۱۳٬۸۰۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مقصود از توصيف خداى تعالى به «ذِى المَعَارج»
| خط ۱۳۸: | خط ۱۳۸: | ||
==مقصود از توصيف خداى تعالى به «ذِى المَعَارج»== | ==مقصود از توصيف خداى تعالى به «ذِى المَعَارج»== | ||
و كلمۀ «مَعارِج»، جمع «مَعرَج» است كه مفسران، آن را به آلت صعود يعنى نردبان معنا و به مقامات ملكوت كه فرشتگان هنگام مراجعه به خداى سبحان به آن عروج مى كنند، تفسير كرده اند. جمله بعد هم كه مى فرمايد: «تَعرُجُ المَلائكَةُ وَ الرّوحُ إلَيه فِى يَومٍ...» معارج را به همين معنا تفسير كرده. پس خداى سبحان، معارجى از ملكوت و مقاماتى از پايين به بالا دارد كه هر مقام بالاتر، از مقام پايين تر خود، شريف تر است، و ملائكه و روح، هر يك بر حسب قربى كه به خدا دارند، در آن مقامات بالا مى روند، و اين مقامات حقايقى ملكوتى هستند، نه چون مقامات دنيا وهمى و اعتبارى. | و كلمۀ «مَعارِج»، جمع «مَعرَج» است كه مفسران، آن را به آلت صعود يعنى نردبان معنا و به مقامات ملكوت كه فرشتگان هنگام مراجعه به خداى سبحان به آن عروج مى كنند، تفسير كرده اند. جمله بعد هم كه مى فرمايد: «تَعرُجُ المَلائكَةُ وَ الرّوحُ إلَيه فِى يَومٍ...» معارج را به همين معنا تفسير كرده. | ||
پس خداى سبحان، معارجى از ملكوت و مقاماتى از پايين به بالا دارد كه هر مقام بالاتر، از مقام پايين تر خود، شريف تر است، و ملائكه و روح، هر يك بر حسب قربى كه به خدا دارند، در آن مقامات بالا مى روند، و اين مقامات حقايقى ملكوتى هستند، نه چون مقامات دنيا وهمى و اعتبارى. | |||
بعضى از مفسران گفته اند: مراد از معارج، درجاتى است كه اعتقادات حقّه و اعمال صالحه به حسب اختلاف ارزش هايش بدان مقامات بالا مى روند. همچنان كه خداى تعالى فرموده: «إلَيهِ يَصعَدُ الكَلِمُ الطّيِّب وَ العَمَلُ الصّالِحُ يَرفَعُهُ»، و نيز فرموده: «وَلكِن يَنَالُهُ التّقوى مِنكُم». | بعضى از مفسران گفته اند: مراد از معارج، درجاتى است كه اعتقادات حقّه و اعمال صالحه به حسب اختلاف ارزش هايش بدان مقامات بالا مى روند. همچنان كه خداى تعالى فرموده: «إلَيهِ يَصعَدُ الكَلِمُ الطّيِّب وَ العَمَلُ الصّالِحُ يَرفَعُهُ»، و نيز فرموده: «وَلكِن يَنَالُهُ التّقوى مِنكُم». | ||
