روایت:الکافی جلد ۱ ش ۶۹۶

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن محمد عن بعض اصحابنا عن الحسين بن عبد الرحمن عن صندل الخياط عن زيد الشحام قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ فِي قَوْلِهِ تَعَالَى هََذََا عَطََاؤُنََا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسََابٍ‏ قَالَ أَعْطَى‏ سُلَيْمَانَ‏ مُلْكاً عَظِيماً ثُمَّ جَرَتْ هَذِهِ اَلْآيَةُ فِي‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ فَكَانَ لَهُ أَنْ يُعْطِيَ مَا شَاءَ مَنْ شَاءَ وَ يَمْنَعَ مَنْ شَاءَ وَ أَعْطَاهُ اَللَّهُ أَفْضَلَ‏ مِمَّا أَعْطَى‏ سُلَيْمَانَ‏ لِقَوْلِهِ‏ مََا آتََاكُمُ‏ اَلرَّسُولُ‏ فَخُذُوهُ وَ مََا نَهََاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۳۳۱

زيد شحام، گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم در باره قول خدا تعالى (۴۰ سوره ص): هذا عَطاؤُنا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسابٍ فرمود: به سليمان سلطنت عظيمى داده شد، سپس اين آيه در باره رسول خدا (ص) مجرى شد، او حق داشت هر چه را خواهد به هر كس بدهد و از هر كس بخواهد دريغ دارد، و خدا به او بهتر از اختيارات سليمان را داده براى آنكه فرموده (۷ سوره حشر): ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۹

زيد شحام گويد: از امام صادق عليه السلام راجع بقول خداى تعالى «اينست عطاء ما، خواهى ببخش و خواهى نگهدار، حسابى نيست» پرسيدم. فرمود: خدا بسليمان سلطنت بزرگى داد (و اين آيه در باره اوست) سپس اين آيه در باره رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله جارى گشت، پس براى او رواست كه هر چه خواهد، بهر كه خواهد ببخشد و از هر كه خواهد باز گيرد، و خدا باو بهتر از آنچه بسليمان داد عطا فرمود، زيرا فرموده است «آنچه را رسول براى شما آورده بگيريد و از آنچه منعتان كرده باز ايستيد ۷ سوره ۵۹-» (پس اختيارات جناب سليمان نسبت بمال دنيا و اختيارات رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله نسبت بامر و نهى بندگانست در امور دينى).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۸۴۹

على بن محمد، از بعضى از اصحاب ما، از حسين بن عبدالرّحمان، از صَنْدل خيّاط، از زيد شحّام روايت كرده است كه گفت: از امام جعفر صادق عليه السلام سؤال كردم در باب قول خداى تعالى: «هذا عَطاؤُنا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسابٍ». حضرت فرمود كه: «پادشاهى بزرگى به سليمان عطا شده بود، بعد از آن، اين آيه در باب رسول خدا صلى الله عليه و آله جارى گرديد. پس آن حضرت را مى‏رسيد كه عطا كند به هر كه خواهد، آنچه را كه خواهد، و منع كند هر كه را كه خواهد، و خدا به او عطا فرمود، بهتر از آنچه سليمان را عطا فرموده بود، به جهت فرموده‏ __________________________________________________

(۱). نساء، ۱۰۵.

آن جناب: «وَ ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا»».