نتایج جستجو

وکء ى ياقوت يتم يدى يسر يقن يمن يوم ک کئس کان کبر کتب کثر کدح کذب کرر کرم کسب کعب کفت کفر کلا کلل کم کما کمم کنن کوب کون کيد

علم ايى عقب سجن سقر طرق علو حطم فصل او نور لم على وزن درى ثم ام هم غدو ذا کسب رقم رحم ويل نزل ى اذ کلا کذب وعد قد بعد ظنن ليت هوى غيب ارض عمى کتم فعل سمو

هدى ظلم هن توراة ربب قوم ملک عذب کلل هو غلل قتل انس خرج کفر عمل نن يا لم کسب الا الذين او عفو لو جعل يوم صوب بيض اذ ذلک اول حقق ثم هى سوء اخذ نزل وجه بصر

على من ه س کون کفر ان يمن لا جهنم جمع انن دهن رضو طوع ذلک اذا صير الم رود کسب عمل الا شقق بئس رسل همز کلل قبل حفظ عذب اوى مهن کذب جىء حلف لو مشى حسب نن

در تحمل و كسب كار شر آمده چنانكه گذشت و نيز در كار نيك مثل [نساء:32]. ما هم ب من ل کون لا الله ف اله وله ها نفس الذين کم ه کلل عن انن على کسب امن ظلم ا

معى شکل علم طوع ضلل ظلم هيم کان شوب يوم غسل خون عنق سجر عدو اکل عين زوج کرر کسب صبر کظم خلد

آیات شامل این کلمه «کسب» به معناى تحصیل کردن چیزى از روى اراده و اختیار است، تعبیر «کسب» شاید از این نظر باشد که: گنهکار در یک محاسبه کوته بینانه، انجام

شامل این کلمه «جوارح» در اصل، از مادّه «جرح» گرفته شده که گاهى به معناى «کسب» و گاهى به معناى «زخم» است، و به همین دلیل به حیوانات صیاد، اعم از پرندگان

وجد فرش خصص اذا فرض عفف اياى کثر کرس لدى رغم ملک خرج ضرر اخذ ايى عبد قرب کسب صحب ردد رزق ذلک يى حقق بئس سبل ا عدل جنن وفى ايد قتر نطق لمم صبر نبو اوى حسن

و گويد استعمال باسل در پهلوان چهره در هم كشيده، به طور استعاره است. ب ما کسب من ها ل نفس الذين ان هم ه اول ذکر اخذ ليس دنو عدل شرب لا حيى حمم کلل غرر عذب

است، در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) آمده است: «محروم کسى است که زحمت کسب و کار مى کشد، ولى زندگى او پیچیده شده است». سئل‌ (۱۲۸ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) وَ

شده و از مادّه «اثم» (بر وزن اسم) در اصل، به معناى کارى است که انسان را از کسب ثواب تأخیر مى اندازد و معمولاً به معناى گناه به کار مى رود. بنابراین «أَثِیم»

شده و از مادّه «اثم» (بر وزن اسم) در اصل، به معناى کارى است که انسان را از کسب ثواب تأخیر مى اندازد و معمولاً به معناى گناه به کار مى رود. بنابراین «أَثِیم»

است. در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) آمده است: «محروم کسى است که زحمت در کسب و کار مى کشد، ولى زندگى او پیچیده شده است». این حدیث نیز مناسب تفسیرى است

۴، ۶ ; حلیت غنایم ۱، ۱۱ فدیه: احکام فدیه ۲، ۷ ; حلیت فدیه ۲، ۱۱ کسب: احکام کسب ۸ ; کسب حرام ۸ گناه: آمرزش گناه ۹ ; زمینه گناه ۶ لغزش: زمینه لغزش ۶ مجاهدان:

برابر هجوم احتمالى دشمن دیده مى شود که احکام خاصى براى آن بیان شده است. (براى کسب اطلاع بیشتر به کتب فقهى مراجعه شود). ربط (۵ بار) وَ اتّقُوا صَابِرُوا اللّه

کتمان کتب آسمانى ۱، ۸; گناه کتمان کنندگان کتب آسمانى ۱۴ کسب: احکام کسب ۱۹; حرمت کسب نامشروع ۱۹; کیفر کسب نامشروع ۱۹ کیفر: موجبات کیفر ۲ گناه: آثار پاکى از گناه

بعضى از روایات اسلامى نیز تأکید شده ـ به معناى رفت و آمد در طریق تجارت و کسب مال است (دقت کنید). و در سوره «شعراء» به معناى گردش و حرکت و از حالى به حالى

عمل اوى قرى نجو ائى جزى نصر عبد لو هلک حسن خرج اتى کذب فرى عن رحم ن سوء ا کسب ولى قبل الذى هو کلل نظر ضلل هى انتم او نزل ارض نن دخل وفى سبل اکل بل جنن مثل

من ل هم ما الى لا ه ف ب نا ها الله ک اتى الذين اله فى کتب قول وله انن ا کسب ان اذا نسو على قرب رئى مسس رجل کون نور لم کيف کم حسن اول ولد شفع ترک ذا ضلل

لا الذين انن اذا شىء على مثل حسن قوم نا قد الا او نفس ظلم کون قدم عن فتن کسب ارض صبر عذب نن رسل امر ى کفر فضل يدى س فرح کلل قدر بين وبل هذه لو اذن ضعف

عبادت: زمینه ترک عبادت ۱۰ علم: آثار علم ۱۱ غفلت: زمینه غفلت از خدا ۱۰ کسب: ارزش کسب ۸ مؤمنان: تکلیف مؤمنان ۵; توصیه به مؤمنان ۱، ۶; مصالح مؤمنان ۹ مصالح:

مراتع ۱ مردم: دامدارى مردم مقارن بعثت ۴; کشاورزى مردم مقارن بعثت ۴; منابع کسب مردم مقارن بعثت ۴ میوه ها: خالق میوه ها ۱

۷; تداوم زندگى قریش ۹; تفضل به قریش ۶; حاکمیت قریش ۴; رسوم قریش ۲; زمینه کسب قریش ۸; زمینه نابودى قریش ۳; سکونت قریش در مکه ۷; عوامل اتحاد قریش ۸; عوامل

از نور شما پرتوی برگیریم!» به آنها گفته می‌شود: «به پشت سر خود بازگردید و کسب نور کنید!» در این هنگام دیواری میان آنها زده می‌شود که دری دارد، درونش رحمت

اند: کریم، بخشنده اى است که تمام افعالش احسان است و هرگز با بخشش خود در پى کسب سود یا دفع زیان نیست. بعضى گفته اند: کریم، کسى است که هم آنچه را بر او است

اما آن کشتی، صاحبش خانواده فقیری بود که در دریا کار می‌کردند (و از آن کشتی کسب و ارتزاق می‌نمودند) خواستم چون کشتی‌ها (ی بی‌عیب) را پادشاه در سر راه به غصب

ربب قول تبب ذلک الذى غير فى امن الا هم زيد يا فرعون قوم مول کيد اذا سبل تبع کسب امر قرى ن صدد جىء لما

سنگ صافى است که چیزى بر آن نمى روید. ه ف لا قدر على ترک شىء وبل ما من صوب کسب ترب الله اله

ما سوء کون من ه ف هزء مکر ک عمل الذين ل قبل وله اهل اله رسل الا سخر الله کسب لا علم عن اول بدو قد صرف قول فرعون عند ليس ارض ايى فى اتى صوب يقن ائى عذب

وقت تلاش و کوشش زندگی نکرده‌ایم؟ (تا پس از تجدید قوا در شب، در روز به کار و کسب بپردازید). و روز را (برای) معاش (شما) نهادیم. و گردانیدیم روز را روزی‌گهی‌

. بلى من کسب سیئة ... هم فیها خلدون) ۴ - گنهکارانى که گناهانشان سراسر وجود آنان را فرا گیرد، در آتش دوزخ براى همیشه گرفتار خواهند شد. (من کسب سیئة و أحطت

من فضله) ۸ - تلاش در راه کسب معیشت، امرى پسندیده و ارزشمند است. (و من ءایته ... و ابتغاؤکم من فضله) کاربرد واژه «فضل» براى کسب و کار، حاکى از اهمیت و ارزش

ان ل دخل جمع عدو ثبت بعض يمن عن لقى لا جىء شجر هذه يوم قرب ذوق اخذ خرج ه کسب سوء علم عمل قد ولى الذين عفو

خدا ۲ روزى: منشأ روزى ۱۱; موانع روزى ۱۰ عقیده: عقیده به رازقیت خدا ۱۲ کسب: ارزش کسب ۸ لذایذ: ارزش لذایذ دنیوى ۸ محمد(ص): امامت جمعه محمد(ص) ۳; ترک نماز جمعه

لا ف الى کون عقب ب هو مکر رسل ظلم غفر ان ها حکم رحم کفر اول عن ايى امن حزن کسب يا قلب بنو ذکر رئى ذا نذر رجع او لعل مول قد ذلک مرض نکر جدث حلل حشر اثم هذا

ندو سقر کذب اتى اذ ذلک کفر ايى رحب رود ندى قوم ثبر وعد حمم نصب بصر اوب عن کسب عمل خشع لظى الذين دعو بور ذرع بشر ذات سقى کبر نزل بل حمى التى ظلم دور جىء

ماده دو لفظ بيشتر در قرآن مجيد نداريم. هم ل رئى جرم ب هن ف شکر بين نور او ما کسب صبر جعل ظنن عفو عن کلل انن علم کثر جوب الذين ها ايى لم

عقوبت محكمتر است. الله اله وله ل ما من ها شفع شدد ف انن اول کون يدى هم ه اخر کسب طعم جحم نا بئس ذا لدى غصص قلل فى ب حسن بين جعل خسء قرد جزى عذب ذلک عبر الم

بر اطاعت خدا صبر مى نمایند و از گناهان دورى کرده اند، کسانى که روزى پاکیزه کسب کرده و در انفاق میانه رو هستند و زیادى درآمد خود را انفاق نموده اند، پس آنان

داشتند ; مدعى اعتقاد به آن بودند. ۳- دنیاگرایان یهود خود به گناه دنیاگرایى و کسب مال و منال از راههاى ناروا معترف بودند. (یأخذون عرض هذا الأدنى و یقولون سیغفر

به هنگام کسب و کار و خرید و فروش، توصیه الهى به مؤمنان (و ابتغوا من فضل اللّه و اذکروا اللّه کثیرًا) ۶ - وجود خطر غافل شدن از یاد خدا، در کسب و کار و خرید

حسن هو امن کفر اول جعل دخل هدى رسل کتب ذکر الذى ثم س الا امر صلح ا قرء اخذ کسب غفر ظلم يسر خلف بعد نور وجد شقق بين مع لم هذا نصر اخر بل عذب خلق ولى قوم طوع

خواهند يافت. و هر گناه و عمل زشت را در ظاهر و باطن ترک کنید، که محققا کسانی که کسب گناه کنند به زودی به کیفر آن خواهند رسید. گناه آشکار و پنهان را رها کنید؛

لهو خلف ا ائى لو زور مول عن قمر ن صحف الله عزز دعو نن حتى عند الذى قلب رين کسب عظم مهد نعم جمم زيد الا کم فقر يقن درى عهد فرر اول زبن رکب رحم وحد طمع وزر

شىء وقى دعو اهل کون وجه رسل ذا سکن ى الا ذلک اذ علم قدم صبح صرم دخل حوط رتع کسب رجل لعب اتى س قد حرد فعل نن ظلل ندى حرث قوم عرض لهو کره بصر لما جهر سليمان

علم نا الله کفر الک هو سلم لم ذات عظم لما حقق اجر بين افک لئک دين صرف بطل کسب لا شطن ظلم حبک قوم وجد ذا عن الا أما موت طمس اله بحر الذين مسک رود رجز اخذ

شکر نقض کلل حيى مکر ذهب کلا حرب لو دنو زين اهل شىء فرر اول رفع اين لکن قبل کسب سطر رسل لعب فدى شدد اتى لهو مع قذف دور فرط کذب اذا کفر اوى وعد کتب سعى

امر ل کمم حبب قدر جعل سجيل ذات شکر سليمان موج ما الو نخل انتم هل کلل فکه کسب حجر کون ربب ارض فرح شدد على ظنن طيب کم التى کما شىء برک رمد ذلک انن هو

ليس تبت ان نا جعل ظلم ثم تابوت ائى قوم خرج او ى ايى ردد وله نقم غوط يدى الى کسب اذا الا

که آنجا فرشته نگهبان با قدرت و تیر شهاب آتشبار فراوان است. و اینکه [برای کسب خبر] به آسمان نزدیک شدیم، پس آن را پر از نگهبانان نیرومند و تیرهای شهاب یافتیم،

اذن فى قتل ابو شهب ايى هن اله سرر ولد الله بين يا ذا فسد فوق حفظ فقد کذب کسب مدد شرک اتى جىء ثم يوسف غيب نکل

او کفر سلم بلغ اتى حتى ن امن رسل شدد ذکر صبر رئى وزر وفى جزى يا قسط فجر هن کسب وعد الا سئل صلح جىء نذر انس نعم التى حسب بين انت اذ ردد زوج خير دنو هو لم

بغت هلک خوف تحت حمد وعد فوق علن ضرع غدو رسل اتى هما بين نفق ذکر نا نفس قوم کسب اصل حبب کون بعد حتى خفت انتم کتم اجر ام درى نظر عذب شکر غفر امن شىء صرر ذات

آنجا ما (پیش از این) در گوشه‌ها و کنارهای آسمان برای استراق سمع می‌نشستیم (و کسب خبر می‌کردیم) ولی اکنون هر کس بخواهد گوش فرا دهد، شهاب آماده‌ای را در کمین

گذشته است و وقت حساب و کتاب فرا رسیده است) ولیکن ستمکاران، امروزه (که جهان کسب و عمل و اندوختن و توختن است) در گمراهی آشکاری بسر می‌برند. (ببین) چه شنوا

آخرت است. (لیجزى الله کلّ نفس ما کسبت) از اینکه خداوند در پاداش و کیفر مسأله کسب و تلاش انسان را مطرح ساخت (ما کسبت)، استفاده مى شود که همین اساس پاداش و کیفر

(در راه یزدان) از تو اجازه نمی‌گیرند، (زیرا جهاد واجب است و در اداء واجبات، کسب اجازه لازم نیست. این چنین مؤمنان راستینی که برای رفتن به جهاد اجازه نمی‌گیرند،

هما صبح بعد دور قد ذا طوع ملک امر غيب حين حمل مرى عشو سمو اول ترک وقى قرى کسب بل نصر امم زوج نقض سوف رفع سحر جرم غفر اخذ اللائى

ان غفر کون او الذين قد سوء ک ذلک صفح نا يدى بين عفو کثر فى بعد لا علم الذى کسب قول الا امر على ثم اتى حتى فرض اخذ ا عقد سبل انتم ها نکح عبد خفى جىء طوف نفق

خداست آن که شب تار را برای آسایش و استراحت شما قرار داده و روز را (برای کسب و کار شما به چراغ خورشید) روشن گردانید، که خدا را در حق مردمان فضل و احسان

دخل ربب امن صلح اول مکر ثم علم ى نفس وقى ظلم مسس مطر اوى دور نن حکم اذا اخر کسب جنن اهل قد جىء حيق رحم وجه ارض فرعون اخذ بدو رئى توب ا حسب ايى الى ائى قبل

(کشتار و فرار) از کجا است؟! و حال آن که (در جنگ بدر) دو برابر آن، (پیروزی) کسب کرده‌اید (و از طرف کشته و اسیر گرفته‌اید؟!) بگو: این (شکست خوردن و کشته‌شدن)

ورزد، روز قیامت با آنچه در آن خیانت کرده، بیاید. سپس به هر کس (پاداش) آنچه کسب کرده به تمامی داده شود و بر آنان ستم نرود. و نرسد یا نبوده است پیمبری را که

دیگران ندارد، چرا که همچون افراد عادی نیاز به تغذیه دارد، و در بازارها برای کسب و تجارت و خرید نیازمندیهای خود رفت و آمد می‌کند). چرا لااقل فرشته‌ای به سوی

که حسنه دنیا و آخرت را از خدا می‌طلبند) می‌فرماید: «آنها نصیب و بهره‌ای از کسب خود دارند و خداوند سریع الحساب است» (أُولئِکَ لَهُمْ نَصِیبٌ مِمَّا کَسَبُوا

دادن و گول زدن ایشان به کار گیر) و در اموال آنان (با تشویق و تحریکشان برای کسب آن از حرام و صرف آن در حرام) و در اولاد ایشان (با گول زدن اولیاء و رهنمود

خاک] واگذارد [صدقه ریایی مانند آن خاک است و این ریاکاران] به چیزی از آنچه کسب کرده اند، دست نمی یابند و خدا مردم کافر را هدایت نمی کند. اى كسانى كه ايمان

کند. علل گرایش به مادیگری و انکار مبدأ و معاد، غیر مقیّد بودن به چیزی، یعنی کسب آزادی برای انجام گناهان، و گریز از مسؤولیّتها، و اقناع کاذب وجدان است. وگرنه

آیات شامل این کلمه کسب‌ (۶۷ بار) كاريكه براى جلب نفع يا دفع ضرر است (مجمع) كسب مال و علم، طلبيدن آن دو است، كسب اثم متحمل شدن به گناه و انجام دادن آن است

آیات شامل این کلمه کسب‌ (۶۷ بار) كاريكه براى جلب نفع يا دفع ضرر است (مجمع) كسب مال و علم، طلبيدن آن دو است، كسب اثم متحمل شدن به گناه و انجام دادن آن است

آیات شامل این کلمه کسب‌ (۶۷ بار) كاريكه براى جلب نفع يا دفع ضرر است (مجمع) كسب مال و علم، طلبيدن آن دو است، كسب اثم متحمل شدن به گناه و انجام دادن آن است

پیامبر باشد، پس من طهارت مولد دارم. ۹- احراز مقام نبوت بر تربیت هاى عملى و کسب زمینه ها و قابلیت ها، وابسته نیست. (قال إنّى عبداللّه ءاتینى الکتب و جعلنى

است که رضایت خداوند را به دست آورده اند. (مرضیّة) ۶ - خشنودى از خداوند و کسب رضایت او در دنیا، مایه راه یابى به درگاه او در آخرت است. (ارجعى إلى ربّک راضیة

رهبانیتی که از پیش خود در آوردند ما آن را بر ایشان مقرّر نکردیم مگر برای آنکه کسب خشنودی خدا کنند. پس آن را چنان که حقّ رعایتش بود منظور نداشتند. پس پاداش کسانی

نَارا يَدَا کَسَب

مراد ‌از‌ خطيئه‌ حالتي‌ ‌باشد‌ ‌که‌ ‌بعد‌ ‌از‌ كسب‌ سيئه‌ ‌بر‌ قلب‌ عارض‌ ميشود و ‌اگر‌ ‌بعد‌ ‌از‌ كسب‌ سيئه‌ توبه‌ كند ‌آن‌ حالت‌ محو ميشود و ‌اگر‌ اصرار

مدخل صدق و أخرجنى مخرج صدق) از اینکه خداوند به پیامبرش امر مى کند که «براى کسب اخلاص و صداقت از او استمداد بطلبد» استفاده مى شود که اعمال آدمى در معرض ابتلا

مبنى بر اینکه در گیر و دار مبارزه و نبرد با دشمنان، گروهى از آنان در صدد کسب امنیت از سوى مسلمانان و از سوى طائفه کافر خویش خواهند شد. (ستجدون اخرین یریدون

این و آن باشد و نه از روی تظاهر و ریا، و نه برای کسب عنوان قهرمانی و نه برای بدست آوردن مقام و ثروت و کسب موفقیت و قدرت، بلکه تنها به خاطر فرمان خدا و آن

عداوتکم إیاى. «جَرم» (مصدر لایجرمنّکم) به معناى کسب کردن است. قابل ذکر است که هر چند نهى در آیه شریفه متوجه کسب کردن شده، ولى در حقیقت شقاق، مورد نهى قرار گرفته

آیات شامل این کلمه حوط (۲۸ بار) وَ بِه خَطِيئَتُه سَيّئَة فَأُولٰئِک کَسَب مَن أَصْحَاب تَعْلَمُون بَلَى النّار هُم لا فِيهَا مَا خَالِدُون در حال بارگیری

بار) امْرَأَتُه الْحَطَب فِي جِيدِهَا لَهَب وَ ذَات حَبْل نَارا مِن مَسَد کَسَب سَيَصْلَى در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه کسب‌ (۶۷ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) وَ فَإِنّمَا عَلَى اللّه نَفْسِه إِثْما يَکْسِب مَن کَان رَحِيما عَلِيما غَفُورا حَکِيما در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه کسب‌ (۶۷ بار) وَ مَن اللّه إِثْما خَطِيئَة کَان حَکِيما أَو عَلِيما نَفْسِه فَإِنّمَا رَحِيما غَفُورا يَکْسِبُه عَلَى ثُم يَجِد يَرْم

آیات شامل این کلمه کسب‌ (۶۷ بار) وَ مَا لَکُم لا تُسْأَلُون مِن عَمّا کَسَبَت کَانُوا يَعْمَلُون طَيّبَات لَهَا مِمّا أَخْرَجْنَا أَنْفِقُوا خَلَت آمَنُوا

تَعْمَلُون رَهِين وَجْهُه إِنّهُم بَعِيد فَاکِهَة لِلّه يَجْعَلُون مَکَان کَسَب الْمُتّقِين کَانُوا مُسْوَدّا شَک در حال بارگیری...

تلاش نیست و بلکه تلاش در راه خدا است. ۲ - انسان ها، موجوداتى اند که در پى کسب منافع و سود براى خودشان اند. (و من جهد فإنّما یجهد لنفسه) ذکر بازگشت دستاورد

عقبة المجرمین) ۳ - مطالعه تاریخ و سرگذشت جوامع بشرى، از زمینه هاى شناخت و کسب بینش درست (قل سیروا فى الأرض فانظروا کیف کان عقبة المجرمین) دعوت به سیر و

بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) وَ بِه فَأُولٰئِک أَحَاطَت أَصْحَاب النّار سَيّئَة هُم کَسَب فِيهَا مَن خَالِدُون الّذِين تَعْلَمُون بَلَى در حال بارگیری...

الشّوْکَة إِرَم تَرَى بَيْنِکُم لَهَب إِن غَيْر إِذ بِعَاد الْوَقُود بِه الْحَب کَسَب تَکُون أَصْحَاب حَمَلْنَاه سَيَصْلَى لَوَاقِع إِلَى تَزَاوَر امْرَأَتُه الْيَوْم

آیات تَبَّتْ يَدا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَّ «1» ما أَغْنى‌ عَنْهُ مالُهُ وَ ما كَسَبَ «2» سَيَصْلى‌ ناراً ذاتَ لَهَبٍ «3» وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ

رها كن؛ و [مردم را] به وسيله اين [قرآن‌] اندرز ده؛ مبادا كسى به [كيفر] آنچه كسب كرده به هلاكت افتد، در حالى كه براى او در برابر خدا يارى و شفاعتگرى نباشد؛

وَ كانَ اللَّهُ عَلِيماً حَكِيماً (111) وَ مَنْ يَكْسِبْ إِثْماً: و هر كه كسب كند گناهى، و خواهد كه بى‌گناهى را بدان متهم سازد، فَإِنَّما يَكْسِبُهُ عَلى‌

فاصله شد و سپس آن روز فرا رسید. براین اساس باید گفت: فرعون فرصتى کامل براى کسب آمادگى داشت. ۶ - فرعون پس از گردآورى امکانات و حیله هاى خویش، در میعادگاه

- حالت خشیت، حالتى حرکت آفرین و وادارکننده انسان به تلاش در راه آموختن و کسب کمالات (و أمّا من جاءک یسعى . و هو یخشى) ۷ - ابن ام مکتوم، از طیف ثروتمندان

یاوه و زشت (لایسمعون فیها لغوًا) توصیف بهشتیان به خصلت هاى نیک، ترغیب به کسب آن صفات در دنیا است. ۴ - پرهیز از گوش دادن به سخنان یاوه و دروغین، حالتى پسندیده

آیات تَبَّتْ يَدا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَّ «1» ما أَغْنى‌ عَنْهُ مالُهُ وَ ما كَسَبَ «2» سَيَصْلى‌ ناراً ذاتَ لَهَبٍ «3» وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ

اجتماعى، امرى مسلم و ضرورى شمرده شده است و بر این اساس، باید مردم از آن مقام کسب تکلیف کنند. ۱۵ - دعا و طلب مغفرت براى آنانى که به منظور رسیدگى به امور مهم

تسميه را چنين گويد: گوئى حرام دين و مروّت شخص را از بين مى‏برد روايت شده «كسب الحجام سحت» اين به واسطه حرام بودن نيست بلكه به علت بردن مروّت و مردانگى است