يَمُوت: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/يَمُوت | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/يَمُوت | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۸: | خط ۹: | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, لا:69, يَوْم:38, مَن:34, فِيهَا:31, الّذِي:25, يَحْيَى:24, عَلَيْه:24, بَلَى:20, سَبّح:19, جَهَنّم:19, ثُم:19, الْکُبْرَى:19, وَعْدا:19, اللّه:19, يُبْعَث:18, رَبّه:18, يَبْعَث:18, النّار:18, الْحَي:18, وُلِد:18, لَه:18, بِحَمْدِه:18, عَلَى:16, قَد:16, يَصْلَى:16, فَإِن:16, حَيّا:16, حَقّا:16, الْأَشْقَى:15, تَوَکّل:15, کَفَى:15, أَيْمَانِهِم:15, اذْکُر:15, مُجْرِما:15, أَفْلَح:15, بِه:14, لٰکِن:14, سَبِيلا:14, جَهْد:14, يَأْتِه:14, فِي:14, سَلاَم:14, بِاللّه:13, تَزَکّى:13, أَکْثَر:13, مُؤْمِنا:13, يَأْت:13, عَصِيّا:13, الْکِتَاب:13, بِذُنُوب:13, عِبَادِه:11, أَقْسَمُوا:11, النّاس:11, خَبِيرا:10, إِنّه:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::يَمُوت]] | {{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::يَمُوت]] | ||
|?نازل شده در سال | |?نازل شده در سال | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۵۴
ریشه کلمه
- موت (۱۶۵ بار)
قاموس قرآن
مرگ. [بقره:94]. فعل آن از باب نَصَرَ يَنْصُرُ و عَلِمَ يَعْلَمُ مىآيد على هذا «ماتَ يَموتُ» و «ماتَ یَماتُ»هر دو صحيح است. در آيه [آل عمران:158]. ايضاً آيه 157. كه «مُتُم» به ضمّ ميم آمده از نصرينصر است ولى در آيه [مؤمنون:35]. كه در قرآنها با كسر ميم آمده از عَلِمَ يَعْلَمُ است، بيضاوى در ذيل آيه اوّل گفته: نافع، حمزه و كسائى آنرا به كسر ميم خواندهاند از ماتَ يَماتُ. در مجمع فرموده: نافع و اهل كوفه جز عاصم به كسر ميم خواندهاند (البتّه در آل عمران). ولى در آيه مؤمنون ظاهراً كسر اجماعى است. *** قرآن ضلالت و بى ايمانى و كفر را موت مى داند چنانكه فرموده: [انعام:122]. در اين آيه آدم گمراه مرده و آدم هدايت يافته زنده به حساب آمده است و نيز خطاب به رسول «صلى الله عليه واله» فرموده: [روم:52]. تو مردگان را شنوا نتوانى كرد و نيز فرموده [فاطر:22]. پس مؤمنون زنده و كافر مرده است. *** مَيت و ميّت: هر دو به معنى مرده است. مثل [انعام:122]. [فرقان:49]. كه در مرده انسان وغيرانسان است و مثل [زمر:30]. [اعراف:57]. كه در باره انسان و غيرانسان هر دو آمده است. جمع آن اَمْوات، مَوْتى: مَيِتوُن و ميتون آمده مثل [فاطر:22]. [بقره:73]. [مؤمنون:15]. ولى ميتون با تخفيف در قرآن نيامده است. مَوْتَة: مرگ و آن اخص از موت و گويا تاء آن براى وحدت است [دخان:56]. مَمات: نيز به معنى موت است. [اسراء:75]. مَيْتَة: مؤنث ميت و در عرف شرع حيوانى است كه بدون ذبح شرعى مرده است خواه خودبخود بميرد و يا به ذبح غيرشرعى. [مائده:3]. در آيه [يس:33]. در معناى اولى به كار رفته است.
