نتایج جستجو

الذين ف کلم وجه دون شىء ذلک قد خلو دنو ملک عظم کفر عزير کفى اخر ارض بهت رهب ک جمع يهود قبل على لا وحد بشر فوه قرب الک ى

تکرار در قرآن: ۹(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... (بر وزن فلس) زيور جمع آن حلّى (به ضمّ اوّل و كسر دوّم و به كسر اوّل و دوّم) است چنانكه در اقرب گفته

باشد آن را وثن در اقرب الموارد تصريح شده كه صنم معرّب است. اصنام به صيغه جمع پنج بار در قرآن آمده است: انعام:74، اعراف:138، ابراهيم:35، شعراء:71، انبياء:57

موسى اتى تبع اخذ رحم اهل عبد لو کيف لعل خير فرعون غفر وقى حشر عمل يدى لما جمع اخو

شده در حال بارگیری... صدا. [لقمان:19]. راستى ناپسندترين صداها صداى خران است جمع آن اصوات است. در آيه [اسراء:64]. بوسوسه شيطان صوت شيطان اطلاق شده و از آيه

كه هر چيز به طرف آن حمل و جمع مى‏شود. گويند: «جَبيتُ الْماءَ فَى الْحَوْضِ» آب را در حوض جمع كرده است كه آب را جمع كرده است جمع آن جواب است (مفردات) [سباء:13]

آیات شامل این کلمه «أَشْهاد» جمع «شاهد» یا «شهید» است (همان گونه که «اصحاب» جمع «صاحب» و «اشراف» جمع «شریف» است) و به هرحال، به معناى گواهان است. شهد (۱۶۰

که «قُرْء» به معناى جمع است و چون در حالت پاکى زن، خون عادت در وجود او جمع مى شود، این واژه به پاکى اطلاق شده است. قرء (۸۸ بار) جمع كردن. «قَرَءَ الشَّىْ‏ءَ

آیات شامل این کلمه «زُبُر» جمع «زبرة» (بر وزن لقمه) به معناى قسمتى از موى پشت سر حیوان است که آن را جمع و از بقیه جدا کنند، سپس این واژه به هر چیزى که

معنى مادر مرده است. [انعام:152]. به مال يتيم نزديك نشويد مگر به بهترين طريق. جمع آن در قرآن مجيد يتامى است [بقره:177]. در آيه [نساء:2]. به اعتبار ماكان يتامى

روزه بگيرد. هم الله اله ل ب کم وله ما ک ف على من ه س کون کفر ان يمن لا جهنم جمع انن دهن رضو طوع ذلک اذا صير الم رود کسب عمل الا شقق بئس رسل همز کلل قبل حفظ

موت جعل ولى قوم ى اذا ان علم رجع توب نن حيى ذلک ارض اخر نظر سوى سمو بين ظلم جمع الذى رسل هو رئى انتم کلل اتى نطف لم عمل ايى نفس عذب عود کيف بعث ترب اخذ اوى

گنج است که در اصل به معناى جمع و جور کردن اجزاء چیزى گفته مى شود. از این رو شتر پر گوشت را «کِنازة اللَّحم» مى نامند. سپس به جمع آورى، نگهدارى و پنهان نمودن

آیات شامل این کلمه «اعناب» جمع «عنب» و «عنبه» و «نخیل» جمع «نخل» است; شاید ذکر صیغه جمع در اینجا اشاره به انواع مختلف انگور و خرما است که هر یک از این

[عنكبوت:14]. جمع آن در قرآن سنون است. [كهف:11]. بعضى گويند: اصل آن سنه است به دليل آنكه سنهات جمع بسته مى‏شود و بعضى گويند: سنواست كه جمع آن سنوات آيد

آیات شامل این کلمه «خِفاف» جمع «خفیف» است و «ثِقال» جمع «ثقیل»، این دو کلمه مفهوم جامعى دارد که همه حالات انسان را شامل مى شود. خفف‌ (۱۷ بار) وَ اللّه

آیات شامل این کلمه «طَیْر» از مادّه «طَیَران» جمع «طائر» است، و لذا فعل و وصف آن به صورت جمع آمده و این که بعضى تصور کرده اند «طیر» مفرد است بر خلاف تصریح

آیات شامل این کلمه «أَراذِل» جمع «ارذُل» (بر وزن اهرم) است; و آن خود نیز جمع «رذل» مى باشد که به معناى موجود پست و حقیر است، خواه انسان باشد یا چیز دیگر

[عنكبوت:14]. جمع آن در قرآن سنون است. [كهف:11]. بعضى گويند: اصل آن سنه است به دليل آنكه سنهات جمع بسته مى‏شود و بعضى گويند: سنواست كه جمع آن سنوات آيد

«طبرسى» در «مجمع البیان» و بعضى دیگر از مفسران بزرگ گفته اند: جمع «مُعَقِّبَة» و آن هم به نوبه خود جمع «مُعَقِّب» مى باشد و به معناى گروهى است که پى در پى و به

آیات شامل این کلمه «آصال» جمع «اُصُل» (بر وزن دهل) و آن نیز جمع «اصیل» است که از مادّه «اصل» گرفته شده است که به معناى عصر، نزدیک غروب و شبانگاه است از

آیات شامل این کلمه «حَرَس» (بر وزن قفس) جمع «حارس» به معناى نگاهبان، و بعضى آن را اسم جمع دانسته اند. حرس‌ (۱ بار) (بر وزن فرس) نگهبانها، محافظها. مفرد

(درخت خرما) هم به معناى مفرد و هم به معناى جمع، استعمال مى شود، اما چنان که «راغب» در «مفردات» مى گوید: جمع «نخل» است، «نخل» اسم براى درخت است و میوه آن

خوش سخن بودن، نیز مى آید، و ممکن است هر دو معنا در آیه جمع باشد. عرب‌ (۲۲ بار) (بر وزن عنق) جمع عروب يا عروبه است و آن زنى است كه به شوهرش اظهار عشق و

آیات شامل این کلمه «نَفِیر» اسم جمع، و به معناى گروهى از مردان است، بعضى گفته اند: جمع «نَفْر» و در اصل از مادّه «نَفر» (بر وزن عفو) به معناى کوچ کردن

شامل این کلمه «قُطُوفُ» جمع «قطف» (بر وزن حزب) به معناى میوه چیده شده است، و گاه به معناى میوه اى که آمادّه چیدن است، نیز آمده. یا جمع «قَطف» (بر وزن حذف)

براى خداست به بتها مى‏رسد. آيه راجع به بدعتهاى مشركان است. وصل متصل كردن جمع كردن «وَصَلَ الشَّىْ‏ءَ» بِالشَّىْ‏ءِ وَصْلاً وصِلَةً: جَمَعَهُ» [رعد:21]

بارگیری... وسيله. راغب گويد: سبب ريسمانى است كه با آن به درخت خرما بالا مى‏روند جمع آن اسباب. فرموده [ص:10]. يعنى در ريسمانها بالا روند اين در معنى اين در معنى

انس حوت انت يمم اتى ذلکن لولا ويل رسل سبل لقى لقم لن کرم کلل نفع قوم امن جمع قبل يوم رزق قد عن اخر صرخ ها نبذ دحض جوب لئک عظم ظلم روح الک عقم جهد طغو رود

از زنان دلپسند است دو دو، سه سه، چهار چهار. ناگفته نماند: اين خطاب نسبت به جمع است و نسبت به هر فرد چنين مى‏شود: نكاح كن از زنان دو يا سه و يا چهار زنِ آزاد،

باران تکرار مى شود. به گودال هایى که آب باران در آن جمع مى شود نیز، «رجع» مى گویند، یا به خاطر جمع آب باران در آن، و یا به خاطر امواجى که بر اثر وزش نسیم

فرستاد، |پس فرعون مأموران جمع‌آورى را به شهرها فرستاد پس فرعون مأمورانِ جمع‌آورىِ [خود را] به شهرها فرستاد، آن گاه فرعون رسول برای جمع آوری لشکر به شهرها فرستاد

آیات شامل این کلمه «جَوار» جمع «جاریه» توصیفى است براى «سفن» به معناى «کشتى ها» که به خاطر اختصار در تقدیر است، زیرا آنچه بیشتر مورد توجّه است، همین جریان

طاغوت است. این کلمه هم به معناى مفرد و هم به معناى جمع استعمال مى شود، هر چند گاهى آن را به «طواغیت» جمع مى بندند. بعضى از مفسران، مانند «زمخشرى» در «کشّاف»

شامل‌ جميع‌ ‌ما سوي‌ اللّه‌ ميگرديد ‌پس‌ چرا بصيغه‌ جمع‌ آورد! و بعضي‌ جواب‌ داده‌اند ‌که‌ بصيغه‌ جمع‌ آورد ‌تا‌ فقط ذوي‌ العقول‌ (ملائكه‌ و جن‌ و انس‌)

آیات شامل این کلمه «أَحْبار» جمع «حبر» (بر وزن فکر و همچنین بر وزن ابر) به معناى اثر نیک است و سپس بر دانشمندانى که در جامعه اثر نیک دارند اطلاق شده است;

مادّه «انشار» به معناى گستردن بعد از جمع کردن است; و این تعبیر جالبى است که نشان مى دهد با مرگ زندگى انسان به کلّى جمع مى شود. نشر (۲۱ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار)

آیات شامل این کلمه «نُصُب» جمع «نصیب» آن هم به گفته بعضى، جمع «نصب» (بر وزن سقف) در اصل، به معناى چیزى است که در جایى نصب مى شود، و به بت هایى که به صورت

گفتند كوتاهى كردند [توبه:83]. قعود: جمع قاعد نيز آمده است مثل سجود جمع ساجد [آل عمران:191]. قيام جمع قائم و قعود جمع قاعد است يعنى آنكه خدا را درحال ايستاده

Javascript to function. چرا که جمع‌کردن و خواندن آن بر عهده ماست! |چرا كه جمع آورى و قرائت آن بر [عهده‌ى‌] ماست چرا كه جمع‌كردن و خواندن آن بر عهده ماست

گفتند كوتاهى كردند [توبه:83]. قعود: جمع قاعد نيز آمده است مثل سجود جمع ساجد [آل عمران:191]. قيام جمع قائم و قعود جمع قاعد است يعنى آنكه خدا را درحال ايستاده

آیات شامل این کلمه «ضفادع» جمع «ضفدع» است، «ضفدع» به معناى قورباغه است، این کلمه به صورت جمع در آیه فوق آمده ولى عذاب هاى دیگر به صورت مفرد ذکر شده است

آیات شامل این کلمه «دَرَجات» جمع «درجه» معمولاً به پله هایى گفته مى شود، که از آن به سمت بالا مى روند، لذا در مورد بهشت، درجات گفته مى شود. تعبیر به «دَرَجات»

«تزویج» نیست، بلکه منظور جمع کردن میان این دو موهبت براى گروهى از انسان ها است، و به عبارت دیگر، واژه «تزویج» گاه به معناى جمع کردن میان اشیاء مختلف، یا

آیات شامل این کلمه «صُحُف» از مادّه «صحف» جمع «صحیفه» به معناى ورقه اى است که آن را این طرف و آن طرف مى کنند (چون اصل مادّه «صحف» و «صحیفه» به معناى چیز

خرما. در واحد و جمع استعمال مى‏شود مثل [ق:10]. كه به قرينه وصف در جمع بكار رفته و مثل [قمر:20]. واحد آن نَخْلَة است نحو [مريم:23]. جمع آن نخيل مى‏باشد

عالم گويند كه علامت وجود خالق متعال‏اند به نظر نگارنده جمع آن براى افاده كثرت است وگرنه احتياج به جمع بستن نداشت و در عرف به هريك از اصناف مخلوق عالم ميگويند

آیات شامل این کلمه «مَفاتِـحُ» جمع «مِفْتَح» (بر وزن بهتر) به معناى «کلید» است، و نیز ممکن است جمع «مَفْتَح» (بر وزن دفتر) به معناى «خزینه» و مرکز نگاهدارى

نامند و از آنجا که قرآن براى جمع بین قبائل و طوائف و دل ها بوده، گاه لغات مختلف آنها را به کار مى گیرد، تا از این راه، جمع قلوب شود، از جمله همین کلمه «حَصَب»

خرما. در واحد و جمع استعمال مى‏شود مثل [ق:10]. كه به قرينه وصف در جمع بكار رفته و مثل [قمر:20]. واحد آن نَخْلَة است نحو [مريم:23]. جمع آن نخيل مى‏باشد