ریشه جدل
تکرار در قرآن: ۲۹(بار)
قاموس قرآن
جدال. منازعه، مخاصه. [بقره:197] در حج، جماع و فسوق و منازعه نيست در نزد شيعه مراد از رفث، مقاربت و از فسوق دروغ و از جدال قسم خوردن است (مجمع). طبرسى در ذيل آيه 32 هود فرموده: جدال و مجادله به معنى مقابله با خصم است كه او را از رأى خود منصرف كند و آن از جدل به معنى تابيدن شديد است و مطلوب از جدال آنست كه طرف از رأى خود بر گردد. به هر حال، اين كلمه در مجادله حق و مجادله باطل و در مجادله به معنى دفاع در قرآن كريم به كار رفته است و همه در اصل معنى يكى است و فرق با مصاديق است [نساء:107] از كساني كه به خود خيانت مىكنند دفاع مكن [نساء:109] از آنها در پيش خدا روز قيامت كدام كس دفاع مىكند؟ [نحل:125] [هود:74]. [انفال:6] جدل: بر وزن فرس به معنى شدت خصومت است صحاح آن را اسم مصدر گفته است [كهف:54] نا گفته نماند اكثر استعمال اين صيغه در قرآن در منازعه و مخاصمه ناحق است .
ریشههای نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
جِدَالَ | ۱ |
تُجَادِلْ | ۱ |
جَادَلْتُمْ | ۱ |
يُجَادِلُ | ۶ |
يُجَادِلُونَکَ | ۲ |
لِيُجَادِلُوکُمْ | ۱ |
تُجَادِلُونَنِي | ۱ |
جَادَلْتَنَا | ۱ |
جِدَالَنَا | ۱ |
يُجَادِلُنَا | ۱ |
يُجَادِلُونَ | ۵ |
تُجَادِلُ | ۱ |
جَادِلْهُمْ | ۱ |
جَدَلاً | ۲ |
جَادَلُوکَ | ۱ |
تُجَادِلُوا | ۱ |
جَادَلُوا | ۱ |
تُجَادِلُکَ | ۱ |