مُشَيّدَة

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«مُشَیَّدَة» در اصل، از مادّه «شِید» (بر وزن شیر) به معناى گچ ومواد محکم دیگرى است که براى استحکام بنا در آن به کار مى برند، و از آنجا که در آن عصر و زمان معمولاً محکم ترین ماده براى استحکام بنا گچ بوده، بیشتر به این ماده اطلاق مى شده است.

بنابراین «بُرُوج مُشَیَّدَة» به معناى قلعه هاى محکم است و اگر مى بینیم «مُشَیَّدَة» به معناى مرتفع و طولانى آمده، آن هم نیز به خاطر آن است که بدون استفاده از گچ و مانند آن هیچ گاه نمى توانستند بناهاى مرتفع و طولانى بسازند.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

به فتح (ش) گچ كارى كردن. بالا بردن. و آن به كسر (ش) گچ و نحو آن است (اقرب) [حج:45]. يعنى اى بسا چاه كهنه بى آب بر و اى بسا قصر بلند يا گچ كارى شده [نساء:78]. راغب گويد: «شيّد قواعده» يعنى پايه‏هاى آن را محكم كرد گوئى با گچ بنا كرده. بروج مشيّده يعنى برجهاى محكم يا مرتفع.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...