روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۹۴۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الصَّيْدِ وَ الذَّبَائِح

روي القاسم بن بريد عن محمد بن مسلم عن ابي جعفر ع :

وَ فِي رَجُلٍ نَصَبَ شَبَكَةً فِي اَلْمَاءِ ثُمَّ رَجَعَ إِلَى بَيْتِهِ وَ تَرَكَهَا مَنْصُوبَةً ثُمَّ أَتَاهَا بَعْدَ ذَلِكَ وَ قَدْ وَقَعَ فِيهَا سَمَكٌ فَمُوِّتْنَ فَقَالَ مَا عَمِلَتْ يَدُهُ فَلاَ بَأْسَ بِأَكْلِ مَا وَقَعَ فِيهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۴۵

محمّد بن مسلم از امام باقر عليه السّلام نقل كرد كه مردى تور و شبكه ماهيگيرى خود را در آب گسترد و بمنزل خود رفت و تو را بحال آماده رها كرد، و چون بازگشت تعدادى ماهى به دام افتاده بودند، و وقتى شبكه را از آب كشيد تعدادى از ماهيان صيد شده به حال مرگ بودند، فرمود: آنچه در دامى كه به دست خود گسترده، افتاده است اشكالى بخوردن آن نيست.