۱۳٬۸۳۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۲۵: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←بحث روايتى
| خط ۲۵۳: | خط ۲۵۳: | ||
سياق آيه شريفه، خطاب رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» به مردم است. چون نوع اين خطاب ها، جز به زبان رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» درست در نمى آيد، و معنا ندارد خدا به مردم بگويد به من نشان دهيد. | سياق آيه شريفه، خطاب رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» به مردم است. چون نوع اين خطاب ها، جز به زبان رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» درست در نمى آيد، و معنا ندارد خدا به مردم بگويد به من نشان دهيد. | ||
== بحث روايتى == | == بحث روايتى: (روایاتی در باره معنای لهوالحدیث و حرمت غنا) == | ||
در مجمع البيان گفته: آيه «وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَشتَرِى لَهوَ الحَدِيث...»، درباره نضر بن حارث بن | در مجمع البيان گفته: آيه «وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَشتَرِى لَهوَ الحَدِيث...»، درباره نضر بن حارث بن علقمة بن كلدة بن عبد الدار بن قصى بن كلاب نازل شد. | ||
چون او مردى تاجر بود، به ايران سفر مى كرد و در آن جا، اخبار و افسانه هاى ايرانى را از منابعش مى گرفت و مى آمد براى قريش تعريف مى كرد، و به ايشان مى گفت: محمّد، از عاد و ثمود برايتان تعريف مى كند، و من از رستم و اسفنديار و اكاسره. مردم هم قصه هاى او را گوش مى دادند و به آيات قرآن گوش فرا نمى دادند. (نقل از كلبى) | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۳۱۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۳۱۷ </center> | ||
مؤلف: اين معنا در الدر المنثور، از بيهقى، از ابن عباس نيز آمده، و بعيد نيست كه علت نزول همه سوره بوده باشد. همچنان كه قبلا نيز بدان اشاره شد. | مؤلف: اين معنا در الدر المنثور، از بيهقى، از ابن عباس نيز آمده، و بعيد نيست كه علت نزول همه سوره بوده باشد. همچنان كه قبلا نيز بدان اشاره شد. | ||
