وَقَع: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/وَقَع | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/وَقَع | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۸: | خط ۹: | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, عَلَيْهِم:53, مِن:42, الْقَوْل:41, إِذَا:39, قَد:33, اللّه:33, ثُم:32, أَ:30, کُنْتُم:30, فَهُم:30, بِمَا:28, بِه:28, ذَا:26, آمَنْتُم:24, لَمّا:24, فَقَد:24, تَعْمَلُون:24, عَلَيْکُم:24, أَجْرُه:24, مَا:24, الرّجْز:23, مُجْرِمِين:23, قَال:23, عَلَى:23, الْمَوْت:23, الصّادِقِين:23, مُسْلِمُون:23, قَوْما:21, أَخْرَجْنَا:21, آلْآن:21, قَالُوا:21, رَبّکُم:21, يُدْرِکْه:21, رِجْس:19, الْمُجْرِمُون:19, بِآيَاتِنَا:19, کُنْت:19, کَانُوا:19, ظَلَمُوا:19, يَا:19, لَهُم:19, أَمّا:19, دَابّة:17, إِن:17, کَان:17, مِنْه:17, يُؤْمِن:17, مُوسَى:17, عِلْما:17, رَسُولِه:17, بِهَا:15, مَن:15, تَعِدُنَا:15, ادْع:15, لا:15, يَسْتَعْجِل:15, فَاسْتَکْبَرُوا:15, غَضَب:15, الْأَرْض:14, يَنْطِقُون:14, مُفَصّلاَت:14, إِلاّ:14, تُحِيطُوا:14, لَنَا:14, غَفُورا:14, تَسْتَعْجِلُون:12, رَبّک:12, رَحِيما:12, إِلَى:12, تُکَلّمُهُم:12, تُجَادِلُونَنِي:12, فِي:10, مُهَاجِرا:10, أَن:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::وَقَع]] | {{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::وَقَع]] | ||
|?نازل شده در سال | |?نازل شده در سال | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۵۴
ریشه کلمه
- وقع (۲۴ بار)
قاموس قرآن
وقوع به معنى ثبوت و سقوط است، واقعه در شدائد و ناگواريها بكار رود(مفردات) اين دو معنى در قاموس و اقرب نيز گفته شده است آن را وجوب نيز معنى كردهاند و هر سه مورد تصديق قرآن مجيد است. [نساء:100]. هر كه از خانه خود در حال هجرت به سوى خدا و رسول خارج شود، سپس مرگ او را دريابد پاداش او بر خدا حتمى و ثابت است . در مجمع نقل شده: چون آيات هجرت نازل شد مردى از مسلمانان بنام جندب بن ضمره كه در مكه بود آيات را شنيده، گفت: بخدا من از آنان نيستم كه قدرت مهاجرت نداشته باشم، راه را بلدم و در بدن نيرو دارم، با آنكه به شدت مريض بود به فرزندانش گفت:بخدا يكشب هم در مكه نخواهم ماند مىترسم در آن بميرم پسرانش او را بسريرى گذاشته و به دوش كشيدند، چون به «تنعيم» رسيد وفات كرد آيه، فوق در ماجراى او نازل گرديد. * [نمل:85]. وعده عذاب به آنها در اثر ظلمشان ثابت و حتمى گرديد. * [حج:65]. آسمان را باز مىدارد از اينكه به زمين بيفتد. * [حجر:29]. «قَعُوا» فعل امر جمع است يعنى: چون او را پرداختم واز روحم در آن دميدم سجده كنان براى او بيفتيد. * [واقعة:1-2]. واقعه چنانكه از راغب نقل شده و در مجمع نقل فرموده به معنى حادثه شديد است. شايد اطلاق اين لفظ به علت ثبوت و حتمى بودن قيامت باشد. وقعة به معنى وقوع و ظهور و آمدن است. يعنى: آنگاه كه حادثه مهيب واقع و حادث شود. در وقوع آن دروغى نيست. * [واقعة:75-76]. مواقع به معنى مواضع است كه محل ايستادن نجوم باشد. قسم به مواضع ستارگان و اگر بدانيد آن سوگند بزرگى است. * [كهف:53]. مراد از «مُواقِعُونَ» ساقط شوندگانند يعنى گناه كاران آتش را مىبينند و يقين مىكنند كه در آن خواهند افتاد.
