روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۸۶
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ وَصْفِ الصَّلَاةِ مِنْ فَاتِحَتِهَا إِلَى خَاتِمَتِهَا
و قال رجل لامير المومنين ع :
| من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۸۵ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۸۷ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۹۹
شخصى به امير المؤمنين عليه السّلام عرض كرد: اى پسر عموى بهترين خلق خدا معنى اين عمل چيست كه در تشهّد پاى راست خود را بالا و پاى چپ را زير آن روى زمين ميگذارى، يا به عبارت ديگر اين عمل كه پاى چپت را روى زمين گذاشته و پشت پاى راست را بر كف پاى چپ تكيه ميدهى منظور از اين كار چيست؟ آن حضرت فرمود: تأويل آن اينست كه (شخص به زبان حال ميگويد:) بار خدايا باطل را نابود ساز تا از ميان برود، و حقّ را اقامه كن و بر پا دار (كنايه از آنكه راست ممثّل حقّ و چپ ممثّل باطل است و در نحوه نشستن نمازگزار پاى راست را مسلّط بر چپ قرار ميدهد) باز آن شخص پرسيد معنى سخن امام چيست كه (پس از نماز) ميگويد: «السّلام عليكم» آن حضرت فرمود: امام جماعت كلام خداوند عزّ و جلّ را از جانب او به مأمومين بازگو مىكند، و در اين بازگوئى خود به جماعت مأمومين ميگويد: سلامت و ايمنى از عذاب الهى بر شما باد در روز رستاخيز. و چون سلام دهى دستها را بلند ميكنى و سه تكبير ميگوئى و آنگاه اين دعا را ميخوانى: «لا إله إلّا اللَّه وحده لا شريك له، أنجز وعده، و نصر عبده، و أعزّ جنده، و غلب الأحزاب وحده، فله الملك و له الحمد، يحيي و يميت، و هو على كلّ شيء قدير» (يعنى: نيست معبودى و خدائى مگر خداوند يكتا و معبود مطلق و بر حقّ كه يگانه است و او را شريكى نيست، وعده خود را كه برسولش فرموده بود بجاى آورد، و بندهاش را نصرت و يارى داد و سپاه اسلام و حقّ را سرورى و عزّت بخشيد، و گروههاى كافران را مغلوب ساخت (يا همه عالميان را به زير پرچم توحيد خواهد آورد) پس پادشاهى فقط براى اوست، و همه محامد و ثناها مخصوص اوست، او زنده مىسازد و ميميراند، و اوست كه بر هر چيز توانا است) پس از اين ذكر تسبيحات حضرت زهرا عليها السّلام را بگو كه عبارتست از: سى و چهار «اللَّه أكبر»، و سى و سه «سبحان اللَّه» و سى و سه «الحمد للَّه».
