ریشه صبب: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::صبب]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | |||
ريختن. (لازم و متعدى) «صبّ الماء و نحوه فصبّ هو: سكبه فانسكب» (اقرب). [عبس:24-25]. * [فجر:13]. نا گفته نماند: صبّ راجع به يك قوم به دليل «عَلَيْهِمْ» كه بعاد و ثمود و فرعون راجع است، على هذا اطلاق صبّ به تازيانه عذاب در اثر پى در پى بودن عذاب آن اقوام است. نظير اين آيه است آيه [مؤمنون:44]. در نهج البلاغه خطبه 180 هست. «وَ صُبَّتِ السُّيُوفُ عَلى هاماتِهِمْ». | |||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
نا:100, ه:85, ف:78, شقق:71, ثم:71, من:64, هم:54, فوق:49, موه:49, الى:46, رئس:44, صبب:42, ان:39, فى:39, ارض:39, طعم:34, فسد:32, نور:29, جحم:29, ها:29, حمم:29, على:27, عذب:27, سوى:27, ل:27, کثر:25, ثوب:25, ربب:22, انن:22, بلد:22, ک:20, نبت:20, صهر:20, انس:20, عتل:17, ذوق:17, سوط:17, ب:17, قطع:17, نظر:17, کفر:15, الذين:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
{|class="wikitable sortable" | {|class="wikitable sortable" | ||
| خط ۱۱: | خط ۴۲: | ||
|يُصَبُ || ۱ | |يُصَبُ || ۱ | ||
|- | |- | ||
| | |صُبُّوا || ۱ | ||
|- | |- | ||
|صَبَبْنَا || ۱ | |صَبَبْنَا || ۱ | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۵۱
تکرار در قرآن: ۵(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
ريختن. (لازم و متعدى) «صبّ الماء و نحوه فصبّ هو: سكبه فانسكب» (اقرب). [عبس:24-25]. * [فجر:13]. نا گفته نماند: صبّ راجع به يك قوم به دليل «عَلَيْهِمْ» كه بعاد و ثمود و فرعون راجع است، على هذا اطلاق صبّ به تازيانه عذاب در اثر پى در پى بودن عذاب آن اقوام است. نظير اين آيه است آيه [مؤمنون:44]. در نهج البلاغه خطبه 180 هست. «وَ صُبَّتِ السُّيُوفُ عَلى هاماتِهِمْ».
ریشه‌های نزدیک مکانی
نا ه ف شقق ثم من هم فوق موه الى رئس صبب ان فى ارض طعم فسد نور جحم ها حمم على عذب سوى ل کثر ثوب ربب انن بلد ک نبت صهر انس عتل ذوق سوط ب قطع نظر کفر الذين
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| يُصَبُ | ۱ |
| صُبُّوا | ۱ |
| صَبَبْنَا | ۱ |
| صَبّاً | ۱ |
| فَصَبَ | ۱ |
