هود ٥٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۴۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و هنگامی که فرمان ما فرا رسید، «هود» و کسانی را که با او ایمان آورده بودند، به رحمت خود نجات دادیم؛ و آنها را از عذاب شدید، رهایی بخشیدیم!

|و چون فرمان ما در رسيد، هود و كسانى را كه با او گرويده بودند به رحمتى از جانب خود نجات داديم و آنها را از عذابى سخت رهانيديم
و چون فرمان ما دررسيد، هود و كسانى را كه با او گرويده بودند، به رحمتى از جانب خود نجات بخشيديم و آنان را از عذابى سخت رهانيديم.
و چون فرمان (قهر) ما (به هلاکت قوم) در رسید ما به فضل و رحمت خود هود و کسانی را که با او ایمان آوردند نجات بخشیدیم و آنها را از عذاب بسیار سختی ایمن ساختیم.
و هنگامی که فرمان ما [بر عذاب آنان] فرا رسید، هود و آنان را که با او ایمان آورده بودند با رحمتی از سوی خود نجات دادیم و آنان را از عذابی سخت رهایی بخشیدیم.
چون فرمان ما دررسيد، به بخشايش خويش هود و كسانى را كه به او ايمان آورده بودند نجات داديم و آنها را از عذاب سخت رهانيديم.
و چون فرمان ما در رسید، هود و کسانی را که همراه او ایمان آورده بودند، به رحمت خویش نجات دادیم و از عذاب سخت رهانیدیم‌
و چون فرمان ما- عذاب- بيامد هود و كسانى را كه با او ايمان آوردند به مِهر و بخشايش خويش رهانيديم، و ايشان را از عذابى سخت و دشوار رهايى داديم.
هنگامی که فرمان ما (مبنی بر نابودی قوم عاد) در رسید، هود و مؤمنان همراه او را در پرتو مرحمت خود نجات دادیم و ایشان را از عذاب سخت و شدید رهانیدیم.
و هنگامی که فرمان ما در رسید، هود و کسانی را که با او (به خدا) گرویده بودند، به رحمتی (بزرگ) از خود، نجات بخشیدیم و آنان را از عذابی پرفشار (و خشونت‌بار) رهانیدیم.
و هنگامی که بیامد امر ما رهانیدیم هود را و آنان که ایمان آوردند با او به رحمتی از ما و رهائیشان دادیم از عذابی انبوه‌


هود ٥٧ آیه ٥٨ هود ٥٩
سوره : سوره هود
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَمْرُنَا»: فرمان ما مبنی بر عذاب. کار ما، که مراد عذاب است. «غَلِیظٍ»: بسیار سخت و شدید (نگا: حاقّه / - .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- قوم عاد ، رسالت هود(ع) را نپذیرفتند و به شرک و کفر اصرار ورزیدند. (فإن تولّوا ... یستخلف ربى قومًا غیرکم ... و لما جاء أمرنا نجّینا هودًا)

۲- خداوند ، در پى اصرار قوم عاد بر کفر و شرک ، عذابى سخت و سهمگین بر آنان نازل کرد. (و لما جاء أمرنا ... و نجّینهم من عذاب غلیظ) مراد از «أمر» عذاب نازل شده بر قوم عاد است. «عذاب غلیظ» در ذیل آیه - بنابر یک احتمال، یعنى دنیوى بودن عذاب - دلالت بر سهمگینى عذاب نازل شده بر قوم عاد دارد.

۳- فرمان خداوند در هستى ، بدون هیچ کم و کاستى تحقق مى یابد. (و لما جاء أمرنا) تعبیر کردن از عذاب به «أمر» - که به معناى فرمان است - مى تواند براى رساندن این حقیقت باشد که: آنچه خداوند به تحقق آن فرمان مى دهد ، عیناً و بدون کمترین تخلفى انجام مى پذیرد به گونه اى که گویا مورد فرمان ، همان فرمان است.

۴- گروهى از قوم عاد ، توحید را پذیرفتند و به رسالت هود(ع) ایمان آوردند. (والذین ءامنوا معه)

۵- خداوند، هود(ع) و پیروانش را، از عذاب نازل شده بر قوم عاد نجات داد. (و لما جاء أمرنا نجّینا هودًا والذین ءامنوا معه)

۶- نجات هود(ع) و پیروانش از عذاب استیصال ، جلوه اى از رحمت خداوند بر آنان بود. (نجّینا هودًا والذین ءامنوا معه برحمة منا) «برحمة» متعلق به «نجّینا» مى باشد.

۷- اهل ایمان ، شایسته برخوردارشدن از رحمت الهى اند. (نجّینا هودًا والذین ءامنوا معه برحمة منا)

۸- خداوند ، پیش از نازل کردن عذاب استیصال ، مؤمنان و صالحان را از مهلکه خارج مى سازد تا عذاب دامنگیر آنان نشود.* (و لما جاءنا أمرنا نجّینا هودًا والذین ءامنوا معه)

۹- کفر پیشگان قوم عاد، علاوه بر عذاب دنیوى به عذاب آخرت نیز گرفتار خواهند شد. (و نجّینهم من عذاب غلیظ) برداشت فوق ، براساس این احتمال است که مراد از «عذاب» در جمله «و نجّیناهم من عذاب»، عذاب اخروى باشد.

۱۰- خداوند ، هود(ع) و پیروان او را ، از گرفتار شدن به عذاب آخرت نجات داد. (و نجّینهم من عذاب غلیظ) بر این اساس که مقصود از «عذاب غلیظ» عذاب اخروى باشد ، ماضى آوردن فعل «نجّینا» اشاره به این نکته دارد که: مؤمنان به هود(ع) پس از نزول عذاب استیصال بر قوم عاد ، همچنان به ایمان خویش پایبند بودند و مستحق عذاب اخروى نشدند.

۱۱- عذاب آخرت ، عذابى شدید و سهمگین است. (و نجّینهم من عذاب غلیظ)

روایات و احادیث

۱۲- «عن أبى عبدالله(ع) قال: لما بعث الله عزوجل هوداً(ع) أسلم له العقب من ولد سام و أما الأخرون ... فأهلکوا بالریح العقیم ...;[۱] از امام صادق(ع) روایت شده است: هنگامى که خداوند هود(ع) را مبعوث فرمود، باقى ماندگان از نسل سام به او گرویدند اما دیگران ... به وسیله باد عقیم و بى حاصل هلاک شدند ...».

موضوعات مرتبط

  • خدا: حاکمیت خدا ۳; حتمیت اوامر خدا ۳; رحمت خدا ۷; سنتهاى خدا ۸; عذابهاى خدا ۲; نجات بخشى خدا ۵، ۸، ۱۰; نشانه هاى رحمت خدا ۶
  • رحمت: مشمولان رحمت ۶، ۷
  • شرک: آثار اصرار بر شرک ۲
  • صالحان: نجات صالحان ۸
  • عذاب: اهل عذاب ۹; عذاب سخت ۲; مراتب عذاب ۲; مراتب عذاب اخروى ۱۱; موجبات عذاب ۲; نجات از عذاب ۵، ۸; نجات از عذاب اخروى ۱۰
  • قوم عاد: اصرار بر شرک قوم عاد ۱، ۲; اصرار بر کفر قوم عاد ۱، ۲; تاریخ قوم عاد ۱، ۲; عذاب اخروى قوم عاد ۹; عذاب دنیوى قوم عاد ۹; عذاب قوم عاد ۲; کافران قوم عاد ۹; گروههاى اجتماعى قوم عاد ۴; لجاجت قوم عاد ۱; مؤمنان قوم عاد ۴; موحدان قوم عاد ۴
  • کافران: ۱
  • کفر: آثار اصرار بر کفر ۲
  • مؤمنان: فضایل مؤمنان ۷; نجات مؤمنان ۸
  • مشرکان: ۱
  • هود(ع): قصه هود(ع) ۵، ۱۰; مؤمنان به هود(ع) ۴، ۱۲; مکذبان هود(ع) ۱; نجات پیروان هود(ع) ۵، ۶، ۱۰; نجات هود(ع) ۵، ۶، ۱۰

منابع

  1. اکمال الدین، ج ۱، ص ۱۳۶، ح ۵، ب ۲; نورالثقلین، ج ۲، ص ۴۳، ح ۱۷۱.