روایت:الکافی جلد ۲ ش ۵۰۱
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
علي عن ابيه عن ابن محبوب عن هشام بن سالم عن زراره عن الحسن البزاز قال قال لي ابو عبد الله ع :
| الکافی جلد ۲ ش ۵۰۰ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۵۰۲ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۴۳۳
حسن بزاز گويد: امام صادق (ع) به من فرمود: آيا به تو خبر ندهم از سختترين چيزى كه خدا بر خلقش فرض كرده است؟ (تا سه بار)، گفتم: چرا، فرمود: حق دادن به مردم از خودت و همدردى با برادرت و ذكر خدا در هرجا، اما به راستى من نمىگويم كه سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا إله الا اللَّه و اللَّه اكبر است و اگر چه آن هم ذكر خدا است ولى مقصود آن ذكر خدا است عز و جل در هر محلى هر گاه برسى به طاعتى يا معصيتى.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۱۵
حسن بزاز گويد: امام صادق عليه السّلام بمن فرمود: نميخواهى سه چيزى را كه از سخت ترين واجبات خداست بر خلقش بتو خبر دهم؟ گفتم: چرا، فرمود: انصاف دادن مردم از خود و مساوات با برادرت و ياد كردن خدا در هر جا. بدان كه من نميگويم ياد خدا سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر است اگر چه اين هم از آنست، بلكه ياد خدا در موقع برخورد با حلال و حرام او است.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۳۷۳
على، از پدرش، از ابنمحبوب، از هشام بن سالم، از زراره، از حسن بزّاز روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام به من فرمود كه: «آيا نمىخواهيد كه شما را خبر دهم به سه چيزى كه از همه آنچه خدا بر خلق خويش واجب گردانيده، سختتر است؟!» عرض كردم: بلى، مىخواهم. فرمود: «انصاف دادن با مردم از نفس خود، و آنكه با برادر خويش مواسات و برابرى كنى، و ياد خدا در هر جا. و بدان كه من اين را نمىگويم كه «سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ وَلا الهَ الَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرْ»، و هر چند كه اين از جمله ذكر خدا باشد. وليكن مقصود ياد خدا است در هر جا، در وقتى كه بر سر طاعت يا معصيتى درآيى».
