بِالْأَلْقَاب
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
لقب نام دوم انسان است كه با آن خوانده مىشود و درآن مراعات معنى لازم است به خلاف نام اول كه شايد مرتجل و بدون مراعات معنى باشد مثل اميرالمؤمنين كه لقب على «عليه السلام» است. لقب دو جور است كه بر سبيل تشريف و مدح چنانكه گفته شد ديگرى بر سبيل نبز و طعن [حجرات:11]. يعنى به خودتان عيب نتراشيد و با القاب بد يكديگر را تعييب نكنيد نبز چنانكه در قاموس گفته به معنى لمز (و طعن) است «اَلنَّبْزُ: اَللَّمْزُ» القاب فقط يكبار در قرآن آمده است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ لا تَنَابَزُوا بِئْس الاِسْم الْفُسُوق أَنْفُسَکُم بَعْد تَلْمِزُوا الْإِيمَان مَن لَم مِنْهُن يَتُب خَيْرا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
