الأعراف ٤٢
ترجمه
| الأعراف ٤١ | آیه ٤٢ | الأعراف ٤٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«ألَّذِینَ»: مبتدا است، و (أولئِکَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ) خبر آن است. «لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلاّ وُسْعَهَا»: به هیچ کسی جز به اندازه تاب و توانش تکلّیف نمی‌کنیم و جز به اندازه استعداد فکری و جسمی و امکاناتش انتظار نداریم. جمله معترضه است.
تفسیر
- آيات ۳۷ - ۵۴، سوره اعراف
- مراد از افترا بر خدا به كذب در آيه (( فمن اظلم ممن افترى ...(( شرك ورزيدن به خداو انكار توحيد است .
- مشاجره و گفتگوى دوزخيان با يكديگر
- جمله : (( لاتكلّف نفسا الّا وسعها(( مفيد رفع نگرانى از عدم قدرت بر انجام دادن جميعاعمال صالح است .
- معناى (( غل (( و اشاره به اينكه غل از بزرگترين ناملايمات است .
- توضيحى در مورد تعبير به اينكه مؤ منين بهشت را به ارث مى برند.
- وجه اختلاف تعبير در (( وعدنا ربنا(( و (( وعد ربكم (( در آيه شريفه
- اشاره به نفوذ حكم و امر انسان در قيامت
- معناى (( اعراف (( و مراد از آن در آيه شريفه
- رجال اعراف از طايفه جن يا ملك نيستند
- مراد از رجال اعراف ، مستضعفين نيستند
- اصحاب اعراف از جنس بشر هستند و خصوصياتى كه براى آنان ذكر شده با جمله : (( والامر يومئذ للّه (( منافات ندارد
- اشاره به اقوال متعددى كه درباره معناى اعراف و مراد از اصحاب اعراف گفته شده است .
- روايتى از آلوسى درباره مراد از رجال اعرافنقل كرده و صاحب المنار آن را بى اعتبار دانسته است .
- سخن ما با صاحب المنار كه با مقايسه مسائل قيامت با نظام جارى در دنيا روايت مذكور رامردود دانسته است .
- دو قول ديگر در معناى اعراف و بيان اصول اقوال در مسئله اعراف
- معناى اعراف در قرآن
- دلالت جمله : (( الذين اتّخذوا دينهم لهوا و لعبا(( بر اينكه انسان ناچار از تدين به ديناست .
- بحث روايتى (در ذيل آيات شريفه )
- روايتى از پيغمبر اكرم (ص ) درباره كيفيت مرگ مؤ من و كافر
- چند روايت ديگر درباره جهنم كافر و اهل دوزخ
- رواياتى در اين باره كه مراد از (( مؤ ذن (( در (( و اذّن مؤ ذن بينهم ...(( على (ع ) مىباشد
- مؤ ذن بودن على عليه السلام و اعلام حكم خداوند توسط او در آخرت ازفضائل آن حضرت به حساب مى آيد.
- رواياتى درباره اصحاب اعراف
- اشكال وارد بر رواياتى كه اصحاب اعراف را به كسانى كه داراى حسنات و سيئاتمساوى هستند تفسير مى كنند.
- چند روايت در مورد اينكه ائمه اهل بيت عليهم السلام اصحاب اعراف هستند.
نکات آیه
۱- بهشت جاودان، جایگاه کسانى که به آیات الهى ایمان آورند و اعمال نیک انجام دهند. (و الذین ءامنوا و عملوا الصلحت ... اولئک اصحب الجنة هم فیها خلدون) متعلق «ءامنوا» به دلیل آیه ۴۰، آیات الهى است.
۲- پیوستگى ایمان و عمل صالح، شرط بارورى و ثمردهى هر یک (و الذین ءامنوا و عملوا الصلحت ... اولئک اصحب الجنة)
۳- تکلیف و مسؤولیت هر انسان در باور به معارف الهى و انجام تکالیف دین، به میزان قدرت و استطاعت اوست. (لانکلف نفساً إلا وسعها)
۴- انسانها در باورشان به معارف دین و انجام تکالیف الهى، برخوردار از تواناییهاى متفاوت هستند. (و الذین ءامنوا و عملوا الصلحت لانکلف نفساً إلا وسعها)
۵- شریعت الهى، شریعتى است سهل و آسان (و الذین ... لانکلف نفساً إلا وسعها)
۶- بهشت جایگاه ابدى و بهشتیان در آن جاویدان هستند. (هم فیها خلدون)
۷- انسانها خواهان سعادت همیشگى و عمرى جاودانه اند. (هم فیها خلدون) وعده به پاداش در صورتى مؤثر و ترغیب کننده آدمى است که وى خواهان آن باشد.
موضوعات مرتبط
- انسان: تفاوت انسان ها ۴ ; خواسته هاى انسان ۷ ; سعادت‌طلبى انسان ۷ ; گرایشهاى انسان ۷ ; مسؤولیت انسان ۳
- ایمان: آثار ایمان ۲ ; ایمان و عمل صالح ۲
- بهشت: جاودانگى بهشت ۱، ۶
- بهشتیان: جاودانگى بهشتیان ۴
- تکلیف: شرایط تکلیف ۳ ; عمل به تکلیف ۳، ۴ ; قدرت در تکلیف ۳، ۴
- دین: سهولت دین ۵
- عمل صالح: آثار عمل صالح ۲
- مؤمنان: فرجام مؤمنان ۱
- نیکوکاران: فرجام نیکوکاران ۱
