۱۳٬۸۰۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۳۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←داستان یونس «ع» و مناجات او در شکم ماهی
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
«'''وَ زَكرِيَّا إِذْ نَادَى رَبَّهُ رَبّ لا تَذَرْنى فَرْداً وَ أَنت خَيرُ الْوَارِثِينَ'''»: | «'''وَ زَكرِيَّا إِذْ نَادَى رَبَّهُ رَبّ لا تَذَرْنى فَرْداً وَ أَنت خَيرُ الْوَارِثِينَ'''»: | ||
اين آيه، عطف است بر آنچه آيه قبلش عطف بر آن بود. يعنى: و به ياد آر زكريا را در آن زمان كه پروردگارش را ندا كرد، و از او درخواست فرزندى نمود. و اين كه گفت: «خدايا!مرا تنها مگذار»، | اين آيه، عطف است بر آنچه آيه قبلش عطف بر آن بود. يعنى: و به ياد آر زكريا را در آن زمان كه پروردگارش را ندا كرد، و از او درخواست فرزندى نمود. و اين كه گفت: «خدايا!مرا تنها مگذار»، بيان نداى او است، و منظور از «تنها گذاشتن»، اين است كه فرزندى نداشته باشد كه از او ارث ببرد. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۴۴۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۴۴۶ </center> | ||
و جملۀ «وَ أنتَ خَيرُ الوَارِثِين»، ثنا و حمد خداى تعالى است كه لفظش آن را افاده مى كند و مقامى كه اين كلمات را گفته، تنزيه خدا را مى رساند. چون وقتى گفت: «خدايا مرا تنها مگذار»، خود كنايه از طلب وارث است و چون خداى سبحان وارث حقيقى است كه همه عالَم را ارث مى برد، لذا براى اين كه خدا را از داشتن شريك در وراثت تنزيه كرده باشد، اضافه كرد كه: «تو بهترين وارثانى». | و جملۀ «وَ أنتَ خَيرُ الوَارِثِين»، ثنا و حمد خداى تعالى است كه لفظش آن را افاده مى كند و مقامى كه اين كلمات را گفته، تنزيه خدا را مى رساند. چون وقتى گفت: «خدايا مرا تنها مگذار»، خود كنايه از طلب وارث است و چون خداى سبحان وارث حقيقى است كه همه عالَم را ارث مى برد، لذا براى اين كه خدا را از داشتن شريك در وراثت تنزيه كرده باشد، اضافه كرد كه: «تو بهترين وارثانى». | ||
