طه ١٠١
ترجمه
| طه ١٠٠ | آیه ١٠١ | طه ١٠٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«حِمْلاً»: بار. مراد بار سنگین گناهان است.
تفسیر
- آيات ۹۹ - ۱۱۴ سوره طه
- اشاره به اينكه از آيه :((من اعرض عنه فانه يحمل ...(( تجسم اعمال استفاده مى شود
- معناى جمله : ((و نحشر المجرمين يؤ مئذ زرقا
- بيان وضع كوهها در روز قيامت
- حال آدميان در روز قيامت : پيروى داعى ، خشوع اصوات و سود نبخشيدن شفاعت الا من اذن لهالرحمن
- ذلت تمام موجودات در برابر خداوند در قيامت
- معناى آيه : ((ولا تجعل بالقرآن ...(( و اشاره به اينكه از آن استفاده مى شود كه قرآن يكبار دفعتا و بار ديگر تدريجا نازل گرديده است
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته )
- روايتى در نفى رؤ يت خداى تعالى
- چند روايت در ذيل آيه : ((ولا تعجل بالقرآن ...((
نکات آیه
۱ - کیفر روى گردانى از قرآن، در قیامت همانند بارى سنگین بر دوش اعراض کنندگان خواهد بود. (من أعرض عنه ... وزرًا . خلدین فیه ... حملاً ) «حمل» به محمولى گفته مى شود که نظیر بارى که بر سر یا پشت نهند، آشکار باشد (لسان العرب). نکره بودن آن، گویاى گران بارى آن است.
۲ - عقوبت و پى آمدهاى اخروى روى گردانان از قرآن، ابدى و جدایى ناپذیر است. (وزرًا . خلدین فیه و ساء لهم ) مرجع ضمیر «فیه»، «وزراً» در آیه قبل است. خلودِ در «وزر»، به معناى جاودانگى در آثار و تبعات آن است.
۳ - وزر و عقوبت روى گردانى از قرآن در روز قیامت، بارى ناگوار و مشقت بار بر دوش اعراض کنندگان، خواهد بود. (وزرًا ... و ساء لهم یوم القیمة حملاً )
۴ - عقوبت هاى اخروى، تجسم اعمال دنیایى است. (فإنّه یحمل یوم القیمة وزرًا . خلدین فیه ... حملاً) خلود گنه کاران در وزر و گناه، بیانگر آن است که عقوبت ها و گرفتارى هاى قیامت، تجسّم همان اعمال دنیایى است; چرا که آنان در گناه خویش مخلدند.
۵ - قیامت، روز مجازات و کیفر گنه پیشگان (و ساء لهم یوم القیمة حملاً )
موضوعات مرتبط
- عذاب: جاودانگى در عذاب ۲
- عمل: تجسم عمل ۴
- قرآن: سختى کیفر اخروى معرضان از قرآن ۳; سنگینى گناه معرضان از قرآن ۱; کیفر اخروى معرضان از قرآن ۱، ۲
- قیامت: ویژگیهاى قیامت ۵
- کیفر: حقیقت کیفر اخروى ۴
- گناهکاران: کیفر اخروى گناهکاران ۵
