مُشْفِقِين: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات)
(Added word proximity by QBot)
 
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/مُشْفِقِين | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/مُشْفِقِين | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۸: خط ۹:




===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, مِمّا:59, الظّالِمِين:48, عَذَاب:42, فَمَن:36, اللّه:33, أَهْلِنَا:33, الْمُجْرِمِين:33, تَرَى:30, أَلِيم:30, فِي:30, فِيه:30, الْکِتَاب:30, فَتَرَى:30, عَلَيْنَا:30, کَسَبُوا:30, قَبْل:27, کُنّا:25, وَقَانَا:25, هُو:25, لَهُم:25, وُضِع:25, يَقُولُون:25, وَاقِع:22, مَوْعِدا:22, يَا:22, إِنّا:22, لَکُم:19, بِهِم:19, السّمُوم:19, قَالُوا:19, يَتَسَاءَلُون:19, وَيْلَتَنَا:19, إِن:19, نَجْعَل:16, مَا:16, بَعْض:16, لِهٰذَا:13, الّذِين:13, آمَنُوا:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::مُشْفِقِين]]
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::مُشْفِقِين]]
|?نازل شده در سال
|?نازل شده در سال

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۰۵

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

(به فتح ش -ف) سرخى مغرب پس از غروب آفتاب [انشقاق:16-17]. از ائمه طاهرين عليهم السلام نقل است كه شفق را سرخى مغرب فرموده‏اند مالك، شافعى،اوزاعى، و غيره نيز چنين گفته‏اند ولى ثعلب آن را سفيدى معنى كرده است، فرّاء گويد: بعضى از عرب را شنيدم مى‏گفت: اين لباس سرخ است مثل شفق (مجمع). به قول راغب اشفاق عنايتى است آميخته به خوف چون با «من» متعدى شود معنى خوف در آن ظاهرتر است و چون با «فى» باشد معنى اعتنا در آن آشكارتر مى‏باشد. طبرسى فرموده: اشفاق خوف از وقوع مكروه است با احتمال عدم وقوع. [انبياء:49]. بنابر قول راغب: آنها از قيامت ترسى آميخته با اعتنا به آن دارند آيه [احزاب:72]. همه آيات اشفاق در قرآن كريم با «من» آمده حتى آيه [مجادله:13]. كه در تقدير «مِنْ اَنْ تُقَدِّموا» است مگر آيه [طور:26]. كه با «فى» آمده است و آن بنابر قول شبرسى خائفان و بنابر قول راغب اعتنا كنندگان است و چندان فرقى ندارند. * [انبياء:28]، [مؤمنون:57]. در «خشية» از راغب نقل كرديم كه آن ترسى آميخته با تعظيم است. سپس گفتيم: اين سخن كلّيت ندارد و تعظيم از مضاف اليه خشيت استفاده مى‏شود. على هذا به نظر من خشية در دو آيه فوق به معنى عظمت و مهابت به كار رفته يعنى: آنها از عظمت و مهابت پروردگار خويش خائف اند و به آن اعتنا دارند چنانكه درحوم فيض در صافى و بيضاوى در تفسير خود آن را مهابت و بيضاوى در تفسير خود آن را مهابت و عظمت گفته‏اند.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...