يس ٣٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۵۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

زمین مرده برای آنها آیتی است، ما آن را زنده کردیم و دانه‌های (غذایی) از آن خارج ساختیم که از آن می‌خورند؛

|و زمين مرده برايشان برهانى است كه آن را زنده كرديم و دانه از آن برآورديم كه از آن مى‌خورند
و زمين مرده، برهانى است براى ايشان، كه آن را زنده گردانيديم و دانه از آن برآورديم كه از آن مى‌خورند.
و یک برهان برای آنان (بر این که ما مردگان را زنده می‌کنیم) آن است که زمین مرده را (به باران رحمت) زنده کرده و از آن دانه‌ای که قوت و روزی خلق شود می‌رویانیم.
و این زمین مرده برای آنان نشانه ای [آشکار بر اینکه ما مردگان را در قیامت زنده می کنیم] می باشد که آن را زنده کردیم و از آن دانه بیرون می آوریم که از آن می خورند،
نشانه عبرتى است برايشان زمين مرده كه زنده‌اش ساختيم و از آن دانه‌اى كه از آن مى‌خورند بيرون آورديم.
و زمین پژمرده [/بایر]مایه عبرتی است برای آنان که زنده‌اش گرداندیم و از آن دانه‌ها برآوردیم که از آن می‌خورند
و براى آنان زمين مرده- خشك و بى‌گياه- نشانه‌اى است [بر قدرت ما] كه آن را زنده كرديم- به آب باران- و از آن دانه‌اى بيرون آورديم كه از آن مى خورند.
نشانه‌ای (از قدرت خدا بر رستاخیز) برای آنان، زمین مرده است که آن را حیات بخشیده‌ایم و از آن دانه‌هائی را بیرون آورده‌ایم که ایشان از آن تغذیه می‌کنند.
و زمین مرده، نمادی است برای (معاد)شان: آن را زنده گردانیدیم و دانه‌ای از آن برون آوردیم، پس از آن می‌خورند.
و آیتی برای ایشان زمین مرده است که زنده کردیمش و برون آوردیم از آن دانه‌ای که از آن می‌خورند


يس ٣٢ آیه ٣٣ يس ٣٤
سوره : سوره يس
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَلأرْضُ الْمَیْتَةُ»: مراد زمین خشک کره زمین، پیش از پیدایش حیات، و اشاره به معمّای فوق‌العاده مرموز و پیچیده و شگفت‌انگیز شروع حیات است که کسی به درستی نمی‌داند تحت تأثیر چه عواملی در روز نخست موجودات بیجان تبدیل به سلولهای زنده شده است. یا این که اشاره به زمینهای خشک کنونی و مسأله حیات در جهان گیاهان و حیوانات و زنده شدن زمینهای مرده است که از یک سو دلیل روشنی است بر این که علم و دانش عظیمی در آفرینش این جهان به کار رفته است، و از سوی دیگر نشانه آشکاری از رستاخیز است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - پدیده حیات و احیاى زمینِ مرده، آیه و نشانه اى بزرگ از خداوند است. (و ءایة لهم الأرض المیتة أحیینها ... حبًّا) «حَبّ» به معناى انواع دانه ها (چون گندم، جو، برنج و...) است. گفتنى است که نکره آمدن «آیة» براى تفخیم مى باشد.

۲ - رویش انواع دانه ها (چون گندم، جو، برنج و...) از زمین، نشانه اى بزرگ از قدرت خدا است. (و ءایة لهم الأرض المیتة أحیینها و أخرجنا منها حبًّا) مقصود از «حَبّ» در آیه شریفه، جنسِ «حَبّ» و به معناى انواع دانه ها (چون گندم، جو، برنج و...) است و نکره آمدن آن - با توجه به این که آیه شریفه در مقام برشمردن نعمت هاى الهى و امتنان است - گویاى همین نکته است.

۳ - پدیده حیات و احیاى زمین مرده، نشانه راستى قیامت و دلیل توانایى خداوند بر احیاى مردگان است. (و ءایة لهم الأرض المیتة أحیینها و أخرجنا منها حبًّا) برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که آیه شریفه پس از طرح مسأله برانگیختن انسان ها - که کافران آن را انکار مى کردند - آمده است. و در حقیقت، این آیه درصدد اثبات قیامت و نشان دادن جلوه اى از قدرت خداوند است.

۴ - زمین، داراى مرگ و حیات است. (و ءایة لهم الأرض المیتة أحیینها)

۵ - رویش دانه ها، جلوه روشن حیات در زمین است. (و ءایة لهم الأرض المیتة أحیینها و أخرجنا منها حبًّا) برداشت یاد شده از آن جا است که رویش دانه ها، به عنوان نخستین نمونه حیات در زمین یاد شده است.

۶ - خداوند، حبوبات (گندم، جو، برنج و...) را به منظور تغذیه انسان ها آفریده است. (و أخرجنا منها حبًّا فمنه یأکلون)

۷ - دانه هایى چون گندم، جو، برنج و...، از مهم ترین خوردنى ها و نعمت هاى الهى براى بشر است. (و أخرجنا منها حبًّا فمنه یأکلون) تقدیم جار و مجرور (فمنه) بر متعلق خود (یأکلون)، مى تواند براى اهتمام و نیز توجه دادن انسان ها به این نعمت ارزشمند الهى باشد.

۸ - تنها بعضى از دانه هاى روییده از زمین، قابل تغذیه براى انسان ها است. (و أخرجنا منها حبًّا فمنه یأکلون) برداشت یاد شده براساس این احتمال است که «من» در «فمنه» تبعیضیه باشد.

۹ - فلسفه احیاى زمین و رویاندن دانه ها از جانب خداوند، بهره مندى انسان ها و تأمین زندگى آنان است. (و ءایة لهم الأرض المیتة أحیینها و أخرجنا منها حبًّا فمنه یأکلون) برداشت یاد شده از آن جا است که آیه شریفه، پس از طرح مسأله احیاى زمین و رویاندن دانه ها از آن، تنها مسأله تغذیه انسان ها را یادآور شده است. یادآورى این مسأله مى تواند گویاى حقیقت بالا باشد.

۱۰ - انسان، مورد لطف خداوند و برخوردار از جایگاه ویژه در پیشگاه او (و ءایة لهم الأرض المیتة أحیینها و أخرجنا منها حبًّا فمنه یأکلون) احیاى زمین و رویاندن دانه ها از آن براى تغذیه انسان، مى تواند حاکى از حقیقت یاد شده باشد.

موضوعات مرتبط

  • انسان: تأمین نیازهاى انسان ۹; فضایل انسان ۱۰
  • برنج: رویش برنج از آیات خدا ۲; فواید برنج ۶
  • تغذیه: منابع تغذیه ۶، ۸
  • جو: رویش جو از آیات خدا ۲; فواید جو ۶
  • حبوبات: فواید حبوبات ۶، ۸
  • حیات: حیات از آیات خدا ۱
  • خدا: دلایل قدرت خدا ۳; نشانه هاى قدرت خدا ۲; نعمتهاى خدا ۷
  • زمین: احیاى زمین ۳; احیاى زمین از آیات خدا ۱; حیات زمین۴; فلسفه احیاى زمین ۹; مرگ زمین ۴; نشانه هاى حیات زمین ۵
  • قیامت: دلایل حقانیت قیامت ۳
  • گندم: رویش گندم از آیات خدا ۲; فواید گندم ۶
  • گیاهان: رویش گیاهان ۵; رویش گیاهان از آیات خدا ۲; فلسفه رویش گیاهان ۹
  • لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۱۰
  • مردگان: احیاى مردگان ۳
  • نعمت: نعمت برنج ۷; نعمت جو ۷; نعمت گندم ۷

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=يس_٣٣&oldid=15174»