غافر ٢٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۱۰ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

خداوند بحقّ داوری می‌کند، و معبودهایی را که غیر از او می‌خوانند هیچ گونه داوری ندارند؛ خداوند شنوا و بیناست!

|و خدا به حق حكم مى‌كند، و معبودهايى را كه در برابر او مى‌خوانند هيچ گونه داورى ندارند همانا خداست كه شنواى بيناست
و خداست كه به حق داورى مى‌كند، و كسانى را كه در برابر او مى‌خوانند [عاجزند و] به چيزى داورى نمى‌كنند؛ در حقيقت، خداست كه خود شنواى بيناست.
و خدا به حق حکم می‌کند و غیر او آنچه را به خدایی می‌خوانند هیچ حکم (و اثری) در جهان نتوانند داشت، خداست که (دعای خلق را) شنوا و (به احوال بندگان) بیناست.
و خدا به حق داوری می کند، و معبودانی را که [مشرکان] به جای او می پرستند [چون از هر جهت ناتوانند] هیچ گونه داوری نمی کنند؛ یقیناً خدا شنوا و بیناست.
خدا به حق داورى مى‌كند. ولى كسانى كه سواى او به خدايى مى‌خوانند هيچ داورى نتوانند، زيرا خدا مى‌شنود و مى‌بيند.
و خداوند به حق حکم می‌راند و معبودانی که به جای او به پرستش گرفته می‌شوند، حکمی نمی‌رانند، بی‌گمان خداوند شنوای بیناست‌
و خدا به راستى و درستى حكم مى‌كند، و كسانى كه اينان به جاى خدا مى‌خوانند هيچ حكمى نمى‌كنند، همانا خداست شنوا و بينا.
خداوند به حق و عدل داوری می‌کند، و کسانی را که به جای او به فریاد می‌خوانند (به سبب عجز و ناتوانی) کمترین داوری از دست ایشان ساخته نیست (و اصلاً کاره‌ای نیستند تا داوری به پیش ایشان برده شود). تنها خدا شنوا و بینا است.
و خدا به حق داوری می‌کند. و کسانی که فروتر از او را می‌خوانند (عاجزند و) به چیزی (درست) داوری نمی‌کنند. همانا خدا، (هم) او بسیار شنوای بس بیناست.
و خدا داوری کند به حقّ و آنان را که خوانند جز وی داوری نکنند به چیزی همانا خدا است شنوای بینا


غافر ١٩ آیه ٢٠ غافر ٢١
سوره : سوره غافر
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مِن دُونِهِ»: به جای او. بغیر از او. «لا یَقْضُونَ بِشَیْءٍ»: اصلاً داوری نمی‌کنند. یعنی فرماندار و قاضی‌القضات فقط خدا است و بس و دیگران جملگی ضعیف و درمانده‌اند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - داورى خداوند، بر اساس حق است. (و اللّه یقضى بالحقّ)

۲ - ناتوانى معبودهاى ادعایى مشرکان از هرگونه قضاوت (والذین یدعون من دونه لایقضون بشىء)

۳ - قضاوت به حق، از شؤون الوهیت حقیقى است. (و اللّه یقضى بالحقّ و الذین یدعون من دونه لایقضون بشىء) مطلب یاد شده، از تصریح شدن اسم جلاله (اللّه) به دست مى آید.

۴ - آگاهى همه جانبه خداوند از احوال انسان ها، پشتوانه قضاوت به حق او (یعلم خائنة الأعین ... و اللّه یقضى بالحقّ) یادآورى قضاوت به حق خداوند - پس از تذکر به علم همه جانبه او - مى تواند بیانگر مطلب یاد شده باشد.

۵ - تنها خداوند، سمیع و بصیر حقیقى است. (إنّ اللّه هو السمیع البصیر) آمدن ضمیر فصل «هو» بر حصر دلالت دارد.

۶ - شنوایى و بینایى مطلق خداوند، دلیل به حق بودن داورى او در میان بندگانش (و اللّه یقضى بالحقّ ... إنّ اللّه هو السمیع البصیر) برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که جمله «إنّ اللّه هو السمیع البصیر»، در مقام تعلیل براى جمله « واللّه یقضى بالحقّ» مى باشد.

۷ - حق شنوى، بصیرت و آگاهى همه جانبه از موضوع مورد داورى، از شرایط داورى به حق (واللّه یقضى بالحقّ ... إنّ اللّه هو السمیع البصیر) برخى از مفسران برآنند که یادآورى سمیع و بصیربودن خداوند در داورى، مى تواند اشاره به مطلب بالا باشد.

موضوعات مرتبط

  • اسماء و صفات: بصیر ۵; سمیع ۵
  • خدا: آثار بصیرت خدا ۶; آثار شنوایى خدا ۶; آثار علم خدا ۴; اختصاصات خدا ۵; حقانیت قضاوت خدا ۱; دلایل حقانیت قضاوت خدا ۶; ملاک قضاوت خدا ۴
  • قضاوت: بصیرت در قضاوت ۷; حق شنوى در قضاوت ۷; شرایط قضاوت به حق ۷; قضاوت به حق ۱، ۳، ۴
  • معبودان باطل: عجز معبودان باطل ۲; معبودان باطل و قضاوت ۲
  • معبودراستین: شؤون معبودراستین ۳

منابع