نتایج جستجو

از اينكه به محل خويش برسند (محل ذبح آنها مكه بود چنانكه محل ذبح قربان حج منى است). اعتكاف‏ [بقره:187] عاكف و معتكف كسى است كه خود را به قصد عبادت در مسجد

قول الذين بعض دين شطن اخذ نفس کفر قلب على متع ربب ها لعب لهو حقق ان الى نا منى اذ ايى هما شهد اوى عند جىء حتى امر انس يا سبق هذا ذا الذى بلو ام اول اولاء

پر شد. «اَفاضَهُ صاحِبُهُ» صاحبش ظرف را پر كرد. «اَفاضُوا مِنْ مِنى اِلى مَكَةٍ» از منى به مكه برگشتند. [مائده:83]. مى‏بينى كه در اثر شناختن حق چشمشان

بنو کثر اجر بکر جنح رضو عون قرآن سور عبد ايى اول حرج قبل امن قرء شهر عقب منى طلق نسو دون يتم ردد نبو اتى اوى ذلک ائى حلل سنن سوء حکم شدد سکن رفث قلل ملک

آب- آب منى: نطفه-، آدمى را آفريد پس او را نژاد- پيوستگى نسب- و پيوند- پيوستگى ازدواج- كرد و پروردگار تو [بر هر چيز] تواناست. خدا است که از آب (مَنی) انسانها

وزن آن كاسته مى‏شود و به تعبير سوم چنانكه وزنه يك من گندم يك قطعه سنگ يك منى است همانطور وزنه اعمال حق بودن آنهاست. نگارنده گويد، اين سخن فى نفسه صحيح

نسو وحد ک بين سعى بنو قدر فى ذلک ظلل قسم جنن غيض ضيز دون احد شعب شتت جلو منى بشر قبل وجه اذ ربب اما عقم شطن هى سود افک کتب اخر عظم

مُبْتَليكُمْ بِنَهَرٍ فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنّى وَ مَنْ لَمْ‏يَطْعَمْهُ فَاِنَّهُ مِنّى اِلَّا مَنِ‏اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ فَشَرِبُوا مِنْهُ

به معنى وصف است نه عَلَم محلّ و اگر جاى ديگر هم محلّ ازدحام باشد مثل جمرات منى به آنها هم بّكه گفته مى‏شود. در الميزان فرموده: مراد از بّكه زمين كعبه است

مى‏كند و اعتبار نيز بر آن مساعد است كه آن بزرگترين روزى بود كه هر دو فريق در منى جمع شدند (على هذا حجّ اكبر يك دفعه بيشتر نبوده است) از اهل سنّت نيز رواياتى

(از فتنه) القا كرده از بين مى‏برد و آيات خويش را محكم مى‏كند معنى آيه در «منى» گذشت. در مجمع فرموده: نسخ در لغت آن است كه چيزى را ابطال كرده و چيز ديگرى

«سلاله» نامند، سپس وارد گردد بر آن اطوار خلقت و ادوار فطرت تا در مرتبه دوم، منى پيدا شود. وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِينٍ «12» ثُمَّ

(از فتنه) القا كرده از بين مى‏برد و آيات خويش را محكم مى‏كند معنى آيه در «منى» گذشت. در مجمع فرموده: نسخ در لغت آن است كه چيزى را ابطال كرده و چيز ديگرى

الْمَوْتى‌ «40» آيا انسان مى‌پندارد كه به حال خود رها مى‌شود؟ آيا او قطره‌اى از منى نبود كه (در رحم) ريخته مى‌شد؟ سپس خون بسته‌اى شد و خداوند آن را آفرينش داد

و بعضى فرمايش قمى را هم در باب خلق حيوانات از منى حمل بر اغلب نموده‌اند و گفته‌اند بعضى از حيوانات از منى خلق نميشوند ولى آب جزء مادّه آنها است چون يكى

نداد مگر امير المؤمنين. حضرت فرمود: بنشين يا على كه تو برادر منى و وصى و وزير و وارث و خليفه منى. پس قوم برخاستند و از روى استهزاء به ابو طالب گفتند: فرمانبردارى

داشته باشد مى‏دوشد بى‏آن كه آن را تمام كند. مشعر: بيابان معروفى است ما بين منى و عرفات آن را مشعر گفته‏اند كه محل معين و معلومى است براى قسمتى از اعمال حج

پسر زن زناكار آمد عيسى «عليه السلام» چون آن سخن شنيد گفت: خدايا تو پروردگار منى و مرا آفريده‏اى و از جانب خودم به آنها مبعوث نشده‏ام اَللَّهُمَّ الْعَنْ مَنْ

بهره مند ساختن از هدایتها و رهنمودهایى از جانب خودش، بشارت داد. فإما یأتینکم منى هدًى «إما» مرکب از «إن» شرطیه و «ما»ى زایده است. شرطیه بودن جمله از یکسو و

الْقَوْل تَبِعَنِي مُحَرّرا عَلَيْک لِتُصْنَع اشْتَعَل أَنْت وَهَن اغْتَرَف مِنّي فَأَرْسِلْه هُو جَهَنّم شَرِب حَق تَبِع عَصَانِي أَلْقَيْت مَعِي عَلَى قَال