۱۴٬۲۰۵
ویرایش
خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
قَالُوا أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَ نَذَرَ مَا كانَ يَعْبُدُ ءَابَاؤُنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنت مِنَ الصادِقِينَ(۷۰) | قَالُوا أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَ نَذَرَ مَا كانَ يَعْبُدُ ءَابَاؤُنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنت مِنَ الصادِقِينَ(۷۰) | ||
قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَ غَضبٌ | قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَ غَضبٌ أَتُجَدِلُونَنى فى أَسمَاءٍ سمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَ ءَابَاؤُكُم مَّا نَزَّلَ اللَّهُ بِهَا مِن سلْطانٍ فَانتَظِرُوا إِنى مَعَكم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ(۷۱) | ||
فَأَنجَيْنَاهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَ قَطعْنَا دَابِرَ الَّذِينَ كذَّبُوا بِئَايَاتِنَا وَ مَا كانُوا مُؤْمِنِينَ(۷۲) | فَأَنجَيْنَاهُ وَ الَّذِينَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَ قَطعْنَا دَابِرَ الَّذِينَ كذَّبُوا بِئَايَاتِنَا وَ مَا كانُوا مُؤْمِنِينَ(۷۲) | ||
خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
<center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | <center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | ||
و به سوى قوم | و به سوى قوم عاد، برادرشان هود را (فرستاديم)، گفت: اى قوم! خداى يگانه را كه جز او خدايى نداريد، بپرستيد، چرا پرهيزكارى نمى كنيد؟ (۶۵) | ||
بزرگان قومش كه كافر بودند، گفتند: ما تو را دستخوش سفاهت مى | بزرگان قومش كه كافر بودند، گفتند: ما تو را دستخوش سفاهت مى بينيم، و از دروغگويانت مى پنداريم. (۶۶) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۸ صفحه : ۲۲۲ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۸ صفحه : ۲۲۲ </center> | ||
گفت : اى قوم ! من دستخوش سفاهت نشده | گفت: اى قوم! من دستخوش سفاهت نشده ام، بلكه پيغمبرى از ناحيه پروردگار جهانيانم. (۶۷) | ||
كه پيغام هاى پروردگار خويش به شما مى رسانم و براى شما خيرخواهى امينم (۶۸) | كه پيغام هاى پروردگار خويش به شما مى رسانم و براى شما خيرخواهى امينم. (۶۸) | ||
مگر شگفت داريد كه شما را از پروردگارتان به وسيله مردى از خودتان تذكارى آمده | مگر شگفت داريد كه شما را از پروردگارتان به وسيله مردى از خودتان تذكارى آمده باشد، تا شما را بيم دهد؟ به ياد آريد آن دم كه شما را از پس قوم نوح، جانشين آنان كرد و جثه هاى شما را درشت آفريد، نعمت هاى خدا را به ياد آريد، شايد رستگار شويد. (۶۹) | ||
گفتند: مگر به سوى ما آمده اى تا خدا را به تنهايى بپرستيم و آنچه را پدران ما مى | گفتند: مگر به سوى ما آمده اى تا خدا را به تنهايى بپرستيم و آنچه را پدران ما مى پرستيدند، واگذاريم؟ اگر راست مى گويى، عذابى را كه از آن بيممان مى دهى، بيار. (۷۰) | ||
گفت : عذاب و غضب پروردگارتان بر شما وقوع | گفت: عذاب و غضب پروردگارتان بر شما وقوع يافت، چرا با من بر سر نام هايى كه شما و پدرانتان ساخته و روى يك مشت سنگ و چوب گذاشته ايد، در حالى كه خداوند حجتى درباره آن ها نازل نكرده، مجادله مى كنيد؟ منتظر باشيد كه من نيز با شما، انتظار آن عذاب را مى برم. (۷۱) | ||
پس او را با كسانى كه همراه وى | پس او را با كسانى كه همراه وى بودند، به رحمت خويش نجات داديم و نسل كسانى را كه آيه هاى ما را تكذيب كرده بودند و مؤمن نبودند، قطع كرديم. (۷۲) | ||
<span id='link137'><span> | <span id='link137'><span> |
ویرایش