فَلْيَسْتَعْفِف

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• عفف‌ (۴ بار)
• ف‌ (۲۹۹۹ بار)
• ل‌ (۳۸۴۲ بار)

قاموس قرآن

عفّت به معنى مناعت است در شرح آن گفته‏اند: حالت نفسانى است كه از غلبه شهوت بازدارد پس بايد عفيف به معنى خود نگه دار و با مناعت باشد [بقره:273]. بى‏خبر آنها را از مناعتشان غنى مى‏پندارد. [نور:33]. آنانكه قدرت تزويج ندارند خود نگه‏دارى و عفّت پيش گيرند تا خدا از كرم خويش آنها را بى نياز گرداند. در نهج البلاغه حكمت 68 آمده: «وَالْعَفافُ زيَنةُالْفَقْرِ» تملك نفس و مناعت زينت فقر است.

کلمات نزدیک مکانی

وَ مَن کَان غَنِيّا فَقِيرا فَلْيَأْکُل يَکْبَرُوا بِالْمَعْرُوف أَن فَإِذَا بِدَارا دَفَعْتُم إِلَيْهِم إِسْرَافا

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...