روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۱۱۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي الحسن بن محبوب عن علي بن رياب عن ابي بصير قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ قَلَّمَ ظُفُراً مِنْ أَظَافِيرِهِ وَ هُوَ مُحْرِمٌ قَالَ عَلَيْهِ مُدٌّ مِنْ طَعَامٍ حَتَّى يَبْلُغَ عَشَرَةً فَإِنْ قَلَّمَ أَصَابِعَ يَدَيْهِ كُلَّهَا فَعَلَيْهِ دَمُ شَاةٍ قُلْتُ فَإِنْ قَلَّمَ أَظَافِيرَ يَدَيْهِ وَ رِجْلَيْهِ جَمِيعاً فَقَالَ إِنْ كَانَ فَعَلَ ذَلِكَ فِي مَجْلِسٍ وَاحِدٍ فَعَلَيْهِ دَمٌ وَ إِنْ كَانَ فَعَلَهُ مُتَفَرِّقاً فِي مَجْلِسَيْنِ فَعَلَيْهِ دَمَانِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۴۴

و حسن بن محبوب، از علىّ بن رئاب، از ابو بصير روايت كرده است، كه گفت: از امام صادق عليه السّلام در باره مرد محرمى كه ناخنى از ناخنهايش را بگيرد، سؤال كردم. امام عليه السّلام فرمود: مدّى از طعام بر ذمّه او تعلق ميگيرد، و اين حكم همچنان جاريست تا به ده مورد برسد، پس در صورتى كه ناخنهاى هر دو دستش را بگيرد، خون گوسپندى را بر ذمّه دارد. گفتم: پس هر گاه همگى ناخنهاى دستها و پاهايش را بگيرد؟ امام فرمود: اگر اين كار را در يك جلسه انجام دهد يك خون بر ذمّه او است، و اگر بطور متفرق در دو جلسه انجام دهد، دو خون بر ذمّه‏اش تعلّق ميگيرد.