همگی بیرون روند (و رسول را تنها گذارند) پس چرا از هر طایفه‌ای جمعی برای جنگ و گروهی نزد رسول برای آموختن علم دین مهیا نباشند تا قوم خود را چون به نزدشان بازگشتند بیم رسانند، باشد که (از نافرمانی خدا) حذر کنند.
و مؤمنان را نسزد که همگی [به سوی جهاد] بیرون روند؛ چرا از هر جمیعتی گروهی [به سوی پیامبر] کوچ نمی کنند تا در دین آگاهی یابند و قوم خود را هنگامی که به سوی آنان بازگشتند، بیم دهند، باشد که [از مخالفت با خدا و عذاب او] بپرهیزند.
و نتوانند مؤمنان كه همگى به سفر روند. چرا از هر گروهى دسته‌اى به سفر نروند تا دانش دين خويش را بياموزند و چون بازگشتند مردم خود را هشدار دهند، باشد كه از زشتكارى حذر كنند؟
و سزاوار نیست که مؤمنان همگی رهسپار [جهاد] شوند، اما چرا از هر فرقه‌ای از آنان گروهی رهسپار نشوند که دین پژوهی کنند و چون به نزد قومشان باز گشتند ایشان را هشدار دهند تا پروا پیشه کنند؟
و همه مؤمنان را نشايد كه [براى جهاد] بيرون روند، پس چرا از هر گروهى از ايشان جمعى بيرون نروند [و دسته‌اى بمانند] تا دانش دين بياموزند- و آيات و احكام جديد را فرا گيرند- و مردم خويش را چون به سوى ايشان باز گردند هشدار و بيم دهند شايد كه بترسند و بپرهيزند.
مؤمنان را نسزد که همگی بیرون بروند (و برای فراگرفتن معارف اسلامی عازم مراکز علمی اسلامی بشوند). باید که از هر قوم و قبیله‌ای، عدّه‌ای بروند (و در تحصیل علوم دینی تلاش کنند) تا با تعلیمات اسلامی آشنا گردند، و هنگامی که به سوی قوم و قبیله‌ی خود برگشتند (به تعلیم مردمان بپردازند و ارشادشان کنند و) آنان را (از مخالفت فرمان پروردگار) بترسانند تا (خویشتن را از عقاب و عذاب خدا برحذر دارند و از بطالت و ضلالت) خودداری کنند.
هرگز چنان نبوده است که همگی مؤمنان به (اندازه‌ی) کفایت جنگی (از دشمنان) کوچ کنند. پس چرا از هر فرقه‌ای از آنان، دسته‌ای کوچ نمی‌کنند، (که دسته‌ای بمانند) تا (اینان) در دین آگاهی پیدا کنند و قوم (مجاهد) خود را -وقتی سوی آنان بازگشتند هشدار دهند - شاید که آنان (از کیفر ربانی) بهراسند؟
نرسد مؤمنان را که بکوچند همگی پس چرا نکوچد از هر گروهی از ایشان دسته‌ای تا دانش جویند در دین و تا بترسانند قوم خویش را گاهی که بازگردند بسوی آنان شاید بترسند ایشان‌


التوبة ١٢١ آیه ١٢٢ التوبة ١٢٣
سوره : سوره التوبة
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«کَآفَّة»: همگی. جملگی. حال ضمیر واو در فعل (لِیَنفِرُوا) است. «فَلَوْلا نَفَرَ»: چه خوب است که عازم بشود و بیرون برود. «طَائِفَةٌ»: دسته‌ای. برخی. «لِیَتَفَقَّهُوا»: تا دانش‌اندوزی کنند. تا آشنا شوند و مهارت به هم رسانند. معنی دیگر آیه این است که: شایسته نیست، مؤمنان همگی (به سوی میدان جهاد) بیرون بروند. چرا از هر گروهی برخی از آنان (به کارزار) نمی‌روند (و برخی در مدینه نمی‌مانند) تا در دین (و معارف اسلامی) آگاهی پیدا کنند و وقتی که قوم خود (از جهاد) به سوی ایشان برگشتند، آنان را (از مخالفت فرمان پروردگار) بترسانند تا بترسند (و خویشتندار و پرهیزگار گردند). با توجّه به معنی نخست، ضمیر فعل (لِیَتَفَقَّهُوا) و (لِیُنذِرُوا) و (رَجَعُوا) به طالبان علم برمی‌گردد که به جهاد اکبر مشغولند، و ضمیر فعل (یَحْذَرُونَ) به قوم و قبیله آنان. امّا با توجّه به معنی دوم، ضمیر فعل (لِیَتَفَقَّهُوا) و (لِیُنذِرُوا) به کسانی برمی‌گردد که به جهاد اصغر یعنی پیکار با دشمنان نمی‌روند و بلکه در خدمت پیغمبر در مدینه می‌مانند و دانش‌اندوزی می‌کنند و چیزهائی را که در غیاب مجاهدان وحی شده است بدیشان می‌رسانند. و ضمیر فعل (رَجَعُوا) و (یَحْذَرُونَ) به مجاهدان و پیکارگران برمی‌گردد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - عدم جواز شرکت تمام افراد جامعه در جهاد و خالى گذاشتن مراکز دینى و تبلیغات اسلامى و بقیه پستها و مسؤولیتها (و ما کان المؤمنون لینفروا کافة) مراد از «نفر» - به اقتضاى سیاق آیات - بسیج براى جهاد مى باشد.

۲ - گمان برخى از مسلمانان صدر اسلام به وجوب بسیج همه مردم براى شرکت در جنگ (ما کان المؤمنون لینفروا کافة) آیه شریفه - چنان که در برخى شأن نزولها آمده - در مقام دفع ذهنیت اشخاصى است که مى پنداشتند همه مسلمانان بى استثنا باید در جنگ شرکت کنند.

۳ - لزوم هجرتِ گروهى از هر جامعه، به سوى مراکز علمى، براى کسب شناخت اسلام و تفقه در دین (فلولا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیتفقهوا فى الدین)

۴ - اهمیّت حفظ نظم اجتماعى و عدم اخلال در مسایل و نیازهاى ضرورى جامعه (و ما کان المؤمنون لینفروا کافة فلولا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیتفقهوا فى الدین) برداشت فوق به این دلیل است که خداوند از روى آوردن همه مردم به یک وظیفه (جهاد) و معطل گذاردن سایر امور و وظیفه ها - چون کسب دانش دین - منع کرده است.

۵ - لزوم تقسیم کار و مسؤولیتها در جامعه (و ما کان المؤمنون لینفروا کافة فلولا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیتفقهوا فى الدین)

۶ - جهاد، از واجبات کفایى (و ما کان المؤمنون لینفروا کافة)

۷ - تفقه در دین و شناخت عمیق و تبلیغ و نشر آن، از واجبات کفایى است. (فلولا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیتفقهوا فى الدین و لینذروا قومهم)

۸ - هر جامعه و قومى نیاز به اسلام شناس و فقیه و مبلغى برخاسته از میان خودشان دارد. (فلولا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیتفقهوا فى الدین و لینذروا قومهم)

۹ - اهتمام اسلام به تقویت مبانى فرهنگى - دینى جامعه همپاى جنگ و جهاد (فلولا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیتفقهوا فى الدین) برداشت فوق به این دلیل است که خداوند پس از ترغیب مکرر مؤمنان به شرکت در جهاد و تحذیر آنان از تخلف، در این آیه طلب فقاهت را ضرورى شمرده و طالبان فقاهت را از شرکت در جنگ معاف کرده است.

۱۰ - فقیهان و عالمان، مسؤول ارشاد و هدایت جامعه خویش (لیتفقهوا فى الدین و لینذروا قومهم إذا رجعوا إلیهم)

۱۱ - تحصیل کنندگان دانش دین، معاف از شرکت در جنگ در صورت نیاز جامعه به دانش آنان و عدم نیاز جدى به حضورشان در جنگ (ما کان المؤمنون لینفروا کافة فلولا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیفقهوا فى الدین)

۱۲ - کسب معارف دینى، مقدمه اى براى انذار و هدایت جامعه است. (لیتفقهوا فى الدین و لینذروا قومهم إذا رجعوا إلیهم)

۱۳ - انذار جامعه، از هدفهاى اصلى و محور تفقه در دین است. (لیتفقهوا فى الدین و لینذروا قومهم)

۱۴ - ارشاد مردم و تبلیغ دین در جامعه، منوط به داشتن آگاهى عمیق به مبانى دین (لیتفقهوا فى الدین و لینذروا قومهم)

۱۵ - لزوم تشکیل مراکز علمى - تحقیقاتى و تبلیغى به منظور شناخت عمیق دین و تبلیغ و نشر آن (فلولا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیتفقهوا فى الدین و لینذروا قومهم إذا رجعوا إلیهم) از اینکه خداوند فرمود: «باید گروهى از هر قومى به منظور تفقه در دین در مدینه باشد و پس از تفقه کامل به سرزمینهاى خود بازگردند»، استفاده مى شود که باید شهر مدینه را به مرکز تحقیقات اسلامى تبدیل کرد; زیرا از نظر عقل مقدمه واجب، واجب است.

۱۶ - خبر واحد، معتبر و حجت است. (لیتفقهوا فى الدین و لینذروا قومهم إذا رجعوا إلیهم لعلهم یحذرون) ترتیب اثر دادن جامعه به سخنان ارشادگران، مبتنى بر حجت بودن گفتار آنان است.

۱۷ - هدف از تبلیغ و انذار جامعه، دور داشتن آن از فساد و تباهى است. (و لینذروا ... لعلهم یحذرون)

۱۸ - باقى ماندگان در مراکز علمى (براى تفقه در دین)، موظف به تعلیم و هدایت مجاهدان مراجعت کننده از نبرد* (فلولا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیتفقهوا فى الدین و لینذروا قومهم إذا رجعوا إلیهم) برداشت فوق بر اساس این احتمال است که ضمیر جمع فاعلى در «رجعوا» به جهادگران بازگردد نه به کسانى که به تفقه در دین مى پردازند; یعنى، گروهى باید براى جنگ بسیج شوند و گروهى دیگر در مرکز باقى بمانند و کسب معرفت کنند تا هنگامى که رزمندگان از جنگ باز مى گردند، به تعلیم و هدایت آنان بپردازند.

۱۹ - میدانهاى نبرد با کفر، زمینه دستیابى مجاهدان به درک عمیق حقایق معنوى دین* (فلولا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیتفقهوا فى الدین) برداشت فوق بدان احتمال است که «نفر» در «لولا نفر» به معناى بسیج براى جنگ باشد و فاعل «لیتفقهوا» مجاهدان باشند.

روایات و احادیث

۲۰ - یعقوب بن شعیب گوید: قلت لأبى عبداللّه (ع) إذا حدث على الامام حدث کیف یصنع الناس قال: این قول اللّه عزوجل: «فلولا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیتفقهوا فى الدین ...»;[۱] به امام صادق (ع) گفتم: اگر براى امام حادثه [فوت ]پیش آمد، مردم [در مورد شناخت امام بعد] چه کنند؟ فرمود: کجاست سخن خداى عزوجل که فرمود: چرا از هر گروهى یک عده کوچ نمى کنند تا در امر دین تفقه نمایند؟ [و امام را بشناسند] ... ».

۲۱ - عن ابى عبداللّه (ع) فى قول اللّه عزوجل: «فلو لا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیتفقهوا فى الدین ... «فامرهم ان ینفروا إلى رسول اللّه (ص) ... ;[۲] از امام صادق (ع) درباره سخن خداى عز و جل که مى فرماید: «چرا از هر گروهى یک عده کوچ نمى کنند تا در دین تفقه نمایند» روایت شده: خداوند آنان را امر فرموده که به سوى رسول خدا (ص) کوچ نمایند [و فقه را از وى فراگیرند ]...».

۲۲ - از على (ع) روایت شده که فرمود: «الجهاد فرض على جمیع المسلمین ... فان قامت بالجهاد طائفة من المسلمین وسع سایر هم التخلف عنه ... قال اللّه تعالى: «و ما کان المؤمنون لینفروا کافة» فان دهم أمر یحتاج فیه الى جماعتهم نفروا کلّهم ... ;[۳] جهاد بر جمیع مسلمانان واجب است ... اگر عده اى از آنان به وظیفه جهاد قیام کنند، دیگران مجازند به جبهه نروند ... خداى تعالى فرمود: «نشاید که مؤمنان همه [براى جهاد] کوچ کنند» ; پس اگر پیش آمدى رخ دهد که در آنجا نیاز به مؤمنان ب--اشد، همه باید براى ج----هاد کوچ کنند [و تخلف جایز نیست ]... ».

موضوعات مرتبط

  • احکام: ۱، ۶، ۷، ۲۲
  • اسلام: اسلام و مبانى فرهنگى ۹; اهمیّت تبلیغ اسلام ۱; اهمیّت شناخت اسلام ۳; هجرت براى شناخت اسلام ۳
  • تبلیغ: آگاهى در تبلیغ ۱۴; شرایط تبلیغ ۱۴; فلسفه تبلیغ ۱۷
  • جامعه: اسلام شناس در جامعه ۸; انذار جامعه ۱۳; اهمیّت تأمین نیازهاى جامعه ۴; اهمیّت حفظ نظام اجتماعى ۴; اهمیّت فرهنگ جامعه ۹، ۱۱; زمینه انذار جامعه ۱۲; زمینه هدایت جامعه ۱۲; عوامل اصلاح جامعه ۱۷; فلسفه انذار جامعه ۱۷; مسؤول هدایت جامعه ۱۰; مسؤولیت جامعه ۳; نیازهاى جامعه ۸
  • جنگ: اهمیّت جنگ ۹
  • جهاد: آثار جهاد ۱۹; احکام جهاد ۱، ۶، ۲۲; اهمیّت جهاد ۹; معذوران از جهاد ۱۱; وجوب جهاد ۶
  • خبر واحد: حجیت خبر واحد ۱۶
  • دین: احکام تبلیغ دین ۷; احکام تفقه در دین ۷; اهمیّت تبلیغ دین ۱۵; اهمیّت تفقه در دین ۳; اهمیّت دین شناسى ۱۵; تفقه در دین ۱۸، ۲۰، ۲۱; زمینه دین شناسى ۱۹; فلسفه تعلم دین ۱۲; فلسفه تفقه در دین ۱۳; وجوب تبلیغ دین ۷; وجوب تفقه در دین ۷
  • علما: علما و جنگ ۱۱; علما و مجاهدان ۱۸; مسؤولیت علما ۱۰، ۱۱، ۱۸
  • فقها: مسؤولیت فقها ۱۰; نقش اجتماعى فقها ۸
  • کار: اهمیّت تقسیم کار ۵
  • مؤسسات: اهمیّت مؤسسات دینى ۱۵
  • مبلغان: نقش اجتماعى مبلغان ۸
  • مسؤولیت: تقسیم مسؤولیتهاى اجتماعى ۵; حفظ مسؤولیتهاى اجتماعى ۱; حفظ مسؤولیتهاى دینى ۱
  • مسلمانان: بینش مسلمانان صدر اسلام ۲; مسلمانان صدر اسلام و جهاد ۲
  • واجبات: اقسام واجبات ۶، ۷; واجبات کفایى ۶، ۷
  • هجرت: هجرت به سوى محمّد (ص) ۲۱

منابع

  1. کافى، ج ۱، ص ۳۷۸، ح ۱; نورالثقلین، ج ۲، ص ۲۸۲- ، ح ۴۰۴.
  2. علل الشرایع، ص ۸۵، ح ۴، ب ۷۹; نورالثقلین، ج ۲، ص ۲۸۳، ح ۴۰۸.
  3. دعائم الاسلام، ج ۱، ص ۳۴۱; بحارالأنوار، ج ۹۷، ص ۴۸، ح ۱۱.