الْقُدُس

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• قدس‌ (۱۰ بار)

قاموس قرآن

پاكى. پاك (بر وزن قفل و عنق) مصدر اسم و به كار رفته است. «اَلْقُدْسُ: اَلطُّهْرُ» (قاموس). [بقره:87]. اين تعبير راجع به عيسى «عليه السلام» در آيه 253 بقره و 110 مائده نيز آمده است و در خصوص حضرت رسول «صلى اللَّه عليه و آله» هست: [نحل:102]. مراد از روح القدس چنانكه گفته‏اند جبرئيل است و در آيه اخير يقين است «اَلْقُدُس» ظاهراً اسم است نه مصدر و اضافه روح بر آن براى اختصاص مى‏باشد يعنى روحى كه از آلودگى‏ها و خطا و نسيان و عصيان پاك است. تقديس: پاك كردن [بقره:30]. تقديس خداوند آن است كه ما او را پاك بدانيم و قبائح و نقائص را به او نسبت ندهيم وگرنه خدا ذاتاً مقدس و پاك است. به نظر مرحوم طبرسى لام در «لك» زايد است و تقدير «نُقَدِّسُكَ» مى‏باشد. [طه:12]. ايضاً [نازعات:16]. مقدس بودن وادى سينا ظاهراً براى آن است كه محل نزول وحى و مناجات خدا با موسى «عليه السلام» بود و دستور به خلع نعل نيز بدين مناسبت است درباره [مائده:21]. گفته‏اند: ارض فلسطين مقدس و مطهر از شرك است به واسطه سكونت انبیاء درآنجا. الميزان اين مطلب را از [اسراء:1]. و [اعراف:137]. كه هر دو درباره فلسطين است استفاده مى كند كه مبارك بودن در اثر بودن خير كثير است، از جمله خير كثير اقامه دين و رفتن قذارت شرك است. قدوس: بسيار پاك. گاهى به فتح قاف نيز آيد. آن مبالغه در قدس و از اسماء حسنى است و دو دفعه در قرآن آمده است [حشر:23]. [جمعه:1]. طبرسى فرموده: «اَاطَّاهِرُ مِنْ كُلِّ عَيْبٍ وَ نَقْصٍ وَ آفَةٍ اَلْمُنَزَّهُ عَنِ الْقَبائِحِ».

• ال

کلمات نزدیک مکانی

وَ بِرُوح أَيّدْنَاه الْبَيّنَات مِن لا مَرْيَم إِذ تُکَلّم رُوح أَ رَبّک نَزّلَه أَيّدْتُک النّاس لَو الّذِين فَکُلّمَا ابْن جَاءَکُم قُل شَاء بِالْحَق فِي يَعْلَمُون الْمَهْد عِيسَى رَسُول اللّه لِيُثَبّت وَالِدَتِک مَا أَکْثَرُهُم بِمَا عَلَى آتَيْنَا بَل آمَنُوا کَهْلا اقْتَتَل تَهْوَى مُفْتَر عَلَيْک هُدًى نِعْمَتِي أَنْفُسُکُم بَعْدِهِم اسْتَکْبَرْتُم اذْکُر عَلّمْتُک

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...