المائدة ١٠٢

قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ‌ مِنْ‌ قَبْلِکُمْ‌ ثُمَ‌ أَصْبَحُوا بِهَا کَافِرِينَ‌

ترجمه

جمعی از پیشینیان شما، از آن سئوال کردند؛ و سپس با آن به مخالفت برخاستند. (ممکن است شما هم چنین سرنوشتی پیدا کنید.)

پيش از شما هم گروهى از اين پرسش‌ها كردند، آن‌گاه [كه برايشان بيان گرديد] بدان كافر شدند

گروهى پيش از شما [نيز] از اين [گونه‌] پرسشها كردند؛ آنگاه به سبب آن كافر شدند.

قومی پیش از شما هم سؤال از آن امور نمودند، آن گاه که برایشان بیان شد به آن کافر شدند.

گروهی از پیشینیان شما از آن احکام و معارف پرسیدند، [چون برای آنان روشن شد، از اجرایش روی گرداندند] سپس به آن کافر شدند.

مردمى كه پيش از شما بودند از آن چيزها سؤال كردند و بدان سبب كافر شدند.

قومی که پیش از شما بودند، نظیر آن [مساله‌] ها را پرسیدند، سپس به همان سبب کافر شدند

همانا گروهى پيش از شما از آنها- آنگونه چيزها- پرسش كردند سپس [همين كه پاسخ شنيدند] بدان كافر گشتند.

جمعی از پیشینیان از (اموری همانند) آنها (که شما می‌پرسید) سؤال کردند و بعد از آن (که توسّط پیغمبران از آنها اطّلاع یافتند و موظّف به رعایت احکام مربوطه شدند) نسبت بدانها به مخالفت برخاستند و منکر (حقّانیّت پاسخ) آنها (و بالطبع صلاحیّت گویندگان آن سخنها، یعنی انبیاء) شدند.

گروهی پیش از شما (نیز) بی‌چون از این (گونه) پرسش‌ها کردند، سپس به سبب آنها (از) کافران یا کفران‌کنندگان شدند.

همانا پرسیدند آنها را گروهی پیش از شما پس گردیدند بدانها کافران‌

المائدة ١٠١	آیه ١٠٢	المائدة ١٠٣
سوره : سوره المائدة نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٩ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَصْبَحُوا بِهَا کَافِرِینَ»: نسبت بدانها کافر شدند. نسبت بدانها بنای مخالفت گذاشتند و راه عصیان در پیش گرفتند. مراد از کفر در اینجا عصیان و مخالفت است، و یا کفر به معنی معروف خود.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ نُقَلِّبُ‌ أَفْئِدَتَهُمْ‌ وَ... (۰)

وَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ‌ جَهْدَ... (۰) وَ لَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ‌... (۱) وَ مَا مَنَعَنَا أَنْ‌ نُرْسِلَ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۱۰۲ - ۱۰۱ ، سوره مائده
• نهى از پرسش درباره امورى كه خداى تعالى دريچه علم به آنها را با اسباب عادىبسته است
• جواب هائى كه در مورد ابهام و اشكال در آهى ۶ ((لا تساءلوا عن اشياء...)) داده شده است
• مراد از ((اشياء)) كه در آيه شريفه سؤ ال از آنها ممنوع شده ، جزئيات مربوط به احكامدين است
• (رواياتى در ذيل آيه : ((لا تساءلوا عن اشياء...)) و مذمت سؤال كردن بسيار و بيجا)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- پرسش و تحقیق درباره احکام ناگفته الهى، مورد نهى خداوند در تمامى ادیان (لاتسئلوا عن اشیاء ... قد سألها قوم من قبلکم)

۲- گروهى از پیشینیان با بى اعتنایى به نهى خداوند در پى دست یافتن به احکام بیان نشده در دین برآمدند (قد سألها قوم)

۳- پرسش امتهاى پیشین از احکام مسکوت مانده در دین، موجب جعل و تشریع آن احکام براى آنان (قد سألها قوم من قبلکم ثم اصبحوا بها کفرین)

۴- گروهى از امتهاى گذشته پس از آگاهى به احکام و معارف ابراز شده دینى، آنها را نپذیرفتند و بدان کافر شدند. (قد سألها قوم من قبلکم ثم اصبحوا بها کفرین)

۵- سرپیچى امتها از پذیرش و انجام پاره اى از احکام، دلیل سکوت خداوند از بیان آنها (لاتسئلوا عن اشیاء ان تبد لکم تسؤکم ... قد سألها قوم من قبلکم ثم اصبحوا بها کفرین)

۶- ضرورت پرهیز قانونگذاران از جعل مقرراتى که جامعه بدان پایبند نخواهد بود. (لاتسئلوا عن اشیاء ... قد سألها قوم من قبلکم ثم اصبحوا بها کفرین)

۷- ضرورت پرهیز آدمى از پذیرش مسؤولیتهایى که در عمل بدان پایبند نخواهد بود. (لاتسئلوا عن اشیاء ... ثم اصبحوا بها کفرین)

۸- لزوم عبرت گیرى از سرگذشت پیشینیان (قد سألها قوم ... ثم اصبحوا بها کفرین)

۹- ارائه نمونه هاى عینى از روشهاى قرآن براى تبیین معارف و حقایق (لاتسئلوا ... قد سألها قوم من قبلکم ثم اصبحوا بها کفرین)

موضوعات مرتبط

• احکام: فلسفه اجمال احکام ۵ ; موجبات تشریع احکام ۳
• ادیان: تعالیم ادیان ۱
• امّتها: ى پیشین و دین ۲ ; عصیان امّتها ۵ ; کافران امّتهاى پیشین ۴
• پرسش: آثار پرسش ۳
• پیشینیان: عبرت از پیشینیان ۸
• تاریخ: فواید تاریخ ۸
• تعلیم: الگو در تعلیم ۹ ; روش تعلیم ۹
• خدا: نواهى خدا ۱، ۲
• دین: اعراض از تعالیم دین ۴، ۵ ; پرسش از مسکوتات دین ۱، ۲، ۳ ; تبیین تعالیم دین ۹
• قانونگذارى: شرایط قانونگذارى ۶
• مدیریت: شرایط مدیریت ۷
• مردم: ارزش دیدگاه مردم ۶
• مسؤولیت: شرایط قبول مسؤولیت ۷