عَمِين
از الکتاب
«عَمِین» جمع «عَمْى» (بر وزن دلو) معمولاً به کسى گفته مى شود که چشم بصیرت و دید باطن او از کار افتاده است ولى اعمى هم به افرادى گفته مى شود که دید ظاهر خود را از دست داده اند و هم آنها که دید باطن را (باید توجّه داشت که «عمى» به هنگامى که اِعْراب به خود مى گیرد به «عم» تبدیل مى شود).
ریشه کلمه
- عمى (۳۳ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ إِلَى قَوْما عَاد کَانُوا أَخَاهُم إِنّهُم هُودا بِآيَاتِنَا قَال کَذّبُوا يَا الّذِين قَوْم أَغْرَقْنَا الْفُلْک
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
