مَرْصُوص
از الکتاب
«مَرْصُوص» از مادّه «رصاص» به معناى «سرب» است، و از آنجا که گاه براى استحکام و یکپارچگى بناها، سرب را آب مى کردند و در لابلاى قطعات آن مى ریختند، به طورى که فوق العاده محکم و یکپارچه مى شد، به هر بناى محکمى «مَرْصُوص» اطلاق مى شود.
ریشه کلمه
- رصص (۱ بار)
قاموس قرآن
[صف:4]. رصّ به معنى الصاق و ضّم اجزاء چيزى در يكديگر است. قلع و سرب را رصاص گفتهاند كه اجزاأش بهم فشردهاند (اقرب) مراد از مرصوص در آيه محكم است جنان كه راغب گفته، مجمع گويد: رّص محكم كردن بناست و اصل آن از رصاص است گوئى كه با رصاص بنا شده است. قرآن مؤمنان را كه در جنگ استقامت دارند و از هم جدا نمىشوند و در راه خدا يكدل و يك جهت مىجنگند به بناى محكمى ريخته از سرب تشبيه كرده است. اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ إِذ بُنْيَان کَأَنّهُم قَال مُوسَى صَفّا سَبِيلِه لِقَوْمِه يَا فِي يُقَاتِلُون قَوْم لِم الّذِين يُحِب اللّه
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
