يَنْفَضّوا

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• فضض‌ (۹ بار)

قاموس قرآن

شكستن و پراكندن. «فَضَّ الشَّىْ‏ءَ: كَسَرَهُ مُتَفَرِّقاً» راغب گفته: فضّ شكستن و پراکندن شیء است مثل شکستن مهر نامه و به طور استعاره گفته‏اند «اِنْفَضَّ الْقَوْمُ» يعنى قوم پراكنده شدند [آل عمران:159]. اگر بدرفتار و قسى القلب بودى حتماً از اطراف تو متفرق مى‏شدند. ايضاً [منافقون:7]. آنها كسانى اند كه مى‏گويند به كسانى كه در نزد رسول خدا هستند انفاق نكنيد تا متفرق شوند. در نهج البلاغه خطبه 122 درباره جمعى فرموده: «اَللَّهُمَّ اِنْ رَدُّوا الْحَقَّ فَافْضُضْ جَماعَتَهُمْ» خدايا اگر حق را رد كردند اجتماعشان را متفرق گردان. فضّه: نقره. [انسان:21]. زينت شده‏اند با دستبند هائى از نقره بخصوصى. در مجمع ذيل آيه 34 توبه فرموده علت تسميه زر به ذهب آن است كه مى‏رود و فانى مى‏شود و باقى نمى‏ماند و علت تسميه نقره به فضه آن است كه متفرق مى‏شود و نمى‏ماند.

کلمات نزدیک مکانی

وَ حَتّى لِلّه اللّه خَزَائِن رَسُول عِنْد السّمَاوَات مَن عَلَى الْأَرْض تُنْفِقُوا لٰکِن لا الْمُنَافِقِين يَقُولُون

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...