مَغْرَم

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• غرم‌ (۶ بار)

قاموس قرآن

(بر وزن قفل) ضرر مالى. در مجمع فرموده: غرم و مغرم نائبه‏ايست عارض به مال بى آنكه صاحبش خيانتى كرده باشد و اصل آن به معنى لزوم است. قول راغب نيز چنين است [توبه:98]. «مغرم» چنانكه گفته شد مصدر ميمى است به معنى غرامت يعنى بعضى از اعراب باديه نشين انفاق خويش را غرامت مى‏پندارند. ايضاً در آيه [طور:40]، [قلم:46]. يا از آنها مزدى براى رسالت مى‏خواهى كه از غرامت، سنگين و ناتوانند. غريم: به داين و مديون هر دو اطلاق مى‏شود چون هر يك در دادن و گرفتن ملازم همديگرند، بعضى در وجه تسميه گفته‏اند: داين ملازم مديون است كه حق خويش را بگيرد و دين ملازم مديون است. ولى غارم به معنى قرضدار و مديون مى‏باشد [توبه:60]. كه مراد از غارمين قرضدارانند. [فرقان:65]. غَرام به معنى ثابت و لازم است در مجمع فرموده: غرام اشد عذاب است و آن عذاب لازم و شديد مى‏باشد گويند: «فلان مغرم بالنساء» يعنى فلانى به زنان ملازم است و به مفارقت آنها صبر ندارد. معنى آيه چنين است: آنان كه گويند: خدايا عذاب جهنم را از ما كنار كن كه عذاب آن لازم و پيوسته است نظير [مائده:37].

کلمات نزدیک مکانی

أَم فَهُم مِن مُثْقَلُون عِنْدَهُم الْغَيْب أَجْرا تَسْأَلُهُم يَکْتُبُون مَتِين فَاصْبِر الْبَنُون کَيْدِي لَکُم وَ إِن

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...