نتایج جستجو

النَّاسُ» 2- فرستادن نور و برهان، از شئون ربوبيّت خداست. «مِنْ رَبِّكُمْ» 3- قرآن كتاب استدلال، هدايت و نور است. «نُوراً مُبِيناً» يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَكُمْ

مسلمانان با اهل كتاب با هم در مجلسى مجتمع شدند. يهود و نصارى مفاخرت كردند كه پيغمبر ما قبل از پيغمبر شما مبعوث، و كتاب ما قبل از كتاب شما منزل گشته است

گمان كند كه خداى تعالى كامل نفرموده دينش را، به تحقيق رد كرده كتاب اللّه را، و هر كه رد كند كتاب الهى را، كافر است. «3» وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا إِلى‌

شأن نزول: از طريق عوفى از ابن عباس نقل شده كه اهل كتاب مى گفتند: محمد پنداشته آنچه كه براى ما آمده از كتاب آسمانى براى او هم آمده است. در صورتى كه كوشش او

آتش جهنم روز قيامت كفايت مى‌كند تو را! تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 454 سوره النساء «4»: آيات 44 تا 45 أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ

اهل کتاب: ادعاهاى اهل کتاب ۸ ; اهل کتاب و جبت ۲ ; اهل کتاب و طاغوت ۲ ; اهل کتاب و کتب آسمانى ۴ ; ایمان اهل کتاب ۲ ; سرزنش اهل کتاب ۱۲ ; شرک اهل کتاب ۴ ;

قائلند مخالفتى با كتاب الهى نشده است بخلاف آنچه اهل سنت قائل شده‌اند كه علاوه بر تناقض محال و خلاف حكمت مخالفت صريح در تمام موارد با كتاب الهى شده است و اين

اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. شأن نزول: «شیخ طوسی» گوید: اهل كتاب به مسلمين مى گفتند: هدايت ما با شما مساوى و برابر است سپس اين آيه نازل گرديد

حديث 64، مضمون حديث. «4» فروع كافى، جلد 3، كتاب الصلوة، صفحه 269 و 270، حديث 7 و 15. «5» فروع كافى، جلد 3، كتاب الصلوة، صفحه 268، حديث 6. تفسير اثنا عشرى،

منافقان و کافران را همگی در دوزخ جمع می‌کند. البته خدا [اين حكم را] در اين كتاب بر شما نازل كرده كه چون بشنويد آيات الهى مورد انكار و ريشخند قرار مى‌گيرد

محرمات الهى. «1» بحار الانوار، جلد 69، صفحه 64، حديث 11. «2» اصول كافى، جلد 2، كتاب الايمان و الكفر، صفحه 24، حديث 2 (روايت از امام باقر يا امام صادق عليهما

چه‌ «1» سوره انعام، آيه 38. «2» سوره مائده، آيه 3 «3» اصول كافى، جلد اوّل، كتاب الحجّة، صفحه 198، حديث اوّل- كمال الدّين، جزء دوّم، باب 58، صفحه 675، حديث

أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ‌ «1» اصول كافى، جلد اوّل، كتاب الحجّة، صفحه 192، حديث اوّل. «2» منهج الصادقين، جلد 3، صفحات 28- 29. تفسير

نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص ۲۵۷. تفسير كشف الاسرار از عامه. كتاب الزّهد از هناد بن السرى. تفسیر عیاشى، ج ۱، ص ۲۸۳، ح ۲۹۶; تفسیر برهان، ج ۱،

و تو به اندازه كافى از آب استفاده بكن سپس به همسايه خود بده، - طبرانى در كتاب كبير و حميدى در مسند خود از ام‌سلمة و نيز در تفسير ابن ابى‌حاتم از سعيد بن

كيفرشان مى‌دهد و در برابر (قهر) خدا براى خود دوست و ياورى نخواهند يافت. اهل كتاب، يا پيامبر خود را برتر مى‌دانستند و درباره‌ى او غلوّ مى‌كردند و يا خود را

فرمود: تا آنكه شيطان از او كناره كند و ديگر او را بر عود معصيت ندارد. «1» در كتاب من لا يحضره الفقيه: قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فى اخر خطبة

تو تا ايشان را به آن مجازات نمايند در روز قيامت، و يا آنكه انزال فرمايد در كتاب كه قرآن است و تو را اخبار نمايد. چون چنين است، فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ‌: پس اعراض‌

آنچه فرمودى، شنيديم و ايمان آورديم. واجبات الهى را فرا نگرفتيم و حق تعالى در كتاب خود فرموده: وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ‌. يا رسول اللّه،

حذف اساتيد عن محمّد بن مروان قال قال ابو عبد اللّه‌ «1» اصول كافى، جلد 2، كتاب الايمان و الكفر، باب الشرك، صفحه 397، حديث اوّل. تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: