نتایج جستجو

تثمير المال و يكره انثلام الحال. «1» بايد نگويد هيچكس از شما كه خدايا پناه مى‌برم به تو از فتنه، زيرا هيچكس نيست مگر آنكه مشتمل باشد بر فتنه و بليه، و لكن مستعاذ

نضر بن عقبه گفت: من و تو در میان اسیران قریش کشته خواهیم شد زیرا گمان نمى برم محمد از ما صرف‌نظر کند. پیامبر دستور داد آن دو را نزد وى آوردند، نضر مردى

الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ(۶) ترجمه : بنام خداوند بخشنده مهربان ۱ - بگو پناه مى برم به پروردگار مردم . ۲ - به مالك و حاكم مردم . ۳ - به خدا و معبود مردم ۴ - از

اين، نامه سياه عمل اوست، به آسمان مى‌برم. ملك ديگر گفت: عجب حالتى است كه من به نام او برات آزادى آتش جهنم به زمين مى‌برم. ملك اول متعجب و متحير شد. ملك دوم

كردم و ثانيا مشغول بخطبه شد و در نهج البلاغه است كه نگوئيد خدايا پناه مى‌برم من بتو از فتنه چون كسى نيست كه گرفتار فتنه نباشد كسيكه ميخواهد پناه بخدا ببرد

می‌خواهد که خداوند او را در پناه خود بگیرد در صورتى که من به خود او پناه می‌برم سپس این آیه نازل شد. Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۸ - ۲۸

شرك آورده اى؟ و يا چيزى و كسى را به او شريك قرار داده اى؟ جوان گفت: پناه مي‌برم به خداوند كه از براى او شريكى قائل شوم. سپس فرمود: آيا كسى را به قتل رسانيده

كردم و ثانيا مشغول بخطبه شد و در نهج البلاغه است كه نگوئيد خدايا پناه مى‌برم من بتو از فتنه چون كسى نيست كه گرفتار فتنه نباشد كسيكه ميخواهد پناه بخدا ببرد

حديث است (اللّهمّ انّى أعوذ بك من فقر ينسينى و من غنى يطغينى) خدايا پناه مى‌برم به تو از فقرى كه مرا فراموش گرداند و از بى‌نيازى كه مرا به طغيان اندازد «1»

كردم و ثانيا مشغول بخطبه شد و در نهج البلاغه است كه نگوئيد خدايا پناه مى‌برم من بتو از فتنه چون كسى نيست كه گرفتار فتنه نباشد كسيكه ميخواهد پناه بخدا ببرد

مفاصلم به راه ميانداز و كردارم را خالص براى خود كن. بار خدايا! من به تو پناه برم از شرّ و هر نوع هرزگى و زشتى برون و درون، و از هر غفلت و از چه شيطان رجيم

النَّفَّاثاتِ فِي الْعُقَدِ «4» وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ «5» بگو: پناه مى‌برم به پروردگار سپيده دم. از شرّ آفريده‌هايش. و از شرّ تاريكى شب، آنگاه كه همه

محبوبتر است از اينكه هزار بنده آزاد كنم و هزار اسب زين و لجام كرده و در راه خدا برم (يعنى بجهاد بفرستم). از او، از احمد بن محمد، از محمد بن سنان، از هارون بن

عبيده حذاء گويد: بامام باقر عليه السلام عرضكردم: حديثى بمن بفرما كه از آن سود برم فرمود: اى ابا عبيده، بسيار ياد مرگ كن، زيرا شخصى از مرگ بسيار ياد نكند، جز

را مكلّف، نوشته شود براى او ده حسنه، و سيئه او يكى نوشته شود. پس پناه مى‌برم به خدا از كسى كه در يك روز مرتكب شود ده سيئه را، و نباشد براى او يك حسنه كه

و اما اجمعين‌ كلمه‌ «‌من‌» تبعيضيه‌ نفرمود جميع‌ جن‌ و انس‌ ‌را‌ جهنم‌ مي‌برم‌ بلكه‌ ‌از‌ جن‌ و انس‌ آنهايي‌ ‌که‌ مستحق‌ جهنم‌ و عذاب‌ هستند ‌از‌ جميع‌

خواندن تو روى مبارك حضرت متغير شود. عمر نگاه كرد به صورت حضرت، پس گفت: پناه مى‌برم به خدا از غضب خدا و رسول، فورا كلمه شهادتين جارى نمود و توبه كرد كه راضى شديم

باللَّه‏ ، بار خدايا من از تو خواهم خير آنچه را براى آن بيرون شدم، و پناه برم به تو از شرّ آنچه براى آن بيرون شدم، بار خدايا از فضل خود به من وسعت بده و

آنكه اسباب و وسائل آسمانها و زمين را از دستش ببرم و زمين زير پايش را فرو برم و بهر وادى هلاكتى افتد باك ندارم. محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از محمد بن

آنها، ايمان دارم به نهان آنان و عيانشان و شاهدشان و غائبشان، و به خدا پناه برم از آنچه رسول خدا (ص) از آن پناه خواسته و على و اوصياء پناه خواستند و توجه