نوح ٢٤: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳#link24 | آيات ۱ - ۲۴، سوره نوح]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳#link24 | آيات ۱ - ۲۴، سوره نوح]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳#link25 | دعوت نوح (عليه السلام ) به اصول سه گانه دين : ((ان اعبدو الله و اتقوه و اطيعون))]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۳#link25 | دعوت نوح (عليه السلام ) به اصول سه گانه دين : ((ان اعبدو الله و اتقوه و اطيعون))]] | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۷: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۴#link36 | روايتى درباره اينكه استغفار سبب وسعت رزق ونعمت مى شود، مراد از ((لا ترجون للّه وقارا))، تبعت قوم نوح (عليه السّلام ) از اغنياء، بت هاى آن قوم و...]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۴#link36 | روايتى درباره اينكه استغفار سبب وسعت رزق ونعمت مى شود، مراد از ((لا ترجون للّه وقارا))، تبعت قوم نوح (عليه السّلام ) از اغنياء، بت هاى آن قوم و...]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۲۵_بخش۴#link42 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۲۵_بخش۴#link42 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ قَدْ أَضَلُّوا كَثِيراً وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلالًا «24» مِمَّا خَطِيئاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا ناراً فَلَمْ يَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصاراً «25» | |||
و بى گمان بسيارى را گمراه كردند، پس (پروردگارا) ظالمين را جز گمراهى نيفزا. آنان به خاطر خطاهايشان غرق شدند و در آتشى وصفناپذير داخل شدند، و براى خود، غير از خدا ياورى نيافتند. | |||
===نکته ها=== | |||
ظاهر جمله «أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا ناراً» آن است كه پس از غرق شدن وارد آتش شدند و البتّه اين غير از آتش دوزخ است كه پس از قرنها وارد مىشوند، بلكه آتش برزخى است. | |||
در قرآن، افراد و امورى، وسيله انحراف معرفى شدهاند، از جمله: سخن لهو، نشر اكاذيب و شايعات، سوء استفاده از مقدّسات، بدل نمايى، شيطان، طاغوت، هنرمند منحرف، علماى | |||
جلد 10 - صفحه 238 | |||
بىتعهّد و دين فروش كه حقيقت را كتمان مىكنند، كسانى كه دنيا را بر آخرت ترجيح مىدهند و منافقان. «1» | |||
===پیام ها=== | |||
1- هر چيزى كه به جاى حق بنشيند، سبب انحراف و گمراهى مىشود. لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ ... وَ قَدْ أَضَلُّوا ... | |||
2- تبليغات سوء، اثر خود را مىگذارد. قالُوا لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ ... وَ قَدْ أَضَلُّوا كَثِيراً | |||
3- گمراهى و انحراف درجاتى دارد. «لا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلالًا» | |||
4- قهر و كيفر الهى به خاطر عملكرد خود ماست. «مِمَّا خَطِيئاتِهِمْ أُغْرِقُوا» | |||
5- شرك بستر خطاهاست. لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ ... مِمَّا خَطِيئاتِهِمْ أُغْرِقُوا | |||
6- غرق قوم نوح، كيفر بخشى از انحرافات آنان بود. «مِمَّا خَطِيئاتِهِمْ» | |||
7- آتش برزخى، در وسط آب نيز هست. «أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا ناراً» | |||
8- كيفر رها كردن رسول خدا، بى ياور شدن است. عَصَوْنِي ... فَلَمْ يَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصاراً | |||
9- كسى كه خدا دارد، نه يك يار، كه يارانى دارد. «فَلَمْ يَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصاراً» | |||
10- در برابر قهر الهى، مال و ثروت و بت و مكر و حيله، فرزند و طرفدار هيچ يك كارايى ندارند. «فَلَمْ يَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصاراً» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ قَدْ أَضَلُّوا كَثِيراً وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلاَّ ضَلالاً «24» | |||
جلد 13 - صفحه 335 | |||
وَ قَدْ أَضَلُّوا كَثِيراً: و بتحقيق گمراه كردند اين اكابر، بسيارى از ضعفا را، وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِينَ: (بقيه كلام نوح) اى پروردگار: ميفزاى ستمكاران را، إِلَّا ضَلالًا: مگر هلاكت و عقاب. مراد به ضلال، تخليه و واگذاشتن ايشان است در گمراهى به سوء اختيار آنان، يعنى روا مدار مگر فرو گذاشتن ايشان در باديه خذلان و باز گرفتن الطاف از ايشان، به جهت تصميم آنها بر كفر و يأس از ايمان آنها، بعد از اتمام حجت و نهصد و پنجاه سال دعوت. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
أَ لَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً «15» وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُوراً وَ جَعَلَ الشَّمْسَ سِراجاً «16» وَ اللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَباتاً «17» ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيها وَ يُخْرِجُكُمْ إِخْراجاً «18» وَ اللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِساطاً «19» | |||
لِتَسْلُكُوا مِنْها سُبُلاً فِجاجاً «20» قالَ نُوحٌ رَبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَ اتَّبَعُوا مَنْ لَمْ يَزِدْهُ مالُهُ وَ وَلَدُهُ إِلاَّ خَساراً «21» وَ مَكَرُوا مَكْراً كُبَّاراً «22» وَ قالُوا لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَ لا تَذَرُنَّ وَدًّا وَ لا سُواعاً وَ لا يَغُوثَ وَ يَعُوقَ وَ نَسْراً «23» وَ قَدْ أَضَلُّوا كَثِيراً وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلاَّ ضَلالاً «24» | |||
مِمَّا خَطِيئاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا ناراً فَلَمْ يَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصاراً «25» وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرِينَ دَيَّاراً «26» إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبادَكَ وَ لا يَلِدُوا إِلاَّ فاجِراً كَفَّاراً «27» رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ لِوالِدَيَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِناً وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلاَّ تَباراً «28» | |||
ترجمه | |||
آيا نمىبينيد چگونه آفريد خدا هفت آسمان را طبقه بر طبقه فوق يكديگر | |||
و قرار داد ماه را در آنها روشنى و قرار داد خورشيد را چراغ | |||
و خدا | |||
---- | |||
جلد 5 صفحه 280 | |||
رويانيد شما را از زمين روئيدنى | |||
پس باز ميگرداند شما را در آن و بيرون ميآورد شما را بيرون آوردنى | |||
و خدا قرار داد براى شما زمين را فرشى گسترده | |||
تا راه قرار دهيد از آن راههائى گشاده | |||
گفت نوح پروردگارا همانا آنها نافرمانى كردند مرا و پيروى كردند كسى را كه نيفزود او را مالش و فرزندش مگر زيان | |||
و مكر نمودند مكرى در نهايت بزرگى | |||
و گفتند وا نگذاريد البتّه خدايان خود را و وا نگذاريد البتّه ودّ را و نه سواع را و نه يغوث و يعوق و نسر را | |||
و بتحقيق گمراه كردند بسيارى را و زياد مفرما براى ستمكاران مگر هلاكت را | |||
بسبب گناهانشان غرق شدند پس داخل كرده شدند در آتش پس نيافتند براى خود غير از خدا ياورانى | |||
و گفت نوح پروردگارا مگذار بر زمين از كافران احدى را | |||
همانا تو اگر وا گذارى آنها را گمراه ميكنند بندگان تو را و تولّد ننمايند مگر مرتكب معاصى و بسيار ناسپاس را | |||
پروردگارا بيامرز مرا و پدر و مادرم را و هر كه داخل خانه من شد با ايمان و مردان گرونده و زنان گرونده را و زياد منما براى ستمكاران مگر زيان را. | |||
تفسير | |||
خداوند سبحان در اين آيات استدلال بر عظمت و توحيد خود فرموده باين تقريب كه آيا نمىبينيد و نميدانيد كه خداوند چگونه هفت آسمان با اين عظمت را طبقه بر طبقه بالاى سر شما و بالاى يكديگر بدون ستون و تكيه گاهى خلق فرموده و نگهدارى ميكند و در آسمان اوّل كه مشهود شما است و جزء آسمان- هاى هفت گانه است ماه را كه نورانى و روشن است قرار داده تا از تابش نور و جمال منظر آن بهرهمند شويد و در آسمان چهارم خورشيد را قرار داده كه چراغ جهانيان باشد و با وجود آن از روشن نمودن چراغ بىنياز گردند و از فوائد بيشمار آن بهرهمند شوند و خداوند چنانچه گياه و اشجار را از زمين رويانيد نهال وجود حضرت آدم ابو البشر را هم از خاك زمين آفريد و مردم از او بوجود آمدند و مبدء خلق بنى آدم را هم كه نطفه است از ارزاق مولّده از خاك زمين توليد ميفرمايد پس همه از خاك بيرون شده و بايد در خاك پنهان شوند و روزى معيّن بعلم بارى بتوسط بارانيكه طبع منى در آن موجود است باز مانند نبات از | |||
---- | |||
جلد 5 صفحه 281 | |||
زمين بايد روئيده و بيرون آيند براى رسيدگى بحسابشان و كلمه نباتا بجاى انباتا استعمال شده براى نزديك بودن آن بمعناى تشبيه يعنى خلق فرمود شما را از زمين مانند گياه كه ميرويد روئيدنى و خداوند زمين را مانند فرش در زير پاى بندگان گسترانيد تا بگيرند از آن براى خودشان راههاى گشاده وسيع و براى تضمّن سلوك بمعناى اخذ متعدّى بمن شده و پس از بيان اين نعم براى تنبيه بر وجوب اداء شكر آن رجوع بكلام حضرت نوح فرموده ميفرمايد نوح عرضه داشت پروردگارا قوم اطاعت مرا ننمودند و رعب مال و جاه و اولاد و احفاد اغنياء و رؤساء آنها كه ميگفتند اگر نوح مقرّب درگاه خدا بود ثروتمند ميشد آنها را گرفت و متابعت از اشراف نمودند با آنكه از مال و اولاد آنها ابدا بهرهاى به اواسط مردم نميرسيد بلكه از قبل آنها متضرّر هم ميشدند و مكر و حيله بسيار بزرگى كردند كه گفتهاند توطئه بر قتل آنحضرت بود و گفتند خدايان خود را از دست ندهيد خصوصا ودّ و سواع و يغوث و يعوق و نسر را كه اسامى بتهاى معروف عربستان است و بالنّسبه اهمّ از بتهاى ديگرند و بعضى گفتهاند اينها نامهاى مردمان صالحى كه در بين آدم و نوح بودند بوده است و چون آنها از دنيا رفتند جمعى براى تبرّك بآنان مجسّمه آنها را ساخته و نگهدارى كردند و پس از چندى عبادت نمودند آنها را و از آن جماعت منتقل بعرب شده و قمّى ره نقل فرموده كه قبل از حضرت نوح مردمان با ايمانى بودند كه از دنيا رفتند و فوت آنها موجب اندوه سايرين شد پس شيطان آمد و مجسمه آنها را ساخت تا مردم بآنها مأنوس شوند و چون مردم بآنها انس گرفتند و زمستان شد بردند آنها را در اطاقهاشان جاى دادند و چون چندى بر اين گذشت و مردم ديگرى بوجود آمدند باز شيطان نزد آنها آمد و گفت اينها خدايان پدران شمايند كه آنان اينها را عبادت ميكردند پس مردم عبادت كردند آنها را و گمراه شدند از آنها خلق بسيارى پس حضرت نوح نفرين كرد آنها را و خدا هلاكشان فرمود و در علل قريب به اين معنى را از امام صادق عليه السّلام نقل نموده و نيز قمى ره نقل فرموده كه ودّ بت قبيله كلب و سواع از آن هذيل و يغوث از آن مراد و يعوق از آن همدان و نسر از آن حصين است و | |||
---- | |||
جلد 5 صفحه 282 | |||
اينها قبائلى از عربند خلاصه آنكه رؤساء قوم بكمك شيطان مردم بسيارى را گمراه كردند و حضرت نوح از خدا خواست كه به آنها توفيق طاعت ندهد و در ضلالت باقى بدارد تا هلاك شوند چون قمّى ره ضلالا را بهلاكا و تدميرا از امام عليه السّلام ترجمه و تفسير فرموده و براى آنكه كسى تصوّر نكند هلاكت آنها براى سلب توفيق الهى از آنها بوده نه اعمال خودشان ميفرمايد بسبب گناهانشان غرق شدند و پس از آن داخل در آتش قبر و جهنّم شده و خواهند شد چون سلب توفيق هم در اثر اصرارشان بر كفر بوده و بتها نتوانستند با آنها كمكى نمايند و كلمه ما در ممّا خطيئاتهم زائده براى تأكيد است و در خاتمه حضرت نوح عرضه داشت پروردگارا احدى از اين كفّار را در روى زمين باقى مگذار چون اگر باقى بمانند اين جمع قليل از اهل ايمانرا هم گمراه ميكنند و بعد از اين جز فاسق فاجر مصرّ بكفر از اينها بوجود نخواهد آمد و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه پرسيدند نوح از كجا ميدانست كه اولاد آنمردم مؤمن نميشوند فرمود از آنجا كه خدا باو فرمود همانا ايمان نميآورد بتو از قومت مگر كسانيكه تاكنون ايمان آوردهاند و بعد از آن طلب مغفرت فرمود براى خود و پدر و مادرش و كسانيكه داخل در بيت نبوّت شدند بدخول در ولايت امير المؤمنين عليه السّلام چنانچه در كافى و قمّى ره از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه مراد از دخول در بيت من دخول در ولايت است چون كسيكه داخل در ولايت شود داخل در بيت انبياء شده و بعد دعا فرمود براى عموم اهل ايمان از امم سابقه و لا حقه و نفرين فرمود بر ستمكاران عموما بهلاكت اموالشان چون قمّى ره از امام باقر عليه السّلام تبارا را به خسارا تفسير فرموده كه بمعناى زيان و ضرر است با آنكه در لغت بمعناى هلاكت است و حقير باين نحو جمع نمودم و اللّه اعلم و شرح اين قصه و طوفان نوح در سور سابقه گذشته است در ثواب الاعمال و مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه كسيكه ايمان بخدا داشته باشد قرائت سوره نوح را ترك نميكند و كسيكه آن سوره را در نماز واجب يا مستحب بخواند خداوند او را در منازل خوبان و بهشت كرامت خود جاى خواهد داد و الحمد للّه رب العالمين. | |||
---- | |||
جلد 5 صفحه 283 | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ قَد أَضَلُّوا كَثِيراً وَ لا تَزِدِ الظّالِمِينَ إِلاّ ضَلالاً «24» | |||
و اينکه اكابر بسياري از اينکه ضعفا را گمراه كردند. | |||
توضيح كلام اينكه: افراد بشر بمنزله يك عنصر است انسان اعضا و جوارحي دارد اگر يك عضو فاسد شد بايد علاج كرد يا قطع نمود و الا بساير اعضا سرايت ميكند و تمام را فاسد ميكند. | |||
و اينکه اصنام و بتها زياد نكردند بر ظالمين مگر ضلالت و گمراهي را. | |||
چو عضوي بدرد آورد روزگار || دگر عضوها را نماند قرار | |||
چون كفر و شرك و فسق و فجور و ظلم و طغيان و ضلالت و غوايت در جامعه پيدا شد بايد اولا تا مادامي که ممكن است معالجه كرد و رفع نمود و اگر قابل معالجه نيست بايد قطع كرد که بديگران سرايت نكند لذا خداوند انبياء را ميفرستد که بمنزله اطباء هستند که اينها مداوا كنند و معالجه كنند اشخاصي را که قابليت هدايت داشته باشند و اما كساني که از قابليت افتاده بايد قطع كرد که بديگران سرايت نكند در زمان نوح فقط حدود هفتاد هشتاد نفر قابليت هدايت داشتند و ايمان آوردند و اما بقيه از قابليت افتاده بودند مثل اكابر و همين نحو سرايت كرد بضعفاء لذا ميگويد: | |||
وَ قَد أَضَلُّوا كَثِيراً دارد ارسطو عريضه خدمت حضرت عيسي فرستاد عنوانش: | |||
(من طبيب الأبدان الي طبيب الارواح) بود. | |||
جلد 17 - صفحه 217 | |||
ظالمين كساني که هم بخود ظلم كردند و هم بديگران که مانع شدند و نگذاشتند ايمان بياورند و هم بنوح و اتباعش ظلم كردند که چه اندازه اذيت و آزار نسبت بآنها روا داشتند و چه نسبتهايي بآنها دادند که شرحش در سور بسيار و آيات قرآن بيان شده احتياج بتكرار نيست. | |||
و ازدياد ضلالت آنها براي اينکه است که هر چه در دنيا زيست كنند فسق و فجور و ضلالت آنها بيشتر ميشود و عذاب آنها شديدتر و بيشتر ظلم و تعدي ميكنند، و اولاد پيدا ميكنند و آنها را هم مثل خود ميكنند. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 24)- سپس نوح میافزاید: خداوندا! «آنها (رهبران گمراه و خود خواه) گروه بسیاری را گمراه ساختند» (و قد اضلوا کثیرا). | |||
خداوندا! «ظالمان را جز ضلالت میفزا» (و لا تزد الظالمین الا ضلالا). | |||
منظور از افزودن ضلالت و گمراهی ظالمان و ستمگران، همان سلب توفیق الهی از آنهاست که سبب بدبختی آنها میشود، و یا مجازاتی است که آنها به خاطر ظلمشان دریافت میدارند که خدا نور ایمان را از آنها میگیرد، و تاریکی کفر را جانشین آن میسازد. | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
