نتایج جستجو

ضرر عن طغو طغى غشى ا سوق نفر ک ها رئى مسک موج ظلم او لما قول ب قد ان صرح عمه ما کم مشى سرع انن کبب اخذ وله فوق دخل الذى هذا مرد رحم

«یَعْمَهُونَ» از مادّه «عمه» (بر وزن همه) به معناى تردد و تحیر در کارى است و به معناى کوردلى و تاریکى بصیرت که اثر آن سرگردانى است نیز آمده است. عمه‌ (۷ بار) (بروزن

مورد از محارم که از طریق نسب به وجود مى آیند اشاره شده (مادر، دختر، خواهر، عمه، خاله، دختر برادر و دختر خواهر) و به چهار مورد از موارد سبب و صهر (دختر همسر،

مورد از محارم که از طریق نسب به وجود مى آیند اشاره شده (مادر، دختر، خواهر، عمه، خاله، دختر برادر و دختر خواهر) و به چهار مورد از موارد سبب و صهر (دختر همسر،

۲۲C: ۷ 'شوهر: محرمیت شوهر ۱۸C: ۷ 'عروس: محدوده حجاب عروس ۱۸C: ۷ 'عمه: محدوده حجاب عمه ۱۹C: ۷ 'عورت: اجتناب از نگاه به عورت دیگران ۳، ۳۷;: احکام ستر عورت

ثمر حجز کفت داود لا هى برک زوج ذلک مثل غفر بثث رئى ف ذکر ويل سبل فرت شىء عمه فرج اوى نعم ندد اذ وسم سمو الذى عمد خلل حرب قلل يوم شهب عند خرج مع هو فضل

سلام ۲۷; تشریع سلام ۲۷; حقیقت سلام ۲۷ عمو: خوردن از خانه عمو ۳، ۱۰ عمه: خوردن از خانه عمه ۳، ۱۰ فرزند: خوردن از خانه فرزند ۲، ۹; محدوده استیذان از فرزند ۹

از بين برود، لذا حضرت فرمود: اكرموا عمّتكم النّخلة: اكرام كنيد عمه خودتان درخت خرما را. عمه تعبير نمود، زيرا انسان اولاد حيوان و حيوان از نبات و نخله خواهر

اوّل او آبيارى كند. مرد انصارى از قضاوت پيامبر ناراحت شد و گفت چون زبير، پسر عمه توست، به نفع او داورى كردى! رنگ پيامبر پريد و اين آيه نازل شد. عجبا كه خودشان

جلد 10 - صفحه 632 زن ابولهب، فردى شاعر بود. نامش امّ جهل، خواهر ابوسفيان و عمه معاويه بود. كينه ديرينه با پيامبر داشت و خار بر سر راه پيامبر مى‌ريخت و اشعارى

(۵ بار) ک‌ (۱۴۷۸ بار) عمو. [احزاب:50]. جمع آن در قرآن اعمام است [نور:61]. عمّه: خواهرپدر. [احزاب:50]. جمع آن عمّات است [نساء:23]. [نباء:2-1]. «عَمَّ» در

فرمود: اسحاق پیامبر کمربندى داشت ... که در نزد عمّه یوسف بود و یوسف نیز در نزد عمّه خود بود ... پس عمّه کمربند را به کمر او بست ... و گفت: کمربند به سرقت

بندى بود كه پيامبران و بزرگان آ نرا از يكديگر به ارث مى‏بردند. و آن در نزد عمّه يوسف بود. يوسف نيز در منزل تو به سر مى‏برد و عمّه‏اش وى را غايت دوست ميداشت

مى‌دهد تا سرگردان شوند. كلمه «يَعمهون» از «عَمَه» مثل «عَمى» مى‌باشد، لكن «عمى» كورى ظاهرى را گويند و «عمه» كورى باطنى است. «1» امام رضا عليه السلام در

بندى بود كه پيامبران و بزرگان آ نرا از يكديگر به ارث مى‏بردند. و آن در نزد عمّه يوسف بود. يوسف نيز در منزل تو به سر مى‏برد و عمّه‏اش وى را غايت دوست ميداشت

آنرا به ارث مى بردند، در زمان يوسف اين كمربند نزد عمه او بود، و يوسف هم نزد عمه اش بسر مى برد، و عمه اش او را دوست مى داشت. روزى يعقوب نزد خواهرش فرستاد

زيد بن حارثه پسر خوانده رسول خدا صلى اللّه عليه و اله و سلم است. حضرت دختر عمّه حويش زينب را بر او تزويج كرد ولى نتوانستند الفت بكنند سرانجام زيد او را طلاق

اللّه عليه و اله او را دوست ميداشت لذا بعد از نزول بمدينه زينب بنت جحش دختر عمه خود را بعقد او در آورد و پس از چندى زيد از سوء خلق او نزد پيغمبر صلى اللّه

باشند تزويج آنها جمعا جائز نيست و لذا بعدا فرموده و دختران عمّه‌هايت را براى دفع توهّم مفرد چون عمّه ظهور در مفرد دارد و دختران دائى و دختران خاله‌هايت را كه

اللّه عليه و اله او را دوست ميداشت لذا بعد از نزول بمدينه زينب بنت جحش دختر عمه خود را بعقد او در آورد و پس از چندى زيد از سوء خلق او نزد پيغمبر صلى اللّه

«کشفنا») به معناى برطرف ساختن است. «لجاجة»، نیز به معناى اصرار ورزیدن و «عمه» به معناى سرگردانى و تحیر است. «یعمهون» حال براى ضمیر «لجّوا» و «فى طغیانهم»

اللّه عليه و اله او را دوست ميداشت لذا بعد از نزول بمدينه زينب بنت جحش دختر عمه خود را بعقد او در آورد و پس از چندى زيد از سوء خلق او نزد پيغمبر صلى اللّه

جلد 10 - صفحه 632 زن ابولهب، فردى شاعر بود. نامش امّ جهل، خواهر ابوسفيان و عمه معاويه بود. كينه ديرينه با پيامبر داشت و خار بر سر راه پيامبر مى‌ريخت و اشعارى

آدرس: عنه عن علي بن اسباط عن عمه يعقوب بن سالم الاحمر عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

آدرس: و بهذا الاسناد عن علي بن فضال عن علي بن اسباط عن عمه يعقوب بن سالم الاحمر عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

آدرس: الكافي، جلد ۶، كِتَابُ الْعَقِيقَة علي بن اسباط عن عمه يعقوب بن سالم رفعه قال قال امير المومنين ع قال رسول الله ص :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۱، كِتَابُ الطَّهَارَة عنه عن علي بن اسباط عن عمه يعقوب الاحمر عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

كِتَابُ الْعَقِيقَة احمد بن محمد العاصمي عن علي بن الحسن عن علي بن اسباط عن عمه يعقوب بن سالم عن ابي عبد الله ع قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۱، كِتَابُ الطَّهَارَة و عنه عن علي بن اسباط عن عمه يعقوب بن سالم الاحمر عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

جلد ۵، كِتَابُ النِّكَاح عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن علي بن اسباط عن عمه يعقوب بن سالم عن محمد بن مسلم قال قال ابو جعفر ع :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۲، كِتَابُ الصَّلَاة و عنه عن عمر بن علي بن عمر عن عمه محمد بن عمر عمن حدثه عن ابي عبد الله ع انه قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۱، كِتَابُ الطَّهَارَة عنه عن علي بن اسباط عن عمه يعقوب بن سالم الاحمر عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۸، كِتَابُ الطَّلَاق علي بن الحسن عن علي بن اسباط عن عمه يعقوب الاحمر عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

عبدون عن علي بن احمد بن الزبير عن علي بن الحسن بن فضال عن علي بن اسباط عن عمه يعقوب الاحمر عن عامر بن جذاعه عن ابي عبد الله ع قال سمعته يقول :

يحيي عن علي بن اسماعيل عن علي بن النعمان عن القاسم بن محمد عن جعفر بن سليمان عمه قال :

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن عده من اصحابنا عن علي بن اسباط عن عمه يعقوب بن سالم رفعه الي امير المومنين ع قال قال رسول الله ص :

كِتَابُ النِّكَاح محمد بن يحيي عن سلمه بن الخطاب عن سليمان بن سماعه عن الحذا عن عمه عاصم عن ابي عبد الله ع قال قال رسول الله ص :

الدِّيَات احمد بن محمد بن العاصمي عن علي بن الحسن الميثمي عن علي بن اسباط عن عمه يعقوب بن سالم عن ابي عبد الله ع قال :

النِّكَاح عنه عن احمد بن محمد العاصمي عن علي بن الحسن بن فضال عن علي بن اسباط عن عمه يعقوب بن سالم عن محمد بن مسلم عن ابي جعفر ع قال :

عده من اصحابنا عن احمد بن ابي عبد الله عن عده من اصحابه عن علي بن اسباط عن عمه يعقوب بن سالم قال قال ابو عبد الله ع :

جلد ۷، كِتَابُ التِّجَارَات ابو علي الاشعري عن الحسن بن علي بن عبد الله عن عمه محمد بن ابي عبد الله عن محمد بن اسحاق بن عمار قال :

الصَّلَاةِ عَلَى الْأَمْوَات احمد بن محمد بن عيسي عن محمد بن اسماعيل بن بزيع عن عمه حمزه بن بزيع عن علي بن سويد عن الرضا ع فيما نعلم قال :

الْأَطْعِمَة محمد بن يحيي عن علي بن الحسن بن علي عن احمد بن الحسين بن عمر عن عمه محمد بن عمر عن رجل عن ابي الحسن الاول ع قال :

عن يوسف بن الحارث عن عبد الله بن يزيد المنقري عن موسي بن ايوب الغافقي عن عمه اياس بن عامر الغافقي عن عقبه بن عامر الجهني انه قال :

الْمُرُوءَة محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن الحسن بن علي عن الحسن بن سليمان عن عمه عبد الله بن هلال قال قال لي ابو عبد الله ع :

الْمُرُوءَة محمد بن يحيي عن محمد بن احمد عن عمر بن علي بن عمر بن يزيد عن عمه محمد بن عمر عن بعض من حدثه ان ابا جعفر ع كان يقول :

الْجُمُعَةِ وَ يَوْمِهَا عنه عن محمد بن الحسين عن الحسن بن سليمان بن هلال عن عمه عبد الله بن هلال قال قال لي ابو عبد الله ع :

حدثتني حكيمه ابنه محمد بن علي و هي عمه ابيه : موسى بن قاسم بن حمزه بن موسى بن جعفر گويد: حكيمه دختر امام محمد تقى (ع) عمه پدرش براى من باز گفت كه او را شب

اخي علي بن محمد عن احمد بن ادريس عن عمران بن موسي الخشاب عن علي بن حسان عن عمه عبد الرحمن بن كثير عن ابي عبد الله ع قال :

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة محمد بن احمد القمي عن عمه عبد الله بن الصلت عن يونس بن عبد الرحمن عن عبد الله بن سنان عن حسين الجمال عن ابي عبد

الْمَوَارِيث و روي محمد بن ابي عبد الله الكوفي عن موسي بن عمران النخعي عن عمه الحسين بن يزيد عن علي بن سالم عن ابيه قال : و محمّد بن أبى عبد اللَّه كوفىّ،

عن احمد بن محمد و سهل بن زياد عن منصور بن العباس عن محمد بن الحسن السري عن عمه علي بن السري عن ابي عبد الله ع قال : از امام صادق (ع) كه فرمود: اول چيزى كه

الْحُجَّة الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن محمد بن اورمه عن علي بن حسان عن عمه عبد الرحمن بن كثير قال : عبد الرحمن بن كثير گويد: به امام صادق (ع) گفتم: «فَسْئَلُوا

أَوْعَدَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهَا النَّار روي علي بن حسان الواسطي عن عمه عبد الرحمن بن كثير عن ابي عبد الله ع قال : على بن حسّان از عمويش عبد الرّحمن

كِتَابُ الرَّوْضَة محمد بن يحيي عن محمد بن الحسين عن محمد بن اسماعيل بن بزيع عن عمه حمزه بن بزيع قال كتب ابو جعفر ع الي سعد الخير : حمزة بن بزيع گويد: امام باقر

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۲، كِتَابُ الصَّلَاة و عنه عن عمر بن علي عن عمه عمن حدثه عن ابي عبد الله ع :

الْأَمْوَات احمد بن محمد عن محمد بن الحسين عن محمد بن اسماعيل بن بزيع عن عمه عن علي بن سويد السايي عن ابي الحسن الاول ع :

اللّه عليه و اله او را دوست ميداشت لذا بعد از نزول بمدينه زينب بنت جحش دختر عمه خود را بعقد او در آورد و پس از چندى زيد از سوء خلق او نزد پيغمبر صلى اللّه

جلد ۳، کتاب البیوع ابو الحسين محمد بن جعفر الاسدي عن موسي بن عمرو النخعي عن عمه عن الحسين بن يزيد النوفلي عن علي بن سالم عن ابيه قال :

گرديد و قمّى ره از حضرت باقر (ع) روايتى نقل نموده كه اجمالش آنستكه بين صفيّه عمه پيغمبر (ص) و عمر مشاجره شده بود كه در ضمن آن عمر گفته بود قرابت تو با پيغمبر

نفعى به زنان آنها نرسانيد و ايشان را از عذاب ابدى نرهانيد. به قولى آسيه، عمه حضرت موسى عليه السّلام بود. مروى است وقتى سحره‌ جلد 13 - صفحه 233 سحر خود

اللّه عليه و اله او را دوست ميداشت لذا بعد از نزول بمدينه زينب بنت جحش دختر عمه خود را بعقد او در آورد و پس از چندى زيد از سوء خلق او نزد پيغمبر صلى اللّه

به پیغمبر خبر داده بود که زید پسر حارثه، برده آزاد شده تو، زینب دختر جحش، عمّه‌زاده تو را طلاق خواهد داد، و تو باید - بر خلاف میل خود و علیرغم سنّت جامعه

پيغمبر صلى اللّه عليه و آله اكرموا عمّتكم النّخلة. اكرام كنيد عمّه خود خرما را. تعبير به عمه شده، زيرا انسان اولاد حيوان و حيوان از نبات و نخله خواهر او

پر ماجراى او در همين سوره گذشت زيرا زينب دختر عمه پيغمبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) بود، و جحش همسر عمه او محسوب مى شد. ۴ - ((هر گاه زن با ايمانى خود

از غنیمت بدون جنگ بر تو به شایستگی برگشت داده و دختران عمویت را، و دختران عمّه‌هایت را و دختران دایی‌ات را و دختران خاله‌هایت را، که (همگی) با تو مهاجرت

گفته غالب مفسران و مورخان اسلامى در مورد داستان ازدواج زينب بنت جحش (دختر عمه پيامبر گرامى اسلام ) با زيد بن حارثه برده آزاد شده پيامبر (صلى اللّه عليه

با همسران دوری بکند. چکیده روایت چنین است: همسر پیغمبر، زینب دختر جحش که عمّه‌زاده رسول و صاحب وجاهت بود، اغلب از عسلی که خویشاوندانش برای او هدیّه می‌آوردند،

أَوْ خَالَتَهُ عَتَقُوا وَ يَمْلِكُ اِبْنَ أَخِيهِ وَ عَمَّهُ وَ خَالَهُ وَ يَمْلِكُ أَخَاهُ وَ عَمَّهُ وَ خَالَهُ مِنَ اَلرَّضَاعَةِ

و پسر خواهر، و دختر برادر، و دختر خواهر، هيچ گاه عمو و عمّه، و خال و خاله، و پسر عمو و پسر عمّه، و پسر دائى و پسر خاله‏اى ارث نميبرند. و فرزندان برادر،

عَمَّتَهُ عَتَقُوا عَلَيْهِ وَ يَمْلِكُ اِبْنَ أَخِيهِ وَ عَمَّهُ وَ يَمْلِكُ أَخَاهُ وَ عَمَّهُ وَ خَالَهُ مِنَ اَلرَّضَاعَةِ

هنگامى كه عمه و خاله نسبت به پسر برادر و پسر خواهر محرم باشد عمو و دائى نيز نسبت به دختر برادر و دختر خواهر محرم خواهد بود (چرا كه ميان «عمو» و «عمه »، و نيز

خواهرانتان تفسير نمونه جلد ۱۴ صفحه ۵۴۹ يا خانه هاى عموهايتان ، يا خانه هاى عمه هايتان ، يا خانه هاى دائيهايتان ، يا خانه هاى خاله هايتان ، يا خانه اى كه

مرا دوست داشت حبسم كرد و عياشى ره نيز اين معنى را نقل نموده ولى بجاى خاله عمّه ذكر كرده است و قمى ره علاوه فرموده كه شكايت كرد در زندان بخدا و عرضه داشت

قُلْتُ رَجُلٌ مَاتَ وَ تَرَكَ اِبْنَتَهُ وَ عَمَّهُ قَالَ اَلْمَالُ لِلْبِنْتِ وَ لَيْسَ لِلْعَمِّ شَيْ‏ءٌ وَ قَالَ‏ لَيْسَ لِلْعَمِّ مَعَ اَلْبِنْتِ شَيْ‏ءٌ

فَأَخْرَجَهُ فَإِذَا كِتَابٌ جَلِيلٌ فَإِذَا فِيهِ رَجُلٌ مَاتَ وَ تَرَكَ عَمَّهُ وَ خَالَهُ قَالَ لِلْعَمِّ اَلثُّلُثَانِ وَ لِلْخَالِ اَلثُّلُثُ‏

فِي عَمَّةٍ وَ خَالَةٍ قَالَ اَلثُّلُثُ وَ اَلثُّلُثَانِ يَعْنِي لِلْعَمَّةِ اَلثُّلُثَانِ وَ لِلْخَالَةِ اَلثُّلُثُ‏

اَللَّهِ ع‏ عَنِ اَلرَّجُلِ يَمُوتُ وَ يَتْرُكُ خَالَهُ وَ خَالَتَهُ وَ عَمَّهُ وَ عَمَّتَهُ وَ اِبْنَهُ وَ اِبْنَتَهُ وَ أَخَاهُ وَ أُخْتَهُ فَقَالَ كُلُّ

سَأَلْتُ‏ أَبَا جَعْفَرٍ ع‏ عَنْ رَجُلٍ مَاتَ وَ تَرَكَ أَبَاهُ وَ عَمَّهُ وَ جَدَّهُ قَالَ فَقَالَ حَجَبَ اَلْأَبُ اَلْجَدَّ اَلْمِيرَاثُ لِلْأَبِ وَ

اِمْرَأَةً يَحْرُمُ عَلَيْهِ أَنْ يَتَزَوَّجَهَا أُخْتٌ أَوْ بِنْتٌ أَوْ عَمَّةٌ أَوْ خَالَةٌ أَوِ اِبْنَةُ أُخْتٍ أَوْ نَحْوُهَا فَأَمَّا اَلْمَرْأَةُ اَلَّتِي

جَعْفَرٍ اَلثَّانِي ع‏ جُعِلْتُ فِدَاكَ رَجُلٌ هَلَكَ وَ تَرَكَ اِبْنَتَهُ وَ عَمَّهُ فَقَالَ اَلْمَالُ لِلاِبْنَةِ قَالَ وَ قُلْتُ لَهُ رَجُلٌ مَاتَ وَ تَرَكَ

ضَيْعَتِهِ عَلَى بَرِيدَيْنِ أَوْ ثَلاَثَةٍ وَ مَمَرُّهُ عَلَى ضِيَاعِ بَنِي عَمِّهِ أَ يُقَصِّرُ وَ يُفْطِرُ أَوْ يُتِمُّ وَ يَصُومُ قَالَ لاَ يُقَصِّرُ وَ

فِي عَمَّةٍ وَ خَالَةٍ قَالَ اَلثُّلُثُ وَ اَلثُّلُثَانِ يَعْنِي لِلْعَمَّةِ اَلثُّلُثَانِ وَ لِلْخَالَةِ اَلثُّلُثُ‏

فِي عَمَّةٍ وَ عَمٍّ قَالَ لِلْعَمِّ اَلثُّلُثَانِ وَ لِلْعَمَّةِ اَلثُّلُثُ وَ قَالَ فِي اِبْنِ عَمٍّ وَ خَالَةٍ قَالَ اَلْمَالُ لِلْخَالَةِ وَ قَالَ

سَأَلْتُهُ عَنِ اَلرَّجُلِ يَكُونُ أَبُوهُ أَوْ عَمُّهُ أَوْ أَخُوهُ يَكْفِيهِ مَئُونَتَهُ أَ يَأْخُذُ مِنَ اَلزَّكَاةِ فَيَتَوَسَّعَ بِهِ إِنْ كَانُوا

نزد خداوند عزيز گناهش سخت‏تر است از سى بار زنا كه همه با محارم مانند خاله و عمّه صورت گيرد.

سَأَلْتُهُ عَنِ اَلرَّجُلِ يَكُونُ أَبُوهُ أَوْ عَمُّهُ أَوْ أَخُوهُ يَكْفِيهِ مَئُونَتَهُ أَ يَأْخُذُ مِنَ اَلزَّكَاةِ فَيَتَوَسَّعَ بِهِ إِنْ كَانُوا

دختر خواهر يا دختر دختر، يا دختر دائى، يا دختر خاله، يا دختر عمو، يا دختر عمّه، يا دورتر از ايشان، همگى مال براى خويشانست هر چه دور، و موالى با بودن يكى

أَهْلِهَا قَتِيلٌ نَوْحاً وَ بُكَاءً وَ لَمْ يَسْمَعْ مِنْ دَارِ حَمْزَةَ عَمِّهِ فَقَالَ ص لَكِنَ‏ حَمْزَةَ لاَ بَوَاكِيَ لَهُ فَآلَى‏ أَهْلُ اَلْمَدِينَةِ

أَهْلَ هَذِهِ اَلْآيَةِ مِنَ اَلنِّسَاءِ عَتَقُوا جَمِيعاً وَ يَمْلِكُ عَمَّهُ وَ اِبْنَ أَخِيهِ وَ اِبْنَ أُخْتِهِ وَ خَالَهُ وَ لاَ يَمْلِكُ أُمَّهُ

أُخْتَهُ لِأَبِيهِ أَوْ أُخْتَهُ لِأَبِيهِ وَ أُمِّهِ دُونَ عَصَبَةِ بَنِي عَمِّهِ وَ بَنِي أَخِيهِ وَ لاَ يُعْطُونَ اَلْإِخْوَةَ لِلْأُمِّ شَيْئاً قَالَ فَقُلْتُ

فَأَخْرَجَهُ فَإِذَا كِتَابٌ جَلِيلٌ وَ إِذَا فِيهِ رَجُلٌ مَاتَ وَ تَرَكَ عَمَّهُ وَ خَالَهُ قَالَ لِلْعَمِّ اَلثُّلُثَانِ وَ لِلْخَالِ اَلثُّلُثُ‏

بيرون شتافتند، در اين موقع خواب عجيب و وحشتناكى كه عاتكه فرزند عبدالمطلب و عمه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) ديده بود دهان به دهان مى گشت و بر هيجان

اضافى نيز نگويد، از آنجا كه استثناى پسر برادر و پسر خواهر نشان مى دهد كه عمه و خاله انسان نسبت به او محرمند روشن مى شود كه عمو و دائى يك زن نيز بر او محرم

در آيه ۲۳ و ۲۴ سوره نساء تحريم آن بيان گرديده است (مادر و دختر و خواهر و عمه و خاله و...) تفسير نمونه جلد ۱۷ صفحه ۳۹۳ و در ذيل بعضى از اين اخبار تصريح

هَذَا عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ مَا يُرِيدُ إِلاَّ أَنْ يَرْفَعَ بِضَبْعِ اِبْنِ عَمِّهِ وَ يَحْمِلَ عَلَيْنَا أَهْلَ بَيْتِهِ‏ يَقُولُ أَمْسِ‏ مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ‏