روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۳۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

و روي معاويه بن ميسره عن الصادق ع انه قال :

لاَ يَنْبَغِي‏ لِلْإِمَامِ إِذَا أَحْدَثَ أَنْ يُقَدِّمَ إِلاَّ مَنْ أَدْرَكَ اَلْإِقَامَةَ فَإِنْ قَدَّمَ مَسْبُوقاً بِرَكْعَةٍ فَإِنَ‏ عَبْدَ اَللَّهِ بْنَ سِنَانٍ‏ رَوَى‏ عَنْهُ ع‏ أَنَّهُ قَالَ إِذَا أَتَمَّ صَلاَتَهُ بِهِمْ فَلْيُومِ إِلَيْهِمْ يَمِيناً وَ شِمَالاً فَلْيَنْصَرِفُوا ثُمَّ لْيُكَمِّلْ هُوَ مَا فَاتَهُ مِنْ صَلاَتِهِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۷

معاوية بن ميسره از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه‏ آن حضرت فرمود: امام را شايسته نيست هر گاه محدث شود يا حدثى از او سر بزند كسى را پيش اندازد مگر آن كس را كه اقامه امام را درك كرده باشد. و هر گاه مسبوقى را كه يك ركعت دير رسيده پيش اندازد، عبد اللَّه بن سنان از آن حضرت روايت كرده كه در اين مورد فرمود: چنين شخصى وقتى نماز را با آنان به پايان رسانيد از دست راست و دست چپ ايماء و اشاره مى‏كند كه شما نمازتان تمام شده برخيزيد، آنگاه خود بايد آنچه از نماز را كه دير رسيده و از دست داده بجا آورد.