نتایج جستجو

الى قرح شطن نصب ذوق بعد بشر قوم لن فرض جنب کلل حسن الم صدر طلق امن عرض فضل جزع ايى ظلم کفر ذات مثل هلع سرر نعم فوز خلق هو بين لغب تبع ا وقى ابو يئس ارض تلک

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... هلع (بروزن فرس) جزع و گرسنگى است چنانكه در اقرب الموارد است در صحاح و قاموس گفته «اَلْهَلَعُ:

آثار تسلیم به خدا ۳ تکبر: تکبر هنگام نعمت ۴; زمینه تکبر ۲; سرزنش تکبر ۷ جزع: سرزنش جزع ۷ خدا: ارتباط با خدا ۱۱; التجا به خدا ۵; تنزیه خدا ۹; خدا و شرور ۹;

دخل امر ى نقب اوى س صبر ظنن جهنم الله قبل ايى کون خير ام متع بطش حيى ان جنن جزع ائى اله ا اول

صَرْفِهِ الْمُتَقَلِّبُ‏ چون روزگارم شادم كند متكبر نمى‏شوم، از برگشت آن نيز جزع و ناله ندارم. راغب و زمخشرى نيز آن را نقل كرده‏اند. در قرآن مجيد بيشتر در

بنیامین و لاوى) صبرى نیکو و بدور از هر گونه جزع و شکایت پیشه کند. (فصبر جمیل) صبر جمیل ، صبرى است که در آن جزع نباشد و از مصیبت رخ داده به مردم شکایت نشود(مجمع البیان)

صَرْفِهِ الْمُتَقَلِّبُ‏ چون روزگارم شادم كند متكبر نمى‏شوم، از برگشت آن نيز جزع و ناله ندارم. راغب و زمخشرى نيز آن را نقل كرده‏اند. در قرآن مجيد بيشتر در

واللّ چون ملك الموت براى قبض روحش آيد ناله مى‏كند، ملك الموت فرمايد: دوست خدا جزع نكن به خدائيكه محمد را پيامبرى داده من به تو از پدرى كه نزد تو آيد نيكوكارتر

رسید که بی تردید دو برابرش را [در جنگ بدر به دشمن] رساندید، [از روی بی صبری، جزع، ناراحتی و اضطراب] می گویید: این آسیب چگونه و از کجاست؟ بگو: از ناحیه خود

به‌راستی انسان سخت آزمند (و بی‌تاب) خلق شده است. چون صدمه‌ای به او در رسد جزع و لابه‌کُننده است. و چون خیری به او رسد (آن را از دیگران) بازدارنده است. بجز

چنانكه در «وَجَنَّةٍ عَرْضُها...» گذشت. و ظاهراً مراد از دعا در آيه تضرّع و جزع است مثل [معارج:20]. * [احقاف:24] ضمير. «رَأَوْهُ» شايد به عذاب موعود راجع

بخدا قسم، به درستى كه وقتى بيايد ملك الموت براى قبض روح او، جزع نمايد. پس ملك الموت گويد: جزع منما، قسم به آنكه مبعوث ساخت حضرت محمد صلّى اللّه عليه و آله

«3» ايمان به قيامت و بيم از عذاب، زمينه توجّه به نماز و انفاق است. 1- هلوع، جزع و بخل دارد، امّا مصلّى، نماز و انفاق دارد. هَلُوعاً ... جَزُوعاً .. مَنُوعاً-

«3» ايمان به قيامت و بيم از عذاب، زمينه توجّه به نماز و انفاق است. 1- هلوع، جزع و بخل دارد، امّا مصلّى، نماز و انفاق دارد. هَلُوعاً ... جَزُوعاً .. مَنُوعاً-

«3» ايمان به قيامت و بيم از عذاب، زمينه توجّه به نماز و انفاق است. 1- هلوع، جزع و بخل دارد، امّا مصلّى، نماز و انفاق دارد. هَلُوعاً ... جَزُوعاً .. مَنُوعاً-

«3» ايمان به قيامت و بيم از عذاب، زمينه توجّه به نماز و انفاق است. 1- هلوع، جزع و بخل دارد، امّا مصلّى، نماز و انفاق دارد. هَلُوعاً ... جَزُوعاً .. مَنُوعاً-

«3» ايمان به قيامت و بيم از عذاب، زمينه توجّه به نماز و انفاق است. 1- هلوع، جزع و بخل دارد، امّا مصلّى، نماز و انفاق دارد. هَلُوعاً ... جَزُوعاً .. مَنُوعاً-

«3» ايمان به قيامت و بيم از عذاب، زمينه توجّه به نماز و انفاق است. 1- هلوع، جزع و بخل دارد، امّا مصلّى، نماز و انفاق دارد. هَلُوعاً ... جَزُوعاً .. مَنُوعاً-

«3» ايمان به قيامت و بيم از عذاب، زمينه توجّه به نماز و انفاق است. 1- هلوع، جزع و بخل دارد، امّا مصلّى، نماز و انفاق دارد. هَلُوعاً ... جَزُوعاً .. مَنُوعاً-

شما كوريد وارد شويد و بيابيد آنرا پس صبر كنيد بر عذابش يا صبر نكنيد بلكه جزع و فزع نمائيد بحال شما فرق نميكند خلاصى از آن نداريد جزاى اعمال زشت دنيويّه

«3» ايمان به قيامت و بيم از عذاب، زمينه توجّه به نماز و انفاق است. 1- هلوع، جزع و بخل دارد، امّا مصلّى، نماز و انفاق دارد. هَلُوعاً ... جَزُوعاً .. مَنُوعاً-

اكمل ثواب. بيان: محقق طوسى رحمه الله فرمايد: «1» صبر عبارت است از حبس نفس از جزع نزد مكروه، و آن منع كند باطن را از اضطراب و لسان را از شكايت و اعضاء را از

در مكّه آمدم و وا محمدا مى‌گفتم. در اين اثنا پيرى به عصا تكيه كرده، چون جزع مرا ديد، گفت: بيا تا نزد هبل كه اعظم بتان است، رويم شفاعت كند. پس پير نزد

شما كوريد وارد شويد و بيابيد آنرا پس صبر كنيد بر عذابش يا صبر نكنيد بلكه جزع و فزع نمائيد بحال شما فرق نميكند خلاصى از آن نداريد جزاى اعمال زشت دنيويّه

و صلاح است خداوند دل او را هدايت بصبر و سكون فرموده و نگهدارى ميفرمايد از جزع و بى‌صبرى و تشويش و علم خداوند احاطه دارد بتمام اشياء و مصالح و مفاسد امور

شما كوريد وارد شويد و بيابيد آنرا پس صبر كنيد بر عذابش يا صبر نكنيد بلكه جزع و فزع نمائيد بحال شما فرق نميكند خلاصى از آن نداريد جزاى اعمال زشت دنيويّه

فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه خدا نميكند

فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه خدا نميكند

اللّه اعلم پس صبر كن اى پيغمبر بر تكذيب قوم و آزار آنها صبر خوبى كه شكايت و جزع در آن نباشد اصلا تا بزودى به اجر جزيل اخروى برسى چون روز قيامت را كفّار دور

فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه خدا نميكند

است پس متعظ شوند. يا قلوبشان نرم شود به آفات و عاهات، متوجه درگاه الهى شده، جزع و فزع نمايند، و راغب گردند به نعماء سبحانى، لكن ايشان تذكر و تنبهى نيافتند

تا مخفى شد. قابيل چون آن حال را مشاهده كرد. قالَ يا وَيْلَتى‌: گفت از روى جزع و تحيّر كه: واى بر من اى هلاكت من حاضر شو كه اكنون وقت حضور توست. بعد از آن

نموده كه بر بنى اسرائيل برف سرخ باريد كه نديده بودند مثل آنرا پيش از آن پس با جزع فوق العاده از آن بلا مردند و قمى ره مقطوعا و در مجمع از صادقين عليهما السلام

فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه خدا نميكند

فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه خدا نميكند

عذاب چيزى را تا فى الجمله استراحت كنيم. اين التماس تخفيف عذاب، به جهت شدت جزع و جلد 11 - صفحه 318 عدم طاقت ايشان باشد نه اينكه اميد تخفيفى داشته باشند از

ابدى شما خواهد بود و اگر در طلب رضا و خشنودى خداوند و عفو از تقصيرات خودتان جزع و فزع نمائيد ابدا بجائى نخواهد رسيد و نميتوانيد تحصيل نمائيد آنرا و التماس

فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه خدا نميكند

مى‌كردند آب گريه‌هاى راست را برد. شعبى گفت: «1» زنى نزد شريح آمد مى‌گريست و جزع مى‌كرد، چون حجت بر او متوجه شد، يكى گفت: بنگر كه اين مسكينه چگونه مى‌گريد،

و صلاح است خداوند دل او را هدايت بصبر و سكون فرموده و نگهدارى ميفرمايد از جزع و بى‌صبرى و تشويش و علم خداوند احاطه دارد بتمام اشياء و مصالح و مفاسد امور

خداوند این آیة را فرستاد. كلبى گوید: در هنگام نماز وقتى آیات عذاب ذكر می‌شد، جزع و زارى می‌كردند و خداوند این آیه را فرستاد. قتادة گوید: بدین سبب نازل گردید

و صلاح است خداوند دل او را هدايت بصبر و سكون فرموده و نگهدارى ميفرمايد از جزع و بى‌صبرى و تشويش و علم خداوند احاطه دارد بتمام اشياء و مصالح و مفاسد امور

و صلاح است خداوند دل او را هدايت بصبر و سكون فرموده و نگهدارى ميفرمايد از جزع و بى‌صبرى و تشويش و علم خداوند احاطه دارد بتمام اشياء و مصالح و مفاسد امور

نفسهاى خود. بدرستى كه آزموده‌ايد نفوس خود را در معصيتهاى دنيا، پس ديده‌ايد جزع يكى از كسان خود را از خارى كه به او رسد و لغزشى كه خون آلود سازد او را و ريگ‌

مكه اعلام فرمود كه بعد از اين سال هيچ مشركى نبايد داخل مسجد الحرام شود قريش جزع شديدى نمودند و گفتند كه تجارت ما از دست رفت و عيال ما ضايع شدند و خانه‌هاى

فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه خدا نميكند

و گذشت و شکیبایی کارگر نیفتاد باز نباید مأیوس و دلسرد شد، و یا بی‌تابی و جزع نمود، بلکه باید با حوصله و خونسردی هر چه بیشتر همچنان به تبلیغ ادامه داد،

فرموده كه حريص و بى‌صبر است چنانچه خداوند ميفرمايد وقتى رسد او را فقر و فاقه جزع و فزع ميكند و وقتى برسد باو مال و ثروت بخل مينمايد و انفاق در راه خدا نميكند

بگذرد و بداند كه هيچ چيز دنيا دوام و ثبات ندارد نه مصيبت و بلا و محنتش قابل جزع و فزع و بى صبرى است و نه نعمت و دولت و مكنتش در خور نخوت و سرور و دلگرمى است

آمد. دستور فرمود تا بعضى از درختان را که مال و ثروت آنان بود، بریدند. اینان جزع و زارى کردند و نمى توانستند بریده شدن درخت‌هاى خود را طاقت آورند. لذا از راه

و صلاح است خداوند دل او را هدايت بصبر و سكون فرموده و نگهدارى ميفرمايد از جزع و بى‌صبرى و تشويش و علم خداوند احاطه دارد بتمام اشياء و مصالح و مفاسد امور

و صلاح است خداوند دل او را هدايت بصبر و سكون فرموده و نگهدارى ميفرمايد از جزع و بى‌صبرى و تشويش و علم خداوند احاطه دارد بتمام اشياء و مصالح و مفاسد امور

سَبِيلٍ‌: هيچ راهى تا برويم و در تدارك مكافات كوشيم. اين كلام را از غايت فزع و جزع گويند، اگرچه دانسته باشند كه رجوع به دنيا ممكن نيست. وَ لَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ

و حجاب بر طرف شد و استخوان مردگان ظاهر گشت نوح عليه السّلام آنها را ديد و جزع نمود و بسيار غمناك شد و خداوند به او وحى فرمود اين كار را خودت كردى كه نفرين

باطن حاسد مكشوف گردد. پس بر محسود لازم است كه سپر صبر در سر كشد تا به جهت جزع، غصص صبر بر ايذاء حسد، نسائم و روايح طيبه صبر به همه اقطار عالم رسيده موجب

ابوطالب در جواب گفت: اگر عيب‌جوئى زنان قريش نبود و موضوع اسلام مرا حمل بر جزع و ناتوان بودن نمي‌نمودند هر آينه چشمانت را به ايمان خود روشن مي‌كردم سپس اين

نادانان به آنكه ايمان اجبارى، منافى‌ تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 259 حكمت است. يا جزع مكن در موضع صبر، و حريص مباش در چيزى كه واقع نشود، تا حال تو، به حال جهّال،

و صلاح است خداوند دل او را هدايت بصبر و سكون فرموده و نگهدارى ميفرمايد از جزع و بى‌صبرى و تشويش و علم خداوند احاطه دارد بتمام اشياء و مصالح و مفاسد امور

عشرى، ج‌1، ص: 92 گفت خاموش شويد. عابد دوباره آيه را خواند، دختر جامه دريده جزع و فزع آغاز نمود. پدر بيامد، او را در كنار گرفت، گفت: تو را چه شده؟ دختر گفت:

ابدى شما خواهد بود و اگر در طلب رضا و خشنودى خداوند و عفو از تقصيرات خودتان جزع و فزع نمائيد ابدا بجائى نخواهد رسيد و نميتوانيد تحصيل نمائيد آنرا و التماس

خبر است‌ «1» چون يوسف عليه السّلام خواست بيرون آيد، زندانيان در مفارقت او جزع و زارى نمودند كه ما به تو انس و الفت و لطف و محبت تو خوشحال بوديم، اكنون چه

و حجاب بر طرف شد و استخوان مردگان ظاهر گشت نوح عليه السّلام آنها را ديد و جزع نمود و بسيار غمناك شد و خداوند به او وحى فرمود اين كار را خودت كردى كه نفرين

و حجاب بر طرف شد و استخوان مردگان ظاهر گشت نوح عليه السّلام آنها را ديد و جزع نمود و بسيار غمناك شد و خداوند به او وحى فرمود اين كار را خودت كردى كه نفرين

خوشدل شو به سبز شدن درخت خرماى تازه كه مناسب حال تو است. حاصل آنكه مطمئن شو و جزع مكن. در تفسير لوامع- از حضرت امام محمد باقر عليه السلام: لم تستشف النّساء

ادبار دنياى مادى رخ مى دهد بازگو مى كند كه حالت فراموشكارى به هنگام نعمت ، و جزع و فزع به هنگام مصيبت است . مى فرمايد: « هر گاه به انسان نعمتى دهيم روى مى

خيالهاى پريشان و خاطرات وحشت زا در دلش خطور نكند، و دلش را مضطرب نكند و دچار جزع نگردد، و در نتيجه اسرار فرزندش موسى را كه مى بايست مخفى كند، اظهار نكند و

و صلاح است خداوند دل او را هدايت بصبر و سكون فرموده و نگهدارى ميفرمايد از جزع و بى‌صبرى و تشويش و علم خداوند احاطه دارد بتمام اشياء و مصالح و مفاسد امور

النار فارحموا نفوسكم‌ فانّكم‌ ‌قد‌ جرّبتموها ‌في‌ مصائب‌ الدنيا، أ فرأيتم‌ جزع‌ احدكم‌ ‌من‌ الشوكة تصيبه‌، و العمرة تدميه‌، و الرمضاء تحرقه‌! فكيف‌ اذا ‌کان‌

بالانبياء ‌ثم‌ الاولياء ‌ثم‌ الامثل‌ فالامثل‌ و صبر ‌در‌ موقعي‌ صادق‌ ‌است‌ ‌که‌ جزع‌ و فزع‌ نكند و نزد ‌غير‌ ‌خدا‌ شكايت‌ كند و بداند ‌که‌ عين‌ صلاح‌ ‌او‌ ‌است‌

آن به سوى آن حضرت وحى فرمود كه: يا محمد، من امر كردم و اطاعت نشدم، پس تو جزع مكن، چون امر كنى و اطاعت نشوى در باب وصىّ خود». _________________________

خدا صلى الله عليه و آله فرمود: صبر بر سه قسم است: يكى صبر در نزد مصيبت كه جزع نكند؛ و ديگرى صبر بر طاعت كه آن را به عمل آورد؛ و سيم صبر از معصيت كه مرتكب

آن است. (مترجم) و پسر بزرگ كه وصىّ و قيّم تو بود، مرد، پس خدا را حمد كن و جزع مكن كه مزدت فرو مى‏ريزد». بعد از آن، خبر به من رسيد كه پسرم از بيمارى كه داشت،

و همچنين اطاعت و معصيت صبر نموده و خويشتندارى مى كنند، و (به جاى ناشكرى و جزع) نماز مى گزارند و متوجه درگاه پروردگار خود مى شوند. و (به جاى معصيت) به وسيله

بر مصيبت (پايدارى در برابر حوادث ناگوار و عدم خود باختگى و شكست روحى و ترك جزع و فزع ). كمتر موضوعى را در قرآن مى توان يافت كه مانند «صبر» تكرار و مورد تاءكيد

نعمتها به شكر مى پردازند و مغرور و غافل نمى شوند و به هنگام روى آوردن مصيبتها جزع نمى كنند بلكه عبرت مى گيرند. پايان سوره سبا اول اسفند ماه ۱۳۶۲ مطابق : ۱۷

كند كه خداى تعالى با او دشمنى دارد و به وى اهانت مى كند. در نتيجه، به كفر و جزع مى پردازد. پس مراد از جملۀ «فأمّا الإنسان» اين است كه: نوع انسان، به حسب طبع

فراموش نموده ، و وقتى هم يكى از اين دو يعنى يوسف را ناپديد مى بيند آنقدر جزع و فزع ، و گريه و زارى مى كند تا آنكه هر دو چشمش نابود و پشتش خميده مى شود

بدان شهادت دهم ، گفت : شهادت مى دادم ، اگر سرزنش ‍ قريش نبود، كه فردا بگويند جزع و ناراحتى مرگ او را به اين اقرار واداشت ، لذا خداى تعالى اين آيه را فرستاد:

شوهر ديگر داشت ، يعنى ابوجهل و حارث ، پسران هشام از جريان خبردار شدند، و جزع و بى تابى مادر را ديدند سوار شدند، و به تعقيب او رفتند، تا به مدينه رسيدند،

ما يؤ مرون ). و به اين ترتيب نه راه گريزى وجود دارد، و نه گريه و التماس و جزع و فزع مؤ ثر است . روشن است هر ماءمورى براى كارى گمارده شود بايد روحياتى متناسب

ديگر چه معنا دارد كه آدمى در مواقع برخورد بلايا و محنت ها مضطرب شود، و به جزع و فزع درآيد و يا از روح و رحمت خدا ماءيوس گردد؟! دو اسم «عليم » و «حكيم »

آنجا كه گفته : «فاذا قتلت فعند ذلك فاجزعى - زمانى كه كشته شدم در آن هنگام جزع كن » زيادى آمده و ظرف «فبذلك » بدل است از جمله «بفضل اللّه و برحمته » و متعلق

كه در اثر برخورد با منظره اى هولناك به آدمى دست مى دهد، و اين خود از جنس جزع است، و فرقش با «ترس»، اين است كه نمى گويند: «فَزِعتُ مِنَ اللّه»، ولى گفته

اى همچون طغيان به هنگام رو آوردن نعمتهاى الهى ، و لجاجت ، و دنيا پرستى ، و جزع و فزع به هنگام بروز مشكلات ، با عبارات زنده اى نهى مى كند. تفسير نمونه ، جلد:

چشمها است » (الم سجده - ۱۷). نقل مى كنند يكى از مسلمانان در آستانه مرگ بسيار جزع و بى تابى مى كرد هنگامى كه علت آن را پرسيدند گفت من به فكر اين آيه افتادم

مى‏كنيد به واسطه اين‏كه من خدا را مى‏خوانم و شما را نفرين مى‏كنم، نبايد كه جزع به هم رسانيد، از آن‏كه مرد ساحرى از گروه ساحران كه شما گمان كرده‏ايد، شما

نكند چرا كه بر سلامت اعضاء ديگر خود شكرگزار است ، بخاطر از دست دادن چيزى جزع و فزع ننمايد چرا كه بقيه امكانات خود را بازگو مى كند. اينگونه افراد در سختيها

صادق «عليه السلام» روايت كرده كه فرمود: من تعجب مى كنم از كسى كه از چهار چيز جزع و فزع مى كند و به چهار چيز پناه نمى برد - تا آن جا كه فرمود - و تعجب مى كنم