ق ١٤

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۳۵ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و «اصحاب الایکه» [= قوم شعیب‌] و قوم تبّع (که در سرزمین یمن زندگی می‌کردند)، هر یک از آنها فرستادگان الهی را تکذیب کردند و وعده عذاب درباره آنان تحقّق یافت!

|و اهل ايكه (قوم شعيب) و قوم تبّع همگى فرستادگان را تكذيب نمودند و در نتيجه وعده‌ى [عذاب‌] من تحقق يافت
و بيشه‌نشينان و قوم تُبّع به تكذيب پرداختند؛ همگى فرستادگان [ما] را به دروغ گرفتند و [در نتيجه‌] تهديد [من‌] واجب آمد.
و اصحاب ایکه (امت شعیب) و قوم تبّع (پادشاه یمن) همه رسولان حق را تکذیب کردند تا وعده عذاب من بر آنان حتم و واجب گردید.
و اصحاب ایکه و قوم تُبّع همگی پیامبران را تکذیب کردند، پس تهدیدم [به نزول عذاب] بر آنان محقق و ثابت شد.
و اصحاب اَيكه و قوم تُبَّع، همه پيامبران را دروغ شمردند و مستحق وعده عذاب من شدند.
و اصحاب ایکه، و قوم تبع همگان پیامبران را دروغ‌زن شمردند، آنگاه عقاب من بر آنان تعلق گرفت‌
و اهل ايكه- قوم شعيب- و قوم تُبّع همگى پيامبران را دروغگو شمردند پس وعده من به عذاب بر آنها سزا گشت.
و اصحاب اَیکه، و قوم تبّع، هر یک از آنان، فرستادگان الهی را تکذیب کردند و وعده‌ی عذاب من درباره‌ی ایشان تحقّق یافت.
و بیشه‌نشینان و قوم تُبّع، همه‌، فرستادگان (ما) را تکذیب کردند. پس وعده‌ی (عذاب) مرا سزاوار شدند.
یاران اَیکه و قوم تُبّع هر کدام تکذیب کردند پیمبران را پس فرود آمد (یا سزاوار شد) بیم دادن مرا


ق ١٣ آیه ١٤ ق ١٥
سوره : سوره ق
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَصْحَابُ الأیْکَةِ»: قوم شعیب هستند (نگا: حجر / ، شعراء / و . «قَوْمُ تُبَّعٍ»: گروهی از مردم یمن که پیرو پادشاه خوبی به نام تُبّع الْحِمْیَری بودند. (نگا: دخان / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- اصحاب «ایکه» و قوم «تُبّع»، از اقوام تکذیب کننده پیامبران (کذّبت قبلهم ... و أصحب الأیکة و قوم تبّع)

۲- «أصحاب أیکة»، ساکنان سرزمینى پردرخت و جنگلى * و أصحب الأیکة «أیکة» به معناى درختان انبوه و جنگل گونه است. احتمال دارد به اصحاب «أیکة»، از آن جهت این عنوان داده شده باشد که در محیطى این چنین زندگى مى کرده اند.

۳- موضع گیرى خصمانه بسیارى از اقوام در تاریخ، علیه پیامبران با موقعیت هاى مختلف تاریخى و اجتماعى* (کذّبت قبلهم قوم نوح و أصحب الرسّ و ثمود . و عاد و فرعون و إخون لوط . و أصحب الأیکة و قوم تبّع کلّ کذّب الرسل) با توجه به این که اقوام یاد شده در جوامع مختلف و موقعیت هاى متفاوت تاریخى حضور داشته اند; تعبیر «کلّ...» مى تواند تأکیدى باشد بر این که حق ستیزى، ربطى به زمان، مکان و نژاد ندارد.

۴- نابودى بسیارى از اقوام، در نتیجه حق ستیزى و تکذیب پیامبران (کذّبت قبلهم ... فحقّ وعید)

۵- کیفر امت هاى حق ستیز در طول تاریخ، پس از اتمام حجت الهى بر آنان (کذّبت قبلهم ... کلّ کذّب الرسل فحقّ وعید) تعبیر «فحقّ وعید» مى رساند که اقوام هلاک شده، قبلاً مورد هشدار، تهدید، تذکر و اتمام حجت قرار گرفته بودند.

۶- هلاکت تکذیب کنندگان انبیا در گذشته تاریخ، هشدارى به تکذیب گران پیامبر(ص) و دین الهى (کذّبت قبلهم ... کلّ کذّب الرسل فحقّ وعید)

۷- تکذیب هر یک از رسولان الهى، به منزله تکذیب همه آنان است.* (کلّ کذّب الرسل فحقّ وعید) برداشت بالا با توجه به این نکته است که هر یک از اقوام گذشته، نسبت به پیامبر خویش کفر مىورزیده اند; ولى خداوند آنان را منکر تمامى رسولان الهى معرفى کرده است.

روایات و احادیث

۸- «عن أبى عبداللّه(ع) قال، إنّ تُبّعاً قال للأوس و الخزرج کونوا هاهنا حتّى یخرج هذاالنبىّ أمّا أنا فلو أدرکته لخدمته و خرجت معه;[۱] از امام صادق(ع) روایت شده که تُبّع به اوس و خزرج گفت: در همین مکان (یثرب) باشید تا این پیغمبر مبعوث گردد و من هم اگر آن پیامبر را درک کنم، به او خدمت مى کنم و در خروج با او همراه مى شوم».

موضوعات مرتبط

  • اتمام حجت: آثار اتمام حجت ۵
  • اصحاب ایکه: تاریخ اصحاب ایکه ۱، ۲; تکذیبگرى اصحاب ایکه ۱; مسکن اصحاب ایکه ۲; موقعیت جغرافیایى اصحاب ایکه ۲
  • اقوام پیشین: آثار تکذیبگرى اقوام پیشین ۴; آثار حق ستیزى اقوام پیشین ۴; اتمام حجت بر اقوام پیشین ۵; تاریخ اقوام پیشین ۳، ۴; حق ستیزى اکثریت اقوام پیشین ۴; دشمنى اکثریت اقوام پیشین ۳; زمینه کیفر اقوام پیشین ۵; عوامل هلاکت اکثریت اقوام پیشین ۴
  • انبیا: آثار تکذیب انبیا ۷; دشمنان انبیا ۳; مکذبان انبیا ۱; هلاکت مکذبان انبیا ۶; هماهنگى انبیا ۷
  • تبع: فضایل تبع ۸
  • خدا: اتمام حجت خدا ۵; قانونمندى کیفرهاى خدا ۵; هشدارهاى خدا ۶
  • دین: هشدار به مکذبان دین ۶
  • قوم تبع: تاریخ قوم تبع ۱; تکذیبگرى قوم تبع ۱
  • محمد(ص): هشدار به مکذبان محمد(ص) ۶

منابع

  1. کمال الدین، ج ۱، ص ۱۷۰، ح ۲۶; مجمع البیان، ج ۹، ص ۱۰۱.