هود ٣٢

قَالُوا يَا نُوحُ‌ قَدْ جَادَلْتَنَا فَأَکْثَرْتَ‌ جِدَالَنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ‌ کُنْتَ‌ مِنَ‌ الصَّادِقِينَ‌

ترجمه

گفتند: «ای نوح! با ما جر و بحث کردی، و زیاد هم جر و بحث کردی! (بس است!) اکنون اگر راستی می‌گویی، آنچه را (از عذاب الهی) به ما وعده می‌دهی بیاور!»

|گفتند: اى نوح! واقعا با ما جدال كردى، و بسيار هم جدال كردى پس اگر راست مى‌گويى آنچه را به ما وعده مى‌دهى بر سر ما بياور

گفتند: «اى نوح، واقعاً با ما جدال كردى و بسيار [هم‌] جدال كردى. پس اگر از راستگويانى آنچه را [از عذاب خدا] به ما وعده مى‌دهى براى ما بياور.»

قوم گفتند: ای نوح، تو با ما جدل و گفتگوی بسیار کردی، اکنون اگر راست می‌گویی بر ما عذابی که وعده می‌دهی بیار.

گفتند: ای نوح! با ما جدال و ستیزه کردی و بسیار هم جدال و ستیزه کردی، نهایتاً اگر از راستگویانی آنچه را [از عذاب] به ما وعده می دهی، برایمان بیاور.

گفتند: اى نوح، با ما جدال كردى و بسيار هم جدال كردى. اگر راست مى‌گويى، هر وعده‌اى كه به ما داده‌اى بياور.

گفتند ای نوح به راستی که با ما مجادله کردی و چه مجادله دور و درازی هم با ما کردی، و اگر راست می‌گویی هر چه به ما وعده داده‌ای [هم‌اکنون بر سر ما] بیاور

گفتند: اى نوح، براستى با ما جدال كردى و بسيار هم جدال كردى، پس اگر راست مى‌گويى آنچه ما را وعده همى‌دهى بيار- يعنى عذاب را-.

گفتند: ای نوح! با ما جرّو بحث کردی (تا به تو ایمان بیاوریم) و جرّو بحث را به درازا کشاندی (تا آنجا که ما را خسته کردی. جانمان از این همه گفتار به لب رسیده است و دیگر تاب تحمّل شنیدن سخنانت را نداریم). اگر راست می‌گوئی (که تو پیغمبری و اگر به تو ایمان نیاوریم، عذاب خدا گریبانگیرمان می‌گردد) آنچه را که ما را از آن می‌ترسانی، به ما برسان (و هیچ درنگ مکن. حرف بس است، عذاب کو؟).

گفتند: «ای نوح! بی‌چون با ما جدل کردی، بسیار (هم) با ما جدل نمودی. پس اگر از راستان بوده‌ای آنچه را (از عذاب خدا) به ما وعده می‌دهی برایمان بیاور.»

گفتند ای نوح همانا با ما ستیزه کردی پس فزون کردی ستیزه ما را پس بیاور ما را آنچه به ما وعده دهی اگر هستی از راستگویان‌

هود ٣١	آیه ٣٢	هود ٣٣
سوره : سوره هود نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«قَدْ جَادَلْتَنَا»: با ما بسی مجادله و جرّ و بحث کردی. با ما ستیزه و پرخاش نمودی.

تفسیر

• آيات ۳۵ - ۲۵، سوره هود
• نوح (ع ) نذير مبين بوده و رسالتش بازداشتن مردم از عبادت غير خدا و انذارشان از عذاببوده است
• انگيزه بت پرستى قوم نوح (ع ) و محاجه آن جناب با آنان در سطح فهمشان
• خروج از اسلام ، خروج از نظام آفرينش است و عذاب و هلاكت در پى دارد
• دليلاول توانگران و اشراف قوم نوح (ع ) كه در رد دعوت آن حضرتاستدلال كردند به اينكه او نيز چون آنان بشر است
• استدلال دوم قوم نوح (ع ) در رد دعوت آن جناب به اينكه افراد پا برهنه و مستمند و پستبه تو ايمان آورده اند!
• سومين سخن نوح (ع ) خطاب به نوح و پيروانش : ما شما را دروغگو مى پنداريم
• پاسخ حضرت نوح (ع ) به استدلال كفار
• جواب نوح (ع ) به استدلال اول قوم خود گفتند: ((ما نراك الا بشرا مثلنا))
• نفى اجبار و اكراه در دين ، در شريعت نوح كه كهن ترين شرايع است تشريع شده بود
• جواب نوح (ع ) به اين سخن قوم خود كه مؤ منين با او را پست و ضعيف توصيف كردند،به اينكه او آنان را خود نمى راند و حساب همه با خدا است
• پاسخ نوح (ع ) به اين حجت اشراف قوم خود كه به نوح (ع ) و پيروانش گفتند ما درشما برترى و فضلى بر خود نمى بينم
• پندارهاى جاهلانه عوام الناس درباره انبياء (ع ) و توقعات نابجايشان از آنان
• (پيرامون قدرت انبياء و اولياء به اذن خدا، و عدماستقلال ممكنات از واجب الوجود، نه در ذات و نه در آثار)
• ديدگاه اشراف قوم نوح (ع ) درباره تقيسيم جامعه به دو طبقه بالا و پايين و مبارزه نوح(ع ) با اين اعتقاد باطل
• ملاك فضيلت ، پاكى نفس و صفاى باطن است نه امتيازات و برتريهاى مادى و ظاهرى
• سخن آخر قوم نوح (ع ) به آن جناب : ((اگر از راستگويان هستى ، عذابى را كه وعده مىدهى بياور!))
• جواب نوح (ع ): من اختيار ندارم ، آوردن عذاب به دست خدا است و بسته به مشيت او مىباشد
• معناى ((غى )) و فرق بين اغوا و اضلال و معناى اراده و اشاره به تفاوت بين اراده ما واراده خدا
• بيان جواز انتساب اغواى مجازاتى به خداى تعالى و اشاره به اينكه غذاباستيصال قوم نوح (ع ) مسبوق به اغواى خداوند بوده است
• وجوه ديگرى كه در معناى جمله : ((ان كان اللّه يريدان يغويكم )) گفته شده است
• مشابهت و همانندى احتجاجات نوح (ع ) با قوم خود، با احتجاجات پيغمبر گرامى اسلام (ص) با مشركين زمان خود
• بحث روايتى
• (دو روايت در ذيل آيه : ((لا ينفعكم نصحى ...)) و ((ام يقولون افتريه ...)))

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- نوح(ع) براى هدایت قومش ، تلاشى مستمر و پى گیر داشت. (قالوا ینوح قد جدلتنا فأکثرت جدلنا) إکثار (مصدر أکثرت) به معناى کارى را فراوان انجام دادن است. بنابراین «أکثرت جدالنا»; یعنى ، بسیار مناظره کردى و فراوان دلیل و برهان آوردى و ... این معنا ، حکایت از تلاش مستمر و پى گیر حضرت نوح(ع) در تبلیغ رسالت دارد.

۲- بحث و گفت و گو و ارائه دلیل و برهان ، از روشهاى نوح(ع) براى بازدارى مردم از شرک و گرایش دادن آنان به توحید (قالوا ینوح قد جدلتنا فأکثرت جدلنا) «جدال» به معناى مناظره کردن و آوردن برهان براى ابطال دلیلها ، اندیشه ها و باورهاى طرف مقابل است.

۳- نوح(ع) ، همواره کفرپیشگان را به نزول عذاب الهى هشدار مى داد. (فأتنا بما تعدنا) آوردن فعل مضارع (تعد) به جاى فعل ماضى (وعدت) اشاره به تکرار وعیدها و هشدارهاى حضرت نوح(ع) دارد.

۴- کفرپیشگان قوم نوح ، از او خواستند که به بحث و مناظره با آنان پایان دهد و تهدیدهاى خویش را تحقق بخشد. (قالوا ینوح قد جدلتنا فأکثرت جدلنا فأتنا بما تعدنا) جمله «فأکثرت جدالنا» (با ما بسیار مناظره کردى) - به قرینه تفریع جمله «فأتنا بما تعدنا» بر آن - کنایه از این است که دلیل و برهان آوردن کافى است ، به این امر پایان ده.

۵- کفرپیشگان قوم نوح ، ناباور به آمدن عذاب و تحقق یافتن وعیدها و تهدیدهاى حضرت نوح(ع) (فأتنا بما تعدنا إن کنت من الصدقین)

۶- تلاشهاى نوح(ع) ، برهانها و دلیلهاى او ، بى تأثیر در اشراف کافر (قد جدلتنا فأکثرت جدلنا فأتنا بما تعدنا)

۷- اشراف و سران قوم نوح ، درصدد مأیوس کردن او از پذیرش دعوتهاى توحیدى (قد جدلتنا فأکثرت جدلنا فأتنا بما تعدنا)

۸- نوح(ع) ، در پندار نارواى کفرپیشگان قومش ، فردى دروغگو و ارائه کننده مطالب نادرست (إن کنت من الصدقین)

موضوعات مرتبط

• بینش: بینش غلط ۸
• عذاب: انذار از نزول عذاب ۳; درخواست عذاب ۴
• قوم نوح: اشراف قوم نوح و نوح(ع) ۷; انذار قوم نوح ۳; بینش قوم نوح ۸; توطئه اشراف قوم نوح ۷; خواسته هاى قوم نوح ۴; قوم نوح و نوح(ع) ۴; قوم نوح و وعیدهاى نوح(ع) ۵; کفر قوم نوح ۵; هدایت قوم نوح ۱; هدایت ناپذیرى اشراف قوم نوح ۶
• نوح(ع): احتجاج نوح(ع) ۲، ۶; انذارهاى نوح(ع) ۳; تهمت دروغگویى به نوح(ع) ۸; روش تبلیغ نوح(ع) ۲، ۳; زمینه یأس نوح(ع) ۷; شرک ستیزى نوح(ع) ۲; قصه نوح(ع) ۱، ۲، ۳، ۴، ۷; هدایتگرى نوح(ع) ۱