نتایج جستجو

از تحوّل قبله انجام داده‏ايد ضايع و تباه و بى اثر نمى‏كند. همه موارد استعمال اين كلمه در قرآن درباره تباه نشدن اعمال اهل ايمان است. مگر آيه 59 مريم كه نقل

از تحوّل قبله انجام داده‏ايد ضايع و تباه و بى اثر نمى‏كند. همه موارد استعمال اين كلمه در قرآن درباره تباه نشدن اعمال اهل ايمان است. مگر آيه 59 مريم كه نقل

از تحوّل قبله انجام داده‏ايد ضايع و تباه و بى اثر نمى‏كند. همه موارد استعمال اين كلمه در قرآن درباره تباه نشدن اعمال اهل ايمان است. مگر آيه 59 مريم كه نقل

از تحوّل قبله انجام داده‏ايد ضايع و تباه و بى اثر نمى‏كند. همه موارد استعمال اين كلمه در قرآن درباره تباه نشدن اعمال اهل ايمان است. مگر آيه 59 مريم كه نقل

حيوانى سالم و پرگوشت است، در حالى كه در شكم آن باد و خودش مسموم است. تباه شدن اعمال انسان را نيز از اين رو حبط مى‌گويند كه آنان توسط گناهان، مسموم و توخالى

لقائه فحبطت أعملهم) «حبط» به معناى «هدر رفتن و تباه شدن و فساد عمل» است. ۶- حبط اَعمال کافران، همان ضایع شدن سعى و تلاش دنیوى آنان است. (الذین ضلّ سعیهم فى

- جلد ۲ بخش : - عنوان : حدیث امام جعفر صادق (ع) درباره تباه شدن اعمال موضوعات : تباه شدن اعمال، حبط عمل

نصارا، موجب تباهى اعمال نیک گذشته آنان (حبطت اعملهم فاصبحوا خسرین) ۱۳- برقرارى پیوندهاى دوستى با کافران از سوى اهل ایمان، تباه کننده اعمال نیک آنان (حبطت

مایه حبط تمامى اعمال (کرهوا ما أنزل اللّه فأحبط أعملهم) با توجه به اطلاق کلمه «أعمالهم»، حبط تمامى اعمال از آیه برداشت مى شود. ۴- اعمال کافران، به دلیل

بورزند، اعمال آنان تباه و فاسد مى شود. (ذلک هدى الله یهدى ... و لو أشرکوا لحبط عنهم ما کانوا یعملون) ۷- شرک به خداوند موجب تباه و فاسد گشتن اعمال آدمى مى

باطل و فاسد و ضايع شده است اعمال آنها براى كفرشان و ثوابى بآنها داده نميشود براى فقدان شرط آن و لذا ميزانى براى سنجيدن اعمال آنها وضع نميشود چون پوچ است

۱۲ - اعمال نیک انسان، در معرض حبط و نابودى به وسیله بعضى از اعمال ناشایست (أن تحبط أعملکم و أنتم لاتشعرون) ۱۳ - مترتب شدن کیفر بر بعضى از اعمال ناروا،

آورده‌اند پاك و ناب گرداند و كافران را تباه و نابود كند. و تا این که خداوند مؤمنان را سره و خالص گرداند و کافران را نابود و تباه سازد. و برای اینکه خدا کسانی را

[آنان در شهواتشان] فرو رفتند فرو رفتید؛ اینانند که اعمالشان در دنیا و آخرت تباه و بی اثر است و در حقیقت اینانند که زیانکارند. همانند كسانى كه پيش از شما

گواهى بر اعمال است; یعنى، امت اسلامى و یا گروهى از آنان اعمال دیگر امتها را مشاهده مى کنند و در قیامت بر آن شهادت مى دهند و پیامبر(ص) نیز ناظر اعمال مسلمانان

آنكه چنانچه گاهى مصلحت در آشكار شدن حقائق اشخاص است گاهى هم مصلحت در خفاء حقائق است و بنابر آن دو معنى مصلحت در آشكار شدن بوده و بنابر اين احتمال مصلحت در

مثل‌ دعاء ديگران‌ و شفاعت‌. (آیه 106)- این آیه می‌گوید: با متلاشی شدن کوهها و پراکنده شدن ذرات آن، «خداوند صفحه زمین را به صورت زمینی صاف و مستوی و بی‌آب

است- يعنى به فطرت خودشان- گفت‌وگو و ستيزه مى‌كنند حجتشان نزد پروردگارشان تباه و ناچيز است و بر آنهاست خشمى [از خداوند] و آنان راست عذابى سخت. کسانی که

نداد؟يعنى آنها تدبير ويرانى مكّه را كرده بودند تدبيرشان را تباه ساخت. آن گاه كه حيله كسى را تباه و منحرف كنند گويند: «ضَلَّلَ كَيْدَهُ». مصدر در آيه به معنى

نداد؟يعنى آنها تدبير ويرانى مكّه را كرده بودند تدبيرشان را تباه ساخت. آن گاه كه حيله كسى را تباه و منحرف كنند گويند: «ضَلَّلَ كَيْدَهُ». مصدر در آيه به معنى